Een week om in te lijsten (letterlijk!)

Zo’n week dat een afscheid brengt (Jesus), staking (BART), een oorkonde (Bart), een verjaardag (moi) en een premiere (Astrid); m’n liefje wat wil je nog meer?! Onze Spaanse uitzendstudent, Jesus, vetrok zondag j.l. vanaf Oakland, na 10 maanden High School in Californie, aan zijn terugreis naar Madrid. Gedurende de tijd dat hij bij ons verbleef kregen we (Astrid) het voor elkaar dat hij het nagelbijten opgaf, afgekloven tot aan de nagelriem, en weer over prachtige nagels beschikt. Aangezien een van de kado’s voor mijn verjaardag mani- en pedicure behelsde, besloten we hem daarmee te verrassen. Ivar nam hem zogenaamd voor een boodschap mee en toen hij ons daar zag zitten, benen in een zoutmengsel verpakt, verbleekte hij onder zijn gebruinde huid (dat laatste heb ik altijd al een keertje willen schrijven). Ondanks dat werkte hij gewillig mee aan de manicure behandeling.

clip_image002

Na afloop zei hij; “Papa, in Espain men don’t do that”. Ach ja. ‘s Avonds nog even een laatste partijtje ravotten in het zwembad met Kaj, Ivar en Michelle, en na een kort nachtje bracht momsie Astrid hem naar het vliegveld, tranen en al.

clip_image004

We gaan dat rotjoch nog missen. Oh ja, we hebben hem ook nog zijn Spanje voetbalshirt terug gegeven. Het shirt waarop vermeld stond hoe Spanje Nederland versloeg in 2010. Hij wilde dat in Mexico aantrekken tijdens de wedstrijden die Spanje speelde in de Confederation Cup, waarna wij dreigden dat stukje Nederland er uit te knippen. Uiteindelijk hebben we het shirt verstopt (hij dacht dat hij het ergens vergeten had). In de nacht van zondag op maandag kwam het nieuws door dat de BART mensen zouden gaan staken. BART, Bay Area Rapid Transit, is HET openbaar vervoersmiddel in de Bay Area.

clip_image006

Bij een staking ontstaat er een enorme verkeerschaos en neemt een ritje Concord – San Francisco eenvoudig zo’n 2,5 uur in beslag.

clip_image007

Maandag dus het besluit genomen om thuis te werken, en een en ander uit te zingen, omdat dinsdag “Sacramento” op het programma stond. Laat ik me over de eisen van de BART mensen niet uitlaten, wel weet ik dat velen, en juist de kleine lieden, er onder geleden hebben. In Sacramento werd een hearing gehouden met als thema hoe Europese zakenlieden het moeilijk werd gemaakt om in Californie zaken te doen. Behalve Frankrijk waren alle Europese landen min of meer vertegenwoordigd. Ons panel bestond uit de BeNeLux afvaardiging o.l.v. onze Consul Generaal Bart van Bolhuis.

clip_image009

Nou, gesteld kan worden dat iedereen zijn zegje kon doen en hopelijk gaat de verantwoordelijke senator, Willian Emmerson, de nodige druk uitoefenen, mede omdat het ook voor Californie van belang is. Geinig was natuurlijk het gegeven dat onze scheidende Consul Generaal bedankt werd met een prachtige oorkonde voor zijn werk t.b.v de Europees – Californische betrekkingen, waar ik ook een beetje m’n stempel op gedrukt had.

clip_image010

Totaal verrast luister Bart naar wat Senator William “Bill” Emmerson tijdens de receptie te melden heeft. Eerder deze week deed de foto met de oorkonde reeds de ronde. Geweldige dag die niet vernaggeld werd door de BART staking. Echter, de volgende dag moest deze jongen wel degelijk naar San Francisco. Luister goed, jongere beeldbuiskinderen, gemaakte afspraken met Nederlanders die weer terugkeren naar het vaderland kan je niet afzeggen. Maar, gezegd dient te worden dat na de Sacramento euforie het niet meeviel om 04.15 uit de veren te springen…eh…rollen. Uiteindelijk kreeg BART ook mij te pakken en stond ook ik in de file voor de toll plaza.

clip_image012

Maarrrrrrr, daarna kwam mijn verjaardag, reeds uitbundig beschreven, en ik voelde me zo dankbaar voor de vele tientallen felicitaties, ook van oud studenten, en het feessie dat Astrid weer georganiseerd had. Het moet me van het hart dat ik qua liquide fondsen weer aan de veilige kant zit!

clip_image013

Dat koppie op de achtergrond kan geen toeval zijn! Daarna 4th of July, grote Amerikaanse feestdag en voor ons de mogelijkheid om enigszins uit te puffen en op te ruimen. Vrijdagavond wederom een premiere, Astrid’s eerste nachtshift als Paramedic!

clip_image014

Ze had er zin in, luistert naar mijn instructies (not!) hoewel het gevaarlijke Richmond niet de beste plek is voor de eerste start. Maar, vanmorgen weer veilig thuisgekomen, zodat ik deze Luim met een happy note kan besluiten! Hoewel; breaking news, onze vegetarische zoon Bo-Peter heeft toegegeven dat hij in Nederland de afgelopen week een HEMA worst verorberd heeft!

LIFE_IS_A_SONG_WORTH_SINGING