Inderdaad, waar blijft de tijd?Is het al weer 15 jaar geleden dat m’n moeder overleed? 15 jaar geleden dat ik hielp Ex’pression College op te bouwen in Emeryville, Californië? 25 jaar geleden dat ik het voorrecht had om als voorzitter van de KNBSB met de honkbalploeg af te reizen naar de Olympische Spelen in Seoul, Korea? Maar, nare gedachte, is het ook zo lang dat ik m’n oude baas, voetbalmakker en werknemer Joop langhorst niet gezien heb? Inderdaad! Joop ging van Rotterdam naar Sneek, Friese heimwee, en ik begon met Astrid aan avonturen in Duitsland, België en nu alweer 15 jaar US of A! Dankzij Facebook en Sjaak Swart’s 75-igste verjaardag, waar ik Bertus Holkema (legende in de muziekbizz) er op attendeerde dat ik nog mooie foto’s van Sjaak had van het WK voetbal 1990 (begrijpt U het nog?), gebeurde het dat Eva de Wilde me ‘bevriende’. Eva, sinds 26 jaar de vrouw van Joop. Niet dat Joop uit m’n gedachtenloop totaal verdwenen was; zie onderstaand stukje uit m’n Luim van 8 januari 2011 n.a.v. het overlijden van Coen Moulijn:
Has anybody here, seen my old friend Coentje – Can you tell me where he’s gone? He dazzled a lot of fullback’s, but even dribblers say too early, “so long”.
Als grote Sparta fan, van kinds af aan, was het natuurlijk een gruwel om tegen Feyenoord te moeten spelen met Coen op links. Daar komt de draad; Sparta’s rechtsback, Joop Langhorst, vocht menig duel met Moulijn uit en deed dat niet slecht. Joop was Chief Data Processing, mijn baas dus, bij het Amerikaanse leger, waar ik van december ’66 tot november ’70 gewerkt heb. Via hem kwam ik in de selectie van Sparta terecht, onder leiding van Wiel Coerver, waaruit ik hardhandig verwijderd werd toen ik dreigde met voetballen te stoppen als ik geen contract kreeg. Aangezien ze me verwijderden had ik a) geen contract en werd ik b) niet meer opgesteld, een half seizoen naar de kl…eh….knoppen. Wijze levensles, dat wel! Eva had van zo’n duel van Joop met Coen eerder dit jaar n.a.v. de viering van hun 26-jarig huwelijk een mooie foto-op linnen-portret laten maken:
Echter, kwam ik er de laatste weken ook achter dat Joop begin dit jaar ernstig ziek was geworden, zo ziek dat hij zelfs het grote Sparta-125 feest moest missen. En dat moet echt een domper van jewelste voor hem geweest zijn. Maar Joop was niet alleen voetbal voor mij, en de titel is ook niet zo maar gekozen. Waar ik nu sta, heb ik ook voor een deel aan Joop te danken. Immers, toen wij ons er goed van bewust waren dat ponskaarten niet alles was, gingen wij ons voorbereiden op cursussen bij IBM in Amsterdam, DOS, COBOL en RPG werden onze kooswoordjes. Maar, eindeloze avonden naar Amsterdam in Joop’s BMW werden afgerond met de daarbij behorende certificaten. Oh ja, ik had in die tijd een brommer, en dan is het nog een heel end naar Amsterdam! Dankzij Joop heb ik het gered. Eva wist me te melden dat momenteel de situatie redelijk stabiel is, en derhalve hoop ik Joop en Eva november a.s. te bezoeken wanneer ik NL aandoe voor zaken. Ter afsluiting en ter ere van Joop een prachtig plaatje van het ANP uit de wedstrijd Ajax – Sparta van 19 januari 1969:
Uit Algemeen Nederlands Persbureau – Fotoarchief, 1963-1969 van de ANP Foundation
VOETBAL-EREDIVISIE-AJAX – SPARTA 2-1
AMSTERDAM: Eredivisie: Ajax – Sparta 2-1: Aanvaller JOHAN CRUIJFF van Ajax en Sparta doelman JAN VAN BEVEREN komen flink met elkaar in botsing. Verdediger JOOP LANGHORST kijkt toe.
Omdat we er niet genoeg van kunnen krijgen, en om aan te tonen dat de Sparta kleuren diep in onze aderen verankerd zijn, een verjaardagsplaