Zaken afronden en evalueren, niets mis mee!

Donderdag, bij de boardmeeting van de Dutch Game Garden (DGG), besefte ik eens te meer wat een gezegend mens ik ben dat ik bij zo’n bruisende, jeugdige organisatie iets van mijn decennia opgedane ervaring ‘kwijt’ kan. We keken terug op een jaar waar DGG als incubator weer heel wat betekend heeft voor jeugdige game ontwikkelaars. Maar ook een jaar dat de overheid overtuigd moest worden van het belang van DGG voor het ECO systeem, met name ook voor de stad Utrecht en de provincie. Na afloop van onze reguliere boardmeeting was het de beurt aan het aantal (minimale) stafleden en stagiaires om een woordje tot ons te richten, en ook dat was in sommige gevallen een echte ‘eye opener’. Met een biertje, een chippie en een glaasje wijn sloten we 2019 informeel af, waarbij een oud en nieuw prentje niet mocht ontbreken (heeft niets met nieuwjaar te maken).

Zonder wie dan ook maar tekort te doen, toch maar de twee drijvende krachten voorstellen: 4e van links JP van Seventer, Managing Director, en 4e van rechts Christel van Grinsven, Operational Manager.

Gisteren onverwacht met vroegere NBSO Houston collega Gérard Brikkenaar van Dijk het jaar uitgeluid middels een zeer onderhoudende en prettige lunch. Uiteraard van genoten bij mijn favoriete restaurant: Het Drechthuis, om de hoek, bij ons aan het water. Hoewel zijn komst naar Nederland van droevige aard was, hebben we er toch nog een zilveren randje aan kunnen geven. In ieder geval was er geen gebrek aan praatstof met het oog op alle bedrijven, delegaties en hoogwaardigheidsbekleders die we mochten ontvangen.

Gérard: “Hey Peter, ben je door die knieoperatie gekrompen?”

Het is dat we beiden nog een en ander te doen hadden, want tijd glipte als los zand door onze vingers. Overigens was het sowieso een vrijdag van belang, ondanks dat het de 13e was. Het waarom ligt in het gegeven dat ik als gevolmachtigde van een Amerikaanse vriendin de aankoop bij de notaris van haar tegenover ons liggende woonark af mocht ronden. Trots kon ik haar een e-mail sturen met een foto van de ontvangen huissleutels (net zo goed een kunstwerk als die banaan onder ducttape):

Lekker toch, om zo je buren zelf uit te kunnen kiezen! De vorige eigenaren wensten mij (!) geluk en namen na 43 jaar met weemoed afscheid van hun ark. Ook daar werd een tijdperk afgesloten. Naar het zich laat aanzien nemen we ook definitief afscheid van de Britten nu die namaak Trump (BoJo) de verkiezingen gewonnen heeft. Dit ook met dank aan dat rare kiessysteem, waarmee je de meerderheid kunt hebben qua zetels zonder de meerderheid aan kiezers. Overigens hebben de Amerikanen dat van de Britten overgenomen. Ben benieuwd hoe dit weer uit gaat pakken. God please save not only the Queen…… janken de Labour mensen. Fast forward naar a.s. woensdag wanneer aflevering 38 verschijnt van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’. Het doet me goed om veel bemoedigende commentaren en complimenten te mogen ontvangen. Ik ben ook maar een mens!