Kroatië in de finale, wie had dat gedacht? Poetin dus, die zag het aankomen toen Kroatië afstevende op een verlenging in de kwartfinale tegen Rusland. Uiteraard is de slogan voor Poetin (met dank aan een vulgaire Amerikaan): “Russia First”. En zo kon het gebeuren dat een minuut voor het reguliere einde doelman Subasic uit het niets getroffen werd door wat leek op een hamstring blessure. KGB insiders wisten wel beter, Poetin zou dit klusje persoonlijk klaren en Rusland door de verlenging slepen:
“Helaas”, penalty’s werden Rusland alsnog fataal. Met dank aan een facebook vriend. Afgelopen zondag in Ziggo Dome hebben Astrid en ik ons zo’n 2,5 uur kostelijk vermaakt met hetgeen de 76-jarige Paul Simon op de bühne presteerde. Fabelachtig, met een geweldig 12-koppig orkest ter ondersteuning. Oor recensent Sven Gerets schreef er een stuk over dat bijna perfect was tot hij het volgende stelde: “Over Bridge Over Troubled Water vertelt hij (PL: Paul Simon) dat hij een moeilijke band heeft met het nummer. Over hoe hij het ooit heeft weggegeven, zodat anderen het konden zingen.” Daaraan kon je merken dat Gerets begonnen was bij Paul Simon, en niet bij Simon & Garfunkel. Hij wist niet dat hun grootste album de gelijknamige titelsong droeg:
Simon had het nummer geschreven op de stem van Art Garfunkel, die het zodanig vertolkte dat het nimmer verbeterd is. Paul Simon zei ook tijdens het concert dat hij het nummer aan Arty gegeven had. Uitgebracht in 1970 werd het ook hun laatste studio album. Het album verkocht wereldwijd meer dan 25 miljoen exemplaren, stond 10 weken op #1, bleef 85 weken in de charts en de titelsong won maar liefst 5 Grammy onderscheidingen. Lust u nog peultjes? Zo teruglezend lijk ik wel een muggenzifter, maar ja, geschiedenis hoort nu eenmaal fake proof te zijn! Nog wat fun facts: terug in de tijd in Californië had ik het genoegen om Randy Newman (oh, oh, al die beroemdheden) te begeleiden rond een concert in Martinez. We kwamen ook te praat over Paul Simon en hoe jaloers hij was op de kop grotere Art Garfunkel met die engelachtige stem. Het ergste was dat men dacht dat de langere Garfunkel ook nog eens die songs schreef. Blijkt dat Garfunkel 15 cm groter is dan Simon, maar slechts 1.75 meet. En zo klein oogde Paul Simon ook op de bühne, maar wel met een stem die de Ziggo Dome vulde. Top concert! Een andere kleine man zit hier:
hij ziet de dagen, uren en minuten traag als stroop aan hem voorbij trekken. September, zo dichtbij en toch zo ver weg. Indien er een God is, dan dient hij er op toe te zien dat Jaitsen Singh parool of gratie krijgt. Daarom heb ik Jaitsen een brief geschreven die hem aanspoort om hoop niet op te geven. Iets of iemand tussen hemel en aarde moet toch empathie hebben voor deze man die beetje voor beetje ook nog eens z’n gezondheid aan het verliezen is. Hoop houdt ons gaande: Nil Desperandum!
