Tijdens een presentatie zoemt mijn iPhone gebiedend

Woensdag was ik als boardmember van de Dutch Game Garden aanwezig bij presentaties van afgevaardigden van de Utrechtse incubator families, gericht op de aanwezige leden van de Provinciale Staten van Utrecht. Aangezien al deze partijen afhankelijk zijn van overheidssubsidies, is het van groot belang om aan te tonen dat de winst achteraf gerealiseerd wordt door jonge bedrijven die door de incubators (soms financieel) gesteund en gehuisvest zijn. Gedurende een interessante presentatie van een startup krijg ik een speciale zoem, oftewel iets dat gelijk aandacht vraagt. De boodschap: “Hallo Peter, Joep is vannacht om 02.00 rustig ingeslapen”. Schok. 21 januari bezocht ik hem in Den Haag en leek hij nog wel zo’n twee maanden te hebben. We spraken over voetbal (Graaf Willem II-VAC), honkbal (Haarlemse Honkbalweek), waar hij hielp bij de VIP boxen, en eenieder die we gezamenlijk kenden. Mooie momenten. Ik schreef erover in mijn Luim van 25 januari. Joep, 67 jaar geworden, rust zacht, met dank aan broer Dick. Wel doorgaan nu. Na de presentaties deed het me deugd om aan de ‘Tovertafel’ te staan met de Fractievoorzitter van de VVD, André van Schie.

De Tovertafel Original is een speelse zorginnovatie die ouderen in de midden- en late fase van dementie met elkaar en met hun omgeving verbindt en beweging stimuleert. De mooie spellen zijn specifiek voor de doelgroep ontwikkeld en kunnen zowel zelfstandig als onder begeleiding worden gespeeld.

De ‘Tovertafel’ is begonnen bij de Dutch Game Garden, inmiddels gehuisvest in het centrum van Utrecht met 50+ personeelsleden en in de tussentijd zijn er meer dan 3.500 exemplaren verkocht. Niet alleen wat ik bovenstaand schreef over ‘winst achteraf’, maar ook nog eens een maatschappelijk probleem veraangenaamd. Beter voorbeeld kun je niet hebben. Vervolgens nog wat prettige gesprekken gevoerd bij de netwerklunch van de Dutch Game Garden, maar daarna moest ik weg, even bijkomen van alle impressies, en met name het bericht over Joep. Terug naar het leven, vandaag is kleinzoon Felix 18 jaar geworden. Mijn Sparta kleinzoon, die ik uit de Feyenoord jatten van oudste zoon Rick heb geweekt: Rick beweert dat het mijn schuld is dat hij van Feyenoord is. Vanwege de scheiding is hij namelijk in Rotterdam Zuid opgegroeid. Zal wel. In ieder geval binnen onze familie geen twisten over wie de club van Rotterdam is (Sparta). Van harte Felix, kies het juiste cadeau van de verjaardagskaart! Over Rick gesproken, samen met hem, Liesbeth en Astrid zondag bij Loetje in Breukelen gegeten. We doen niet meer aan verjaardagscadeau’s, maar doen etentjes. Ook goed voor de saamhorigheid. Lekker gesopt joh!

Overigens kwamen broer Rob en ik die dag net terug uit Enschede, waar we zaterdag de laatste 10 minuten tegen FC Twente de bietenbrug opgingen. Dan lijkt zo’n kleine twee uur terugrijden plotsklaps veel langer! Hoewel, eerlijk gezegd, de ontvangst bij Marte en Peter in hun riante boerderij was perfect, en dankzij een whiskietje of wat kwamen we de nacht goed door. Geheimpje: die Rob snurkt joh! Morgen gaan we goedgemutst, storm of geen storm, de thuiswedstrijd tegen het in degradatie gevaar verkerende ADO tegemoet. Rood-Wit gaat nooit verloren! En niet vergeten: a.s. woensdag #45 van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’.