Met de fiscale klif het nieuw jaar in

clip_image001

Nou, op het laatste moment hebben ze het toch voor elkaar gekregen dat de V.S. niet weer in een recessie belandde. Eindelijk vonden democraten en republikeinen elkaar weer eens; twee polariserende partijen die dit land bijna onbestuurbaar maken. Omdat er hier en daar onverdiende complimenten gegeven werden, kon ik m’n lachen niet bedwingen toen de volgende quote onder m’n aandacht kwam: “Het Huis van Afgevaardigden complimenteren voor dit compromis, is hetzelfde als een brandstichter een compliment geven omdat hij zijn eigen brand gedoofd heeft.” Hilarisch.

Wij zijn meer met een alcohol klif het nieuwe jaar ingegaan, zij het unaniem, om 12 uur onderstreept middels het nuttigen van een overheerlijke Dom Perignon Vintage 2003, met de complimenten van Antwan en Jill. Parallel aan deze midnachtelijke aktiviteiten liep Ivar met een tweetal kornuiten de traditionele Crystyl Ranch onderbroeken race. En, natuurlijk, nog grappiger vrienden hadden hun kleren verstopt:

clip_image002

Beteuterd meldden de heertjes zich omdat het buiten nogal fris werd. In het midden onze tijdelijke 4e zoon in de V.S.. exchange student Jesus, en ja, met kerstmis tot ons gekomen! Kleren gevonden in geparkeerde auto, eind goed, al goed. Wederom parallel vierden Bo-Peter en Kaj met hun vriendinnen de jaarwisseling in Oakland’s Oracle Arena, waar ‘neef’ Ferry Corsten, wereld DJ, zo’n kleine 20.000 mensen vermaakte.

clip_image004

Zouden ze het naar hun zin hebben?! En dankzij mijn oudste vriend in dienstjaren (50, hallo) Martin Corsten, die Ferry ondersteunt in zijn imperium, hadden de heertjes backstage passen en kon Bo-Peter on stage met Ferry de nieuwjaars count down geven:

clip_image006

Dat is nog eens indruk op de vriendin maken!

clip_image008

Omdat Ferry gewoon zichzelf is gebleven, zonder enige sterallures, kon ik het niet nalaten om zowel Martin als Yvon (zangeres van o.a. “The French Song”) een compliment te maken hoe ze hun kinderen opgebracht hebben. Zal wel dat Rotterdamse zijn; niet lullen maar poetsen! Ter afsluiting iets dat ik tot dusver niet ter berde heb durven brengen omdat ik klaarblijkelijk onze Consul Generaal, Bart van Bolhuis, de stuipen op het lijf heb gejaagd. Even voor de kerst kwam hij langs mijn kantoor (een deur voor het zijne) toen hij als door de bliksem getroffen bij de ingang van zijn eigen kantoor bleef staan. Hij zag mij zowel op zijn stoel zitten als op de mijne! Hij heeft daar een foto van genomen en ik ben benieuwd wat de trouwe lezer van dit mysterie vindt!

clip_image010

Comments are closed.