Het leek wel of binnen een week na terugkomst de gedachte aan een heerlijke tocht op de ‘Rotterdam’ naar het noordelijkste puntje van Europa (de Noordkaap) terug via wat Schotse eilanden (denk whisky) alweer aan het vervagen was. Totdat ik toeschouwer werd bij het debat tussen twee kibbelende bejaarden op CNN. Juist; het ‘presidentiële’ debat tussen Biden en Trump. M’n gedachten vlogen terug naar de eerste dagen op de ‘Rotterdam’, onderweg naar Noorwegen. Wat me opviel was dat er veel passagiers waren die qua spraak aan Biden deden denken, en aan de andere kant menig grootbek (en opschepper) die zo voortgekomen kon zijn uit de Trump dynastie. Had ik niet gedacht, maar nu begreep ik waarom men dit soort cruises vereenzelvigt met ‘oude’ mensen. Het rollend materieel was dan ook overdadig aanwezig bij de diverse voedselpunten:
Niet dat ik nou zo snel ben met m’n knotsknieën, maar het zicht hiervan bracht me toch naast alle geplande activiteiten aan boord op wat additionele ideeën, bijvoorbeeld de Femke Bol horderace voor rollators en de Max Verstappen scootmobiel race. Geinig toch?! Astrid besloot bij de vraag naar haar leeftijd zichzelf wat ouder te maken; ‘volgend jaar word ik zestig’ hetgeen technisch klopt. Wanneer we in de dinerzaal of specialty restaurant naar onze tafel werden geleid, zag je de mensen denken ‘ouwe viezerik’ (veelal vrouwen), maar dat deed ons niets, ruim 38 jaar bijeen spreekt boekdelen, alsmede onze glamour foto aan boord:
Ach, gelukkig aan boord, wat wil je nog meer? De diverse uitstapjes in Noorwegen (deels koud, trollen, dure Noorse truien, fjorden) en Schotland (ook mooie natuur en mooie murals), deden ons goed en soms kwam de muziek weer om de hoek, zoals bij het aanzicht van een roze muur. ‘Lady in red’ van Chris de Burgh werd simpelweg omgedoopt naar ‘Lady in pink’, zodra Astrid daar plaats nam:
Maar het leek wel of de afgelopen week meer reuring bracht dan de twee weken op zee. Het Nederlandse elftal ging door de hoeven tegen Oostenrijk, en daar is alles over gezegd, terwijl Tinley door haar achterhoeven ging en plotsklaps niet meer op kon staan. Dat gaf meer ontsteltenis dan het EK voetbal echec. Gelukkig verblijft Bo-Peter tijdelijk in huize Laanen, en die kon Tinley naar de auto dragen, zodat we haar naar de dierenarts konden vervoeren. Het schrikbeeld van inslapen komt op je netvlies. Een familielid! Gelukkig, na een injectie en wat oefeningen kwam de constatering dat een of ander voorval dit veroorzaakt moest hebben. En nu komt het, toen Bo-Peter en Astrid uit varen gingen, begaf Tinley zich plotsklaps in het water en begon te zwemmen, iets wat zij sinds mensenheugenis niet gedaan had. Lourdes waardig!
Graag deel ik een verhaal van Ivar (met het grote hart) tijdens zijn verblijf in Ghana: “Ik was aan het wandelen in een stadje in Ghana, Kyebi genaamd, toen ik voor de tweede keer Oscar tegenkwam, een jongen van 18 jaar. Bescheiden groette hij me, en ik vroeg hem of hij me kon helpen bij het vinden van een winkel waar ze scheerschuim verkopen, omdat ik het nergens kon vinden. Terwijl we door het stadje liepen, naar een plek die hij kende, vroeg ik hem hoe zijn leven in elkaar stak. Hij vertelde me dat hij zijn laatste jaar doorbracht in High School, waar hij voor een diploma computer hardware studeerde, met de droom om bij een universiteit computerwetenschap te gaan studeren. Omdat het maandagmorgen was, vroeg ik hem waarom hij niet op school was. Hij zei dat hij geen geld had om naar school te gaan, die dag, en dat hij probeerde om telefoonminuten van zijn moeders telefoon om te zetten in cedis, de lokale munteenheid. Klaarblijkelijk moet je bij aanvang van elke schooldag de leerkracht 25 cedis (€ 1,60) geven voordat je kan participeren. Ik gaf hem 50 cedis zodat hij minstens twee dagen naar school kon. We wisselden telefoonnummers uit, waarbij ik de gedachte had dat ik hem wellicht kon helpen met gratis computerwetenschap bronnen en wat van dies meer zij. Teruggekomen in Nederland bleef ik in contact met Oscar. Hij deelt een telefoon met zijn broers hetgeen betekent dat wij sporadisch contact hebben, maar wanneer hij schrijft is dat vol passie. Zo is Oscar, vol inspiratie en vastbesloten om iets van zijn leven te maken, en daarbij wil ik hem helpen. Vandaag de dag heeft hij geen toegang tot een eigen computer, maar wanneer we met z’n allen beetje bij beetje leggen, kunnen we er een voor hem kopen en toezien hoe ver hij komt. Ik ben realistisch genoeg om te beseffen dat ik niet iedereen kan helpen, maar wel een specifiek iemand als Oscar. Hopelijk willen jullie ook wat bijdragen”. Via deze link kan bijgedragen worden:
https://diensten.asnbank.nl/online/betaalverzoek/#/v2/39586df3-0428-4cfa-8cf9-c6297a357544/bmzSeXOmNdnpzwbnaYWvU5J1n4haa3Or
Eventueel inplakken in taakbalk.
Ivar en ik staan persoonlijk garant dat het geld op de juiste bestemming terecht komt.
Afsluitend; Xi in Peking en Poetin in Moskou moeten zich een kriek hebben gelachen bij de show van Biden en Trump, leiders van een wereldmacht onwaardig!
