De moeder aller weken, zo lijkt het…

Vorige week zondag begon het grote intern (stagiere) spel voor Astrid. Na het behalen van het Paramedic theoretische gedeelte, met oefeningen op de mede studenten (“kan je asjeblieft die naald er eens een keer recht in prikken”), dienen er 160 onbetaalde ziekenhuisuren besteed te worden om praktijk op te doen. Oh, oh, wat zag ze er kittig uit (die rode kaplaarsjes is iedereen al weer vergeten). Maar wat een bikkel, dat wijffie van me.  Of niet soms? Ja toch?!clip_image001

Vervolgens troffen Ivar en ik maatregelen om play off wedstrijd 2 van de A’s in Detroit op gepaste wijze te aanschouwen. Dat betekent dat ik zorg dat de chardonnay koel staat, inclusief de nodige knabbeltjes (ja, zo’n wedstrijd duurt echt wel een uurtje of 3), en dat Ivar z’n A’s lucky mask tijdens de wedstrijd draagt.

clip_image002

Het mocht niet baten, een wedstrijd die gewonnen had moeten worden, veranderde in een nederlaag (5-4) wegens 3 weggegeven runs. De A’s stonden gelijk al 2 wedstrijden in de min (best of 5). Maar, zoals ik vorige week al uitbundig rapporteerde, dit team geeft nooit op; NEVER! Wedstrijd 3 in Oakland werd met 2-0 gewonnen; een zogenaamd pitchers duel. Wedstrijd 4 werd ook weer een ‘must win’ wedstrijd voor de A’s om uitschakeling te voorkomen. Ivar was er klaar voor:

clip_image003

En nog een paar achter ons ook!

clip_image005

De wedstrijd werd er een om nooit te vergeten; de A’s kwamen in de top of the 9th (laatste inning dus voor de honkballeken) met 3-1 achter en de Detroit Tigers gooiden hun star pitcher, closer Jose Valverde, in de strijd om de zege veilig te stellen, en daarmee de serie. Niets van dit alles, de A’s gooiden nog een keer alles uit de kast en bombardeerden de brave borst met 3 runs en derhalve de overwinning. Ivar en ik hadden ons vooraf al genoegelijk geinstalleerd.

clip_image006

De A’s leefden nog een dag om daarna helaas in de 5e wedstrijd het onderspit te moeten delven: 6-0. Wegens een ongelukkig geplande receptie van het Duitse consulaat en business friends (in Leder Hose), kon ik de wedstrijd niet bijwonen, maar Bo-Peter en Ivar des te meer. Toen Ivar thuis kwam zei hij maar een ding; “pap, dit zal ik nooit meer vergeten. Na de wedstrijd hebben de A’s fans wel een half uur lang hun team toegezongen. De tranen stonden in m’n ogen”. Dat is sport, mensen. Prachtig. Go A’s!

clip_image007

Trouwe lezer Mark Reinhoudt stuurde me vanuit Nieuw Zeeland een artikel uit de Telegraaf van vandaag onder het kopje A’s, ARD & AJAX van Jaap de Groot.

Alle gebruikte informatie betreffende de A’s lijken wel uit mijn columns te komen van de afgelopen jaren. Zou Jaap een stiekeme lezer zijn van Laanen’s Luim?

Nu nog even een gerucht uit de wereld helpen; onlangs werd de beroemde/beruchte Castro Street Fair in San Francisco gehouden. Mensen dossen zich extravagant uit, mild uitgedrukt, en de afgelopen week circuleerde er een foto met een verwijzing naar mij!

clip_image009

Maar, beste mensen, iedereen weet dat ik elke ochtend om 05.00 op de stationaire fiets een aantal kilometertjes draai, al was het alleen maar om 17 november a.s. weer in mijn smoking te passen!

clip_image012