Indertijd (21 januari 2017) viel men nogal over me heen toen ik o.a. het volgende over de troonbestijging van Trump schreef:
USA hijst Bulshitter #1 op de troon
Gisteren de hele middag aan de buis gekleefd gezeten om via CNN Trump’s triomftocht op z’n Amerikaans mee te maken. Maar, ook bij tijd en wijle naar BBC World News overgeschakeld om het koele Engelse commentaar tot me te nemen. Partijen waren er van overtuigd dat Trump’s inauguratie toespraak filosofisch zou zijn; de verdeelde natie tot elkaar zou brengen. Niets was minder waar. Trump herhaalde zijn speeches van zijn campagne en liet geen spaan heel van de ex presidenten die aanwezig waren. Trump’s houding tijdens de toespraken was er ook een van “kunnen die sukkels van een sprekers een beetje opschieten, ik moet praten”. En al die politici die hij voor rotte vis had uitgemaakt, inclusief hun echtgenotes, stonden me daar toch te glimmen. Wat zou Rembrandt daar als opvolger van ‘De Nachtwacht’ een prachtig schilderij van hebben kunnen maken; ‘De Hypocrieten’. Enige feiten: hij weigerde om zijn belastingaangifte openbaar te maken, hij staat bekend als aanrander, en tijdens zijn campagne heeft hij maar liefst 54 maal gelogen. We noemen dat nu nepnieuws.
Dit leek me de juiste afbeelding om mijn afschuw van Trump weer te geven. Maar, ik zat ernaast. Het werd nog veel erger. Meer vrouwen die hem aangeklaagd hebben, waarvan een die hij bezwangerd heeft. Veel Amerikanen hebben hem al een landverrader genoemd na de beschamende vertoning in Helsinki met Poetin. De Republikeinen durven er niets aan te doen met de november verkiezingen voor de deur (weekdieren). Iedereen wacht nu met spanning af wat de bevindingen zullen zijn van de speciale onderzoeker Mueller, die momenteel al menig Trump paladijn heeft aangeklaagd. Wat mij betreft zal de geschiedenis vroeger of later over Trump oordelen, en over zijn handlangers. Ik meld me weer wanneer Trump van het toneel verdwijnt met een samenvatting. Iets veel leukers is de verslaggeving van zoon Ivar bij de European University Games in Coimbra, Portugal. Samen met collega Job Zomerplaag vervaardigde hij een dagelijks rapport van de dagelijkse evenementen. En of hij het er druk mee had!
Daarnaast was hij donderdagavond op NPO5 te beluisteren waar hij geïnterviewd werd. Ga naar NPO5, donderdagavond 10.10. Nog wat Amerikaanse tongval, maar toch! Verheugend was gisteren mijn bezoek bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken, waar ik als altijd vreugdevol ontvangen werd door Clusterhoofd Tessa Martens. Het deed me goed om te horen dat voor de paroolzitting van Singh men bij BuZa de zaakjes behoorlijk op orde heeft, met name qua resocialisatie. Zodanig dat de mensen die de zitting voorzitten aangenaam verrast zullen zijn, hetgeen de zaak van Singh uiteraard ten goede komt. Geen garanties, maar toch iets om warm van te worden. Vandaar dat we zoals elke week vast blijven houden aan onze slogan; “Nil Desperandum”.
