Merkwaardig, merkwaardig, of, schoenmaker blijf bij je leest?

Het is duidelijk dat mijn kritische politieke duidingen, ahum, beduidend minder lezers trekt dan mijn reguliere wekelijkse beslommeringen, die natuurlijk, zoals mijn aard, up beat zijn. De enige die het echt goed doet in mijn wekelijkse Luim is, inderdaad, Trump. Begrijpelijk wanneer je hem aan het woord zag tijdens zijn V.N. speech. Je kreeg toch sterk de indruk dat een uiterst verward merkwaardig, gelukkig ver familielid de ambulance broeders toesprak even voordat hij getransporteerd werd naar de gesloten afdeling. Onderstaand het generale repetitiemoment van De Don:

Gelukkig is er ook nog een onderzoek naar het mysterie van de stagnerende V.N. roltrap. Vanmorgen eiste hij het ontslag van een (vrouwelijke) topmanager van Microsoft. De man is knettergek, mild uitgedrukt. Terug nu naar het reguliere Luim programma. Tijdens mijn dagelijkse LinkedIn afhandeling van prangende vraagstukken, werd mijn aandacht getrokken door het volgende bericht: ‘Lief van Corrie om een advertentie te plaatsen’. Al lezend bleek het al heel snel duidelijk dat hier meer aan de hand was:

Juicy, toch?! Wel denk ik dat Theo heel wat heeft uit te leggen aan zijn ‘robijnen’ echtgenote. Heb ik in ieder geval nog een leuke cadeautip voor hem:

Dat komt echt wel goed. Vanmorgen, al mijmerend over de Luim van vandaag, gleden mijn blikken over het spiegelgladde water van de Drecht. Gevoed door een vlaag frisse wind, bedacht ik me dat de afgelopen week een voorbode was van het komende kerstseizoen. Beetje vroeg? Welnee, hier en daar worden de etalages al versierd en wordt Sinterklaas overgeslagen. Maar ik bedoel meer een verjaardag die meer betekenis krijgt (jongste broer Rob), een reünie lunch met inhoud (kwartet oude collega’s), een wijn proeverij met een aanstormende scale-up (Amigos Social), maar ook, horend bij het vallen der bladeren, het heengaan van Claudia Cardinale. Ik mocht haar wel. Het laatste kwartaal van dit jaar gaat dat in hoog tempo door, neem dat maar van mij aan. Overigens, wat in hoog tempo verdwijnt, wanneer ze zo doorgaan, zijn de vijf Nederlandse voetbalclubs in de diverse Europese toernooien. Allemaal verloren deze week! Astrid blij, minder voetbal op de buis. Waar ze ook blij mee is, is dat ik deelneem aan ‘Nederland in beweging’. Elke ochtend sta ik trouwhartig om 10.15 voor de buis om samen met omroep Max een kwartier lang diverse oefeningen uit te voeren; stoel en gewichtjes bij de hand. Mila vindt het maar een raar gezicht en is al een paar keer tegen me opgesprongen, zo van ‘doe normaal, man’. Over Mila gesproken; ze is 23 september van puppy naar puber gepromoveerd. Enig, die honderden kleine bloeddruppels die ze nonchalant op haar pad achterlaat! Maar zelf vindt ze dit een uitgelezen moment om lekker lui te zijn maar misnoegd op te kijken wanneer je haar roept:

Het betekent wel dat ze over iets meer dan twee maanden gesteriliseerd wordt. Tot dat moment nog wel al die hitsige reutjes van haar lijf houden!