Onana deed me aan de Shoes denken. Een analyse.

Allereerst, wie misgunt Ajax als rechtgeaarde Nederlander een plaats in de kwartfinale van de Champions League? Niemand toch (denk ik). Maar ja, hoor je dan na afloop Ten Hag en Blind jammeren dat ze alles goed gedaan hadden, veruit de sterkste waren, en een onterechte vrije trap tegen kregen, dan krijg je er toch enigszins de smoor in. Een bekende en betreurde oud Ajacied zou gezegd hebben, “Portugezen kunnen niet van je winnen, maar je kan wel van ze verliezen”. Dus, alles goed gedaan gaat niet op wanneer je niet scoort, laat staan wanneer je keeper blundert. Dat laatste had Daley Blind niet opgemerkt, die meende voor de camera dat het eerst geanalyseerd moest worden. Echt, je hoort mij geen grappen maken over z’n achternaam. Zodra die schoenen omhoog gingen en Onana’s handschoenen zowel de bal als de speler miste, kon een liedje van 55 jaar geleden (maart 1967) van stal gehaald worden om daar een parodie op te maken. Gek, ik heb iets met muziek, en die band heet ook nog The Shoes! Luister maar:

OHNANA

Hoe simpel om daar Oh-Na-Na van te maken, de rest van de tekst mogen jullie zelf invullen. Maar, heel eerlijk, één speler maakt natuurlijk niet het verschil, Ajax had nog wel een uur of wat door kunnen voetballen en dan hadden ze nog niet gescoord, dat was de sores woensdagavond. Ajax is gewaarschuwd, in Rotterdam-Zuid zijn ze inmiddels continu aan het oefenen op hoge voorzetten, de zogenaamde ‘Onana special’. Wat ik ook heel speciaal, maar vooral moedig vond, was de protestactie van die Russische dame op staatstelevisie. Nogmaals dat plaatje:

Wat haar te wachten staat is ongewis, maar niet prettig. Je vraagt je sowieso af waar dat heen moet. Wanneer je Poetin hoort raaskallen en conform de Trump methode in een stadion de Russen voorliegt, opzweept, en tegelijkertijd bedreigt, dan lijkt het of alleen Xi, China dus, deze ‘madman’ kan beteugelen. Ook beangstigend. Volgende week gaan Astrid en ik de stranden van Normandië bezoeken, waar de geallieerden in 1944 begonnen met hun moeizame bevrijdingstocht van Europa. Eigenlijk een soort van bedevaart. In deze sombere tijden werkt het weer aan alle kanten mee om het ons wat aangenamer te maken, ook best opvallend. Wel hoop ik dat de NAVO en EU landen niet het statement van Ten Hag overnemen; ‘we hebben alles goed gedaan’, om vervolgens te constateren dat Oekraïne volledig in de puin ligt en dat de bloedige slager Poetin uiteindelijk ten koste van talloze mensenlevens (aan beide zijden) z’n zin gekregen heeft. Drs. P. zou zingen ‘trojka hier, trojka daar, Oekraïne is de sigaar’. Hopelijk krijgt Poetin, conform de wens van Zelenski, een enkeltje Den Haag naar het Internationaal Strafhof. Gebeurt dit, dan zal ik de eerste zijn die zegt ‘God bestaat’.

