iPad, iPhone, iSucker en iVar!

Eens was IBM zo machtig dat ze even arrogant konden zijn als Apple nu.

Pas toen IBM strompelend een naderende catstrofe ontliep in de tachtiger jaren werden zij (onder nieuwe leiding) weer klantvriendelijk en geavanceerd.

Hoe vaak hebben wij met onze DEC producten niet als Klein Duimpje van hen gewonnen door de klanten vragen in te fluisteren die ze de arrogante mannen in blauw dienden te stellen.

Zoals compatibiliteit of conversie kosten.

Pas dan kwamen de onmogelijkheden of de bergen geld die het zou gaan kosten op tafel.

“Maar”, zo sprak de IBM man monter, “dan heb je ook wat”.

Apple heeft een tot gekwordens toe Justin Bieber aandoende aanhang.

Zoals een expert onlangs in vertrouwen zei; “ze komen weg met de meest dramatische fouten en klant onvriendelijkheid”.

Daarom moest ik vorige week ook verschrikkelijk lachen over een tweet van een Nederlander in San Francisco:

@AlexanderNLAlexander Klöpping

Fuckers van Apple Store in San Francisco verkopen iedere dag maar deel van hun voorraad iPad 2 waardoor er iedere dag weer een rij staat

18 minutes ago via Twitter for iPhone Favorite Retweet Reply

Welkom tot de wereld van Apple.

Ik ben een van de ‘gelukkige’ bezitters van de nieuwe generatie iPhones met slechte antenne.

Als ik m’n hoofd een weinig draai, niet al te veel beweeg, dan willen de gesprekken nog wel eens doorkomen zonder dat ze gelijk afgebroken worden.

Op het consulaat (31e etage) moet ik zeker eerst naar het raam lopen voordat de call zonder haperen doorkomt. Maar, het ding maakt wel mooie foto’s en filmpjes.

Dat laatste schijnt overigens een doorn in de ogen van de politie te zijn.

Misschien had ik toch dat rubberen bumpertje moeten nemen dat Apple aanbood.

Had Dingetje weer een plaatje kunnen maken: “Bumpertje, lekker rubber bumpertje”.

4:10Add toAdded to queue

kaplaarzen (dingetje)

Soms droom ik nog wel eens van mijn perfect functionerende Blackberry die een voortijdig einde vond in de de kustwateren bij Portugal vorig jaar. Misschien kom ik in aanmerking voor de iSucker of the year award.

Maar, als we ons ergens op verheugen, dan is het de opening van het honkbalseizoen. Als die hard A’s fans namen wij wederom plaats in een uitverkocht stadion, tussen het derde honk en de thuisplaat.

Alhoewel mijn auto bijna op de freeway geparkeerd stond (ik heb een taxi naar het stadion moeten nemen), kon ik genoegelijk bij mijn drie zonen aanschuiven die het openbaar vervoer van huis hadden genomen.

De vooruitzichten waren goed; onze star pitcher, Trevor Cahill, op de heuvel, een electrisch aandoende sfeer, lekker weer en een heerlijke Sierra Nevada van de tap ($8,25).

Christian Petersen/Getty Images – Trevor Cahill at work

Helaas, van sky-high gingen we naar kelderdiep voor de 7e openingsdag op rij.

Na 1 inning haden wij dankzij een homerun van nieuwlichter Willingham een 2 – 0 voorsprong.

Na 104 pitches en 4 2/3e inning kon onze sterpitcher het veld ruimen, zij het nog met een 2 -1 voorsprong.

Daarna kreeg de bullpen (sterkste in de majors) het voor elkaar om 5 runs tegen te krijgen, gesteund door 5 veldfouten, hetgeen ongelofelijk hoog is op dit niveau.

“Jongens”, sprak ik met geladen stem, “vaders heft genoeg geleden, als de A’s in the bottom of the 7^th (ja, leer maar wat honkbal) niet scoren, dan gaan we even een paar kilometer naar de auto lopen”.

Na de three up, three down bottom of the 7^th stonden wij op om onze weg naar de uitgang te banen, zij het dat plotsklaps de cameraploeg van het stadion voor onze neus stond, aangetrokken door Ivar’s in Mexico gekochte “A’s” masker.

De boys op 2 megagrote stadionschermen kregen de vraag voorgelegd wie de eerste pitch gooide.

Het is een strijd tussen broers, zodat Ivar rustig kon antwoorden dat hij schildpadjes lekker vond en Kaj het winnende antwoord gaf.

Omdat ik stond en gegrepen door het moment het vergat te fotograferen, dan wel te filmen (met die prachtige iPhone), heb ik vanmorgen Ivar uit z’n bed getrokken om hem te fotograferen (in onze bieb) inclusief masker, zodat jullie begrijpen waar het om gaat.

“In ieder geval”, sprak Ivar upbeat,” iWin”, tevreden kijkend naar z’n 2K11 major league baseball game ter waarde van $60.

Nu rennen we de deur uit om naar de diverse voetbaltoernooien  te gaan van zoonliefs Kaj en Ivar.

Inmiddels is Bo-Peter op z’n paasbest de wereld aan het veroveren, en Astrid, ach ja……