Californie, Singh en Brussel, 3 of a kind

Happy Sunday en excuses aan de trouwe lezers die me gisteren ‘gemist’ hebben. Met name navolgende reactie noopte me tot deze spijtbetuiging:

Richard Keijzer

March 11 at 10:16am

Dus wegens verblijf in Brussel staan wij tekstmatig een etmaal droog???

Maar, het waren dan ook twee enerverende weekjes! Vanaf het moment dat ik 27 februari aan boord stapte van de KL605 naar San Francisco, tot gisteren na onze terugkomst uit Brussel, geen saai moment te beleven. Bij aankomst even snel oude buren aangedaan (proost) en vervolgens naar Kaj’s appartement in Pleasant Hill gereden. Goede zoon die Kaj, want wat stond er op mij te wachten:

clip_image001

Juist, met nootjes er naast! Jarenlange investeringen in de zonen betalen zich af! Alvorens me de volgende dag met de Game Developers Conference te bemoeien, diende ik een bezoekje af te leggen bij het Social Security Office. Mijn jarenlange verblijf in Californie, inclusief betalingen aan het social security systeem, heeft er toe geleid dat ik een maandelijkse uitbetaling krijg. Helaas had men het gestopt omdat mijn adres niet klopte. De brief als zodanig kreeg ik op, u raadt het, mijn adres. Probeer dat maar eens vanuit Nederland uit te leggen. Uren daar gezeten, hetgeen uiteindelijk leidde tot de constatering dat het adres juist was! Maar, ojee, ze hadden de bankrekening verkeerd overgenomen. Geregeld! Vervolgens in mijn oude knijp, Murphy’s Pub, een goed gesprek gehad met FD Silicon Valley redacteur Klaas Broekhuizen, die daarna een gedegen stuk over de gamers produceerde in het FD. 1 maart was de traditionele jaarlijkse strijd om de Fred van Buiten bokaal, en de waarheid dient gezegd te worden dat de naamgever van de bokaal, Fred van Buiten, hartstochtelijk gestreden heeft om een partij te winnen. Maar liefst 3 maal was hij op een bal na bij zijn doel. Onderstaande beelden tonen zijn moedige poging aan, alsmede de uiteindelijke afloop:

clip_image003

clip_image005

Deze quote neem ik van Fred over; 1 maart is de dag die gekenmerkt mag worden als een spa beurt voor de ziel. De volgende dagen vulden zich tot aan de nok met een mix van business en vriendschap. Zo moeilijk om iedereen de aandacht te geven die ze verdienen. Alvorens een groot deel van de zondag bij Singh in de Vacaville California Medical Facility door te brengen, oftewel de medische bajes, bracht trouwe Singh bezoeker Paul Nijssen me de laatste gegevens die Singh hem gestuurd had. En wederom val ik van mijn stoel van de niet ter zake doende ambtelijke taal. Voorafgaand aan het bezoek van Consul Generaal Kunst op 9 februari j.l. schrijft hij een brief waarvan de inhoud grotendeels aan Singh bekend is, maar alsnog schrijft hij het volgende:

clip_image007

Zelden……het gaat hier om leven of dood. MP Rutte heeft gewoon een zeldzame kans laten lopen om het vis-à-vis met Gouverneur Brown te bespreken. Wanneer Rutte wel veel tijd uit kan trekken om een Zaanse Vlogger aan de paal te nagelen, dan vraag je je daadwerkelijk af wat ‘NORMAAL’ is, Heer Rutte! Vervolgens bevestigt Consulair medewerker Marco van Vemden e.e.a. in een schrijven van 14 februari j.l. en bevestigt eigenlijk waar ik steeds op hamer:

clip_image009

Lees dat eens goed “op het hoogste ambtelijke niveau al gedaan”. Dat betekent als slotregel in een bedankbriefje die de gouverneur waarschijnlijk nooit gezien heeft. Immers, bedankbriefjes krijgt hij aan de lopende band en die worden gelijk achter de rododendrons gedeponeerd. Maar, dan komt het meest verschrikkelijke: “Het is op dit moment niet aan de orde…….”. Je vraagt je af op welk moment wel (wachten tot Singh dood is?), maar om te zeggen dat je geen reactie wenst te vragen getuigt nou niet bepaald van een geuzen mentaliteit, eerder van een lafhartige instelling. Zondag dus op weg naar Singh en alvorens ik hem bereik word ik al lichtelijk depressief wanneer ik langs de gebouwen rij:

clip_image011

Na de gebruikelijke procedures word ik naar de binnenplaats verwezen. Binnen is geen plaats en buiten is het behoorlijk guur. Singh komt leunend op z’n stok naar buiten en bibberend van de kou brengen we het eerste uur door. Nadat ik een kop hete chocolade voor hem uit de automaat heb getrokken bedaart hij een beetje. Eindelijk wordt Singh omgeroepen voor een plekje binnen, waarna blijkt dat hij uit alle positieve reacties na het BNR radio interview weer de innerlijke kracht heeft gevonden om door te strijden. We praten de mogelijke strategieen door, ontvangen nog een mystery gast, waarna ik uren later de gevangenis verlaat en het gevoel heb van een uitgeknepen citroen. De warme ontvangst en dito diner bij ex collega’s (en geruime tijd een paar) Yee Ju en Danny Riddell voelt als een warme douche en geeft een opkikker De #FreeJaitsenSingh strijd gaat door! Omdat Kaj weekenddienst had wordt de maandag vader en zoon dag. Goede lunch en daarna de best of seven in een bar/poolhall die net zo doorgroefd was als de mensen die aan de bar hingen. Geweldige scene. Na een bloedstollende strijd verslaat Kaj me met 4-2, hetgeen betekent dat hij volgend jaar mee mag strijden om de Fred van Buiten bokaal. ‘s Avonds lekker bij hem thuis gevierd, waarna ‘s ochtends bleek dat ik daar toch weer beter in was:

clip_image013

De kampioen was nog niet in goede doen maar perste er op verzoek toch een minzame glimlach uit! Het was super om een week met hem door te brengen. ‘s Anderendaags pikte Astrid me op van Schiphol en werd het weer goed toeven in onze watervilla. Daagje rust om de inbox te bewerken en vervolgens onderweg naar Brussel, waar ons een heerlijk diner wachtte met een hoge Nederlandse ambtenaar en diens gade. Heerlijke avond waarbij we ook nog, wonder boven, wonder, buiten bij een Irish Pub van een whiskietje konden genieten. Gisteren wederom het vuur uit de sloffen gelopen omdat Astrid zonodig dat scharminkel van een Manneken Pis wilde zien. Bij deze het bewijs:

clip_image015

Brussel is een rommelige stad, maar zeer levendig, dat wel! Het feest was nog niet op, zonen Rick en Eric waren gisteren ook nog jarig. Potverdrie. Aangezien Rick vandaag voor zaken naar India is vertrokken viert hij het later, en nodigde Eric ons uit voor een hapje en een snapje in Den Haag. Gezellig en intiem, heerlijke man ook op z’n 35e. Vriendin Mody gaf goed partij met haar kookkunst. Wat hebben we het dan goed, en wat heb ik dan te doen met Singh die 33 jaar van z’n leven onschuldig vastzit. Kom op overheid, vergeet eens de regeltjes en gentleman houding, waar altijd de gentleman de dupe van wordt. Doe wat in plaats van brieven te schrijven waarvan niemand weet of ze uberhaupt gelezen zijn, danwel wat de status is. Nu jullie eenmaal een Turkse minister geweigerd hebben om hier te komen praten, kan er nog wel een heldendaad bij! #FreeJaitsenSingh