Geen week voor de lachebekjes

Zoveel al gezegd en geschreven over Oekraïne dat ik daar niets meer aan toe te voegen heb, althans, na Rutte gisteren aangehoord te hebben, moet me toch iets van het hart. Hij zei dat het wel jaren in beslag zou kunnen nemen tot Oekraïne toegelaten zou kunnen worden tot de EU. In zijn regeerperiode was Kroatië het enige land dat, na 9 jaar kandidaat-lid te zijn geweest, in 2013 toegelaten werd. Dan denk ik ‘wat een eikel om dat überhaupt aan te snijden’, of in zijn gesprekken met Zelenski hem enige hoop te geven, maar dat had hij verkeerd begrepen. Onbeholpen Engelse taal waarschijnlijk. Met het tempo waarin het nu gaat is Oekraïne tegen die tijd volledig verwoest en zijn onnoemelijk veel levens verwoest, en dan voldoen ze vast niet meer aan de EU normen. In wezen kan moordenaar Poetin gewoon z’n gang gaan, en ‘wij’ maar veroordelen en sancties treffen. Welk land volgt, dat is de vraag, geen onzekerheid. Had ik vandaag zo leuk willen vertellen dat wij met onze zonnepanelen, maart vorig jaar geïnstalleerd, een deukje hadden geslagen in de gastoevoer vanuit Rusland. De vele ramen in ons huis verwarmen het zonder de thermostaat nog maar aan te raken en de zonnepanelen produceren met dit mooie weer gemiddeld 17 kWh per dag. Daarnaast namen we ons voor om de thermostaat bij slecht weer op z’n best op 18 graden af te stellen. Beetje koud, lekker een vest aan. Piano spelen of iets anders doen waarbij je je vingers nodig hebt, doe als ‘Piano Man’ Davide Martello, die Oekraïners welkom heette in Polen en zich niets aantrok van winterse temperaturen:

Overgenomen uit The Independant

Zo kan het ook, wat een held. ‘All we are saying, is give peace a chance’. Helaas, met die dementerende havik aan het hoofd in Rusland; kansloos. Om het maar over een wat plezieriger boeg te gooien; vanmiddag naar Het Kasteel:

Uiteraard met broer Rob, selfie kan rond 16.30 verwacht worden, waar Sparta het opneemt tegen Go Ahead Eagles. Wederom een ‘must win’ wedstrijd, maar daar zijn we inmiddels aan gewend. Wel zo gezellig, en wanneer we winnen, dan wacht de Bosselaar op ons. Overigens bij puntenverlies ook, want anders waren we er in de loop der jaren bekaaid vanaf gekomen. Gisteren kon ik de verjaardagen vieren van twee van mijn zonen. Inderdaad ja, goed opgemerkt, op dezelfde dag. Zoals u weet, ik ben een man van regelmaat. Dan overvalt het je dat wanneer de almachtige (welk geloof dan ook) me in Oekraïne had laten opgroeien, al mijn vijf zonen gemobiliseerd zouden zijn, een nogal beklemmende gedachte, maar zo simpel is. En ik maar denken dat het erg is dat m’n oudste zoon tot het Feyenoord geloof bekeerd is. Zo klein kan een mens zijn. Voorlopig zitten we nog goed in ons kikkerlandje, maar ik houd m’n hart vast. Laten we maar lekker genieten van het lenteweer en hopen dat iemand in het Kremlin een heldendaad verricht.

De ene Belg is de andere niet. Sparta naar vóóóóóren!

Wat was het weer heerlijk om in het zonnetje weer op Het Kasteel aanwezig te zijn bij Sparta. Broer Rob en ik namen plaats op onze vaste plaatsen, met naast ons ‘de Italiaan’ en diens zwager die onder de alias ‘Titanic’ zijn gif te pas en te onpas spuit op de Sparta Fanzine ‘ITWM’. Het laatste staat voor ‘In The Winning Mood’, hetgeen in ons geval enigszins overdreven lijkt. Maar goed, voor ons kwamen onze acht sportvrienden en -vriendinnen uit Berkel ons enthousiast begroeten terwijl achter ons jongste zoon Ivar aanschoof, vergezeld van zijn vriendin Arielle en een aanhang van internationale oud studenten. Kortom, de sfeer zat erin, en hoewel een nederlaag tegen PSV ons niet zou verbazen, hing er toch magie in de lucht. Na de rituele selfie en de Sparta Marsch, gingen de broers er lekker voor zitten.

