Maar allereerst het laatste nieuws over de jongste Laanen telg: Ivar. Na twee annuleringen door de gründliche luchtvaartmaatschappij Lufthansa, tevens onbereikbaar, lijkt het dit keer te lukken met een AirFrance vlucht. Onze aandacht werd getrokken door een aankondiging op de website van de Franse ambassade:
Een rechtstreekse vlucht op 11 juli vanuit Costa Rica naar Parijs! Helaas was de Nederlandse Ambassade in Costa Rica gesloten en wist men er in “Den Haag” (doorgeschakeld nummer) niets van. Teamwork: terwijl Astrid aan de keukentafel gezeten uur na uur koortsachtig probeerde in contact te komen met Lufthansa, zat ik aan m’n bureau met haviksogen het ter beschikking staande aantal plaatsen op de AirFrance vlucht in de gaten te houden. Bij 5 beschikbare plekken aanbeland, besloot Astrid Lufthansa na 2 uur en 59 minuten ‘op te hangen’ en een van de laatste stoelen te boeken bij AirFrance. Hoe z’n geld van Luftansa terugkomt, dat vogelt Ivar zelf uit. GEEN VOUCHER. Saillant detail: oudste telg Rick besloot spontaan met geliefde Liesbeth er een weekendje Parijs van te maken om er zeker van te zijn dat z’n jongste broer veilig thuiskomt. Helden. We tellen de uren af. Een paar Luimen geleden verhaalde ik over het WK voetbal 1990 met het cruise schip de ‘Orient Express’ rond Sicilië, waar de poulewedstrijden van het Nederlands elftal gespeeld werden. Maar hoe kwam ik in de positie om namens de Top Sports Group dat schip te leiden? Het begon met deze brief:
Alhoewel ik na mijn recente aftreden als voorzitter van de KNBSB (en benoeming tot ere voorzitter – later teruggegeven) diverse aanbiedingen kreeg, had ik me hier niet op aangemeld! Natuurlijk zou het Feyenoord deel van de familie, o.a. oudste zoon Rick, van enthousiasme de maas ingesprongen zijn, maar het Sparta deel, o.a. jongste broer Rob, gedoopt in Kasteelwater, me vervloekt hebben. In een brief op poten naar Inter Football meldde ik dat ik van dit gedrag niet gediend was. Enfin, van het een kwam het ander en uiteindelijk werd ik aangetrokken om de Top Sports Group te reorganiseren, hetgeen ik uiteindelijk ook bij de KNBSB gedaan had. Echter, niet onprettig, werd de cruise WK’90 m’n eerste klus, waarbij ik kon bouwen op een stel geweldige medewerkers. Rond Sicilië dobberde een prachtig schip geladen met BN’ers uit die tijd, zoals voetbalhelden Johnny Rep, Ruud Krol, Sjaak Swart, etc. Aangevuld met artiesten als Loïs Lane (hoe toevallig), Lee Towers, Anita Meyer, René Froger en naderhand ook nog de arrogante Jaap van Zweden. Besturen van Ajax en Feyenoord, trainers als Leo van Veen, maar ook wielericoon Peter Post en schaatsheld Hein Vergeer. Te veel om op te noemen. Ook Privé en De Telegraaf hebben er vele pagina’s aan gewijd.
En wat te denken van een heuse bokswedstrijd op volle zee tussen Regilio Tuur en een soort van boksbal uit Wales. Het bestuur van Ajax stuurde een week voor m’n verjaardag een geestige maar welgemeende dankbrief.
De harde werkelijkheid sloeg in toen ik in het kader van herstel van de relatie tussen Inter Football en Ajax op audiëntie kwam bij het Ajax bestuur. Dinsdag 4 september 1990 werd een dag die ik niet licht zal vergeten. Het hele Ajax bestuur kielhaalde me over contracten/afspraken uit het verleden, waar ik absoluut geen weet van had. Op enig moment verloste directeur Arie van Eijden me uit mijn lijden met de simpele mededeling dat dit feitelijk allemaal het werk was geweest van oprichter Maarten de Vos, de begenadigd journalist. Hoewel de hitte er vanaf was, werd de warmte van voornoemde brief niet bepaald gehaald. Uiteindelijk werd toen al de teloorgang van Inter Football ingezet. Maar, als gebruikelijk eindigen we positief, want a.s. woensdag komt #67 uit van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’. Hoe leuk is dat?! Blijf veilig en gezond.
