Over 100 jaar honk- en softbal + bijzaken

Zaterdagochtend 09.00 begon langs de lijn bij Kagia, Lisserbroek, waar kleinzoon Rico met zijn elftal een verwoede strijd voerde tegen een zeer goed spelend meiden selectie team. Alhoewel ze na een aanvankelijke 3-0 achterstand terug klauterden naar 3-2, bracht een verdedigingsfout hen de definitieve nekklap toe: 4-2. Drie opvallende zaken; allereerst kan de reunie met het fameuze tennis/moppenteam van Club21, de avond daarvoor, verantwoordelijk worden gesteld dat de foto’s van de wedstrijd van zeer dubieuze kwaliteit waren. Ten tweede kon geconstateerd worden dat Rico een der uitblinkers was, waarbij ook diens fanatieke inzet aan Opa’s goede jaren in het veld deden denken. Ten derde een pluim voor broer Rob, zoon Rick et moi die er toch maar zo vroeg stonden na een inspannend avondje vergaderen in Almere.

clip_image001

Foto: Gertjan Leijdekkers (achter de camera)

Rotterdam was de volgende plaats van bestemming. Het auditorium van de Erasmus Universiteit was door de KNBSB (Koninklijke Nederlandse Base- en Softbal Bond) gekozen als de plaats waar het 100-jarig bestaan gevierd zou worden. En bij binnenkomst begon het feest der herkenning reeds, oud spelers, journalisten, oud bestuurders (ook van internationale bonden) en wat van dies meer zij, kon ik met een brede grijns de hand schudden, danwel omhelzen. En wonder boven wonder wist ik van velen zelfs de naam nog. Bestuurders waarvan Astrid mij voor mijn vertrek zei dat die toch niet meer in leven zouden kunnen zijn, gaven al dan niet met hulpmiddelen acte de presence. TV icoon Mart Smeets startte het jubileumprogramma op zijn gebruikelijke professionele, doch aangename wijze. De manier waarop hij mij introduceerde was ook zeer plezierig, je weet immers nooit hoe je bij hem in het pulletje valt.

clip_image002

Foto: Mariette de Haas

Door het jaar 1987 in beeld te brengen, bracht ik eigenlijk het hele leven in beeld; dood, geboorte, victorie, strijd, echt alle facetten van het leven. In de inleiding gebruikte ik wat opzetjes die in mij op kwamen toen ik bijvoorbeeld naar de Oscars keek, en Meryl Streep een Oscar won voor haar vertolking van Margareth Thatcher in de ‘Iron Lady’. Toen ik laconiek mededeelde dat ik onmiddellijk aan Mart Smeets moest denken, viel de zaal stil. Mijn verwijzing naar een artikel in ‘The Flying Dutchman’ van December 1989 over workaholics, een chronische ziekte, maakte alles duidelijk; Margareth Thatcher, Mart Smeets en ik werden er als voorbeelden bij gehaald!

clip_image003

clip_image005

Niet dat ze de zaal afbraken, maar wel een ijsbreker. Zoals gezegd; het jaar 1987 werd er een om nooit te vergeten, en voor hen die de plotselinge neiging krijgen om de totale speech te lezen, stel ik graag een digitale kopie ter beschikking. Daar staat meer in dan dat ik gezegd heb omdat ik de primende ogen van Smeets in mijn achterhoofd voelde en daardoor genoodzaakt werd me te haasten. Inderdaad; ik had de toegestane 15 minuten (volgens Smeets 10) met 5 minuten overschreden. En dat liet Smeets me weten toen ik schelms het toneel verliet: “Dames en Heren, als de borrel later begint, dan weet u aan wie dat ligt”.

clip_image006

Foto: Mariette de Haas

Het werd heel genoegelijk en het prachtige boek ‘Honderd jaar KNBSB – Eeuw met gouden glans’ werd door een ieder met veel genoegen in ontvangst genomen. Prachtig fotoboek ook, maar helaas geen historisch boek; een gemiste kans. Wellicht ook omdat de journalisten die het samenstelden identiek waren aan het koppel van 25 jaar geleden. Daardoor lag het accent op de regio Haarlem/Amsterdam en had het soms zelfs een ietwat ‘Prive’ gehalte: “Toen hij in het IOC hoofdkwartier arriveerde in gezelschap van zijn vriendin Pamela…….” En; “Eerder dat jaar had hij zijn huis in Badhoevedorp verlaten en zich in een flat in Amstelveen gevestigd”. Eh, ja……. Vers ligt nog in mijn gedachten hoe 14 maart 1987 een paar (zelfde) journalisten me pissig benaderden omdat ik gezegd had dat het niet zo zou kunnen zijn dat men Guus z’n bestuur naar huis wilde sturen en hem tegelijkertijd (posthuum) Ere Voorzitter wilde maken. Gelijke monniken…… Het avonddiner werd een groot internationaal succes, en tevreden kroop ik mijn mandje in. Omdat er zoveel verder te vertellen valt over de afgelopen week, wijd ik er midweek een special aan. Stay tuned!

PS: vergeet niet de Elsevier van dit weekend te kopen, er staat een mooi verhaal in over Silicon Valley, waarbij uw scribent een aantal malen geraadpleegd is.