En verdomd, de gasten uit Eindhoven werden vanaf de aftrap bij de strot genomen en waren helemaal van het padje. Helaas kon arbiter Manschot het niet over z’n hart krijgen Sparta een penalty te geven na een wilde trap van een PSV’er (Mauro jr), binnen de 16, in het gezicht van onze spits Thy. Niet eens een gele kaart, waarna hij naarmate de wedstrijd vorderde toch rijkelijk mee strooide. Ik dwaal af, ook al omdat Sparta op voorsprong kwam door eerdergenoemde Thy, hetgeen ook de ruststand was. Het stadion zoemde van de opwinding, behalve natuurlijk in het vak van de uitsupporters. Ook 010 Zuid werd acuut fan van Sparta (voor insiders). De eerste 10 minuten van de 2e helft hetzelfde beeld, tot ‘onze’ Belg Verschueren een rode kaart sliding inzette, hetgeen, omdat ik ongelooflijk de pest erin kreeg, me stante pede deed denken aan de Belg uit mijn Ex’pression saga. Meer hierover later. Sparta kwam dus met 10 man te staan, en dat werd ons fataal. PSV kwam relatief snel op een 1-2 voorsprong en verdedigde die voorsprong. Kejje nagaan! De nummer 2 van de eredivisie ging zelfs tijdrekken tegen de nummer 17, die nota bene met 10 man stond. Het bracht me tot een Suske en Wiske titel: ‘De Laffe Lampies’. En ja, die andere Belg, of was het een Turk, die een hoofdrol speelt in ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’, heeft de reputatie die wij hem indertijd toedichtten, volledig waargemaakt (overgenomen uit het magazine ‘De rijkste Belgen’ van 7 januari 2022):

De huidige burgeropstand in de Kazachse hoofdstad Almaty wordt gesmoord in een bloedbad. Het dictatoriaal regime slaat hard toe. De Oostendse investeerder Frank Monstrey mocht al kennis maken met de weinig gangbare praktijken in de Russische satellietstaat. Monstrey maakte fortuin met de Kazachse olieraffinaderij Nostrum Oil. Daarbij raakt hij betrokken in een hard dispuut tussen de stad Almaty en de bankier Mukhtar Ablyazov en Ilyas Khrapunov, schoonbroer van Ablyazov en zoon van Viktor Khaprunov, de vroegere burgemeester van Almaty. Monstrey betaalde 440 miljoen dollar aan Ablyazov en Khrapunov via een offshore rekening op de Britse maagdeneilanden. Normaal beslist een rechtbank in New York volgende maand of het hier al dan niet om een witwasoperatie gaat. Monstrey verklaart voor de rechtbank dat hij door Khrapunov werd bedreigd: “Meneer Khrapunov vertelde me op een boze manier, zijn stem verheffend, dat als ik niet de nodige regelingen zou treffen om snel te betalen ‘hij een aantal andere ‘speciale’ mensen zou sturen om achter mij aan te komen’ en dat ik zou snel beseffen dat ik naar hem had moeten luisteren. Hij zei dat het niet mogelijk zou zijn om ‘dat soort mensen’ te controleren als ik niet snel deed wat werd gevraagd.”

Lees het volledige verhaal op https://derijkstebelgen.be/nieuws/nieuw-frank-monstrey-440-miljoen-dollar-en-de-brute-kracht-van-kazachstan waarbij het niet zal verbazen dat ook Trump hierbij een rol speelt, alsmede ‘troublemaker’ Rusland. ‘Onze’ Spartaan, vanwege het voorafgaande, gepromoveerd tot knuffel Belg, heeft gisteren wegens zijn schorsing niet meegedaan tegen Vitesse, en gelet op de stand in blessuretijd, 0-1, werd hij niet gemist. Echter, nadat het thuispubliek (alias schorem) achter doelman Okoye overging tot het gooien van (plastic) bierglazen, Okoye werd geraakt, alsmede een vuurwerkbom nadat de spelers van het veld waren, werd de wedstrijd gestaakt. Een cameraman moest behandeld worden voor gehoorschade. Daar ging de V van Vrede voor Oekraïne die voor de wedstrijd zo hoog in het vaandel stond. Overigens, scheidsrechter Dieperink was een absoluut Dieptepunt, het aardigste woord dat ik verbaal naar de TV kon smijten was ‘kale neet’, maar ik mag dat. Ondanks dat degradatie blijft dreigen, ben ik trots op dit strijdvaardige Sparta. Het kan nog (meer dan ooit). En, het is maar een spelletje (nu ben ik het voor het moment met Astrid eens), daarom een kort slotwoord; steun allemaal Oekraïne ruimschoot op Giro555.nl De uitdrukking broodnodig schiet hier tekort.