Obama’s kopie van de Rolling Stones!

“I see a red door and I want to paint it blue”.

Een zucht van verlichting ging (in ieder geval door Californie) toen Barack Obama j.l. dinsdag herkozen werd. Eerst leek het nog eng, maar toen kwamen de 55 kiesmannen van Californie (Obama’s zekere staat) in beeld en brak de euforie uit:

De krantenkoppen logen er niet om:

En wat zaten de polls er naast: Gallup had 49% Romney en 48% Obama en CNN had het precies omgedraaid. Werkelijkheid: Obama 59% en Romney 41% van de kiesmannen. Uiteindelijk moet het gros van de vrouwen niets hebben van enge republikeinen die vinden dat als je verkracht wordt, en je zwanger raakt, het kind moet baren. Dan heeft God het zo gewild! “Ammehoela”, zou Wim Sonneveld zeggen. Maar uiteindelijk kwamen de guru’s toch in Concord terecht om mij te vragen waarom de polls er zo naast zaten. Gespannen keken ze me aan vanuit het cirkeltje dat zij gevormd hadden. Vrienden, begon ik, het is heel simpel, stiekempjes hebben veel christelijke republikeinen op Obama gestemd omdat ze het niet zagen zitten in een mormoons opperhoofd. Onder het mompelen van “unpublishable” dropen ze af, immers, in dit land waar iets dat ook maar naar discriminatie ruikt, vermeden wordt, haalt de waarheid het ook veelal niet. Dat brengt me op Sint Nicolaas; 1 december in San Francisco en 2 december in Berkeley alvorens weer terug te keren naar Nederland.

Daar kwam die weer; “laten we gekleurde Pieten nemen, een Regenboog Piet is ook erg leuk, we verliezen ouders met alleen Zwarte Pieten”. Met alle respect; kunnen we tradities een beetje handhaven. Zo kunnen we de hele historie van ons vaderland wel herzien. Een nieuwe beeldenbestorming? De eerste twee Pieten dreigden de kont tegen de krib te gooien en ik wil eigenlijk alleen maar voor de kinderen optreden en die glimmende smoeltjes zien. Geen trek om de weken voorafgaand aan een van mijn hoogtepunten van het jaar te besteden aan politiek getinte discussies. Enfin, dit jaar nog op de oude (zwarte) voet. Van het prive front; Ome Rob had z’n neefje Ivar voor diens 16e verjaardag een prachtige ‘fotoshopper’ kado gedaan:

Maar, Ome Rob, Ivar is wel gekozen als een van de doelmannen voor Northgate High Varsity, en daar heeft hij ook alles voor gegeven wat er in z’n pezige lichaam zat. Doorzetting en passie hebben tot dit resultaat geleid. Mooie opzet voor College voetbal, en wie weet?! Nog een week naar ‘the mother of all galas’! Zoon Eric vliegt woensdag binnen in L.A., Rick vrijdag of zaterdag (is bezig met ‘n hush-hush grote order) en matroos Kaj vrijdagavond vanuit San Antonio. Wij gaan in karavaan zaterdagochtend op pad. Nog even daling werkeloosheid gekoppeld aan verkeer:

Nu worden de verkeerslichten op de Bay Bridge bij de Toll Plaza al om 06.00 aangezet, vind je het gek dat ik wat vroeger in slaap kukel?! Volgende week zaterdag niet. Ha!