Planet column-2 (eerder gepubliceerd)

Origineel waar!

We schrijven 6 maart 2003, 5 uur ‘s middags, rush hour in San Francisco.

Terwijl ik afwezig naar de gedragen stem van Bush luister, die nogmaals verklaart dat hij regelmatig de Heer aanspreekt voor wijsheid inzake Irak (doorbidden George), dwalen mijn gedachten af naar Nederland. En dat eigenlijk naar aanleiding van alle Nederlandse blaadjes die ik tijdens mijn ski vakantie doorgenomen heb. Grappig, we praten dik over multimedia, en via kranten.com volg ik zo’n beetje de aktuele Nederlandse berichtgeving, maar toch geeft de geur van drukinkt nog steeds het Van Kooten en De Bie gevoel (“Toen was geluk heel gewoon”). Het enige is dat er zoveel onzin gedrukt wordt en dat reageren (zoals op deze column) wel kan, maar veelal mosterd na de maaltijd betekent.

Neem nou “Weekend” over Patty Harpenau, Jos Kuyer en Tineke Verburg, ik citeer:

“Toch nam Tineke het Jos destijds enorm kwalijk dat hij verliefd was geworden op Patty Harpenau. Hij was niet meer welkom thuis, en toen Jos zijn persoonlijke spullen kwam halen had zij deze alvast in de tuin gezet (onjuist). Toen Jos de dozen openmaakte, ontdekte hij dat Tineke uit pure woede de knoopjes van zijn overhemd had geknipt! (onjuist) ‘Ik heb gehoord dat je nieuwe vriendin zo goed kan naaien,’ voegde ze Jos boos toe…(onjuist)”. Vrienden, daar heeft Tineke nu eenmaal te veel klasse voor.

Waarom weet ik hier het fijne van? Simpel, Tineke had alle spullen bij ons thuis in Hilversum gedumpt, inklusief een originele Harpenau die in huize Kuyer/Verburg niet meer welkom was. Die knoopjes waren er inderdaad afgeknipt, echter door een vriendin die genoemde tekst, op een blaadje geschreven, toegevoegd had. Een iets ander verhaal, toch?! Nou zeggen we natuurlijk, ja, hallo, we praten hier wel over “Weekend”. Zekers, maar daar kom ik zo op terug. Bonter (dommer) maakte “Prive” het. En ik citeer weer: “De ‘gouwe ouwe’ zender Radio 192 had de Bee Gee Robin Gibb uitgenodigd voor het zondagmiddag programma Sangria maar al wie er kwam, Robin Gibb was in geen velden of wegen te bekennen”. En dan later: “Mogelijk heeft het overlijden van zijn tweelingbroer Maurice roet in het eten gegooid…..”. Roet in het eten gegooid! Da’s nog eens echt dom. Maar ja, we praten hier wel over “Prive”, wordt er gemompeld.

Okay, okay, hoe zat dat dan met Tony Blair die het Britse volk toesprak inzake Irak met een 6 jaar oude, door een student geschreven scriptie. Of die plaatjes van Colin Powell inzake grondaktiviteiten in Irak. Plaatjes die wij bij ons op college nog veel geloofwaardiger kunnen animeren. Of al die politici die jokken over hun diplomas en achtergrond. Kortom, wie kan je nog geloven? Prinses Margarita? De Paus? Bush?

Nou, de laatste zeker niet, de bekende acteur/komediant Robin Williams zei onlangs: “De mensen zeggen dat satire dood is, aan me hoela, satire is springlevend en woont in Washington’s Witte Huis”.

En Jay Leno: “George Bush zat de afgelopen week in een denktank, hij was bijna verdronken”. Zo wordt dus in z’n algemeenheid over Bush gedacht. Origineel waar.

En natuurlijk staaft het drama Albert Hein mijn verhaal, een grootgrutter die de winst met zo’n $500 miljoen aandikte. Hallo! Prive, Weekend, Story, Tony Blair, George Bush, Albert Hein, Enron, Arthur Andersen, wie kan je nog vertrouwen?

Yours truly, jazeker. Teveel meegemaakt om het naadje van de kous niet te weten. Iemand wist mij zelfs te vertellen wie die Beach Boy was die anoniem op m’n eerste column (negatief) reageerde. Da’s toch de macht van gewoon weten en ouder worden.

En, dankzij de power van internet is de wereld zo klein geworden dat bijna niets meer geheim blijft. Wie weet, wellicht kan de wereldbevolking zo nog een oorlog voorkomen.

Heel eerlijk? Ik heb er een hard hoofd in, Bush heeft zich in een onmogelijke hoek gemanoevreerd en kan zich niet veroorloven zijn kleine 300.000 soldaten onverrichterzake terug naar huis te sturen. Konden we nu maar een verhaal a la Prive bedenken met een gelukkige afloop. Ik zou de eerste zijn om het voor zoete koek aan te nemen. “Meneer de President, slaap zacht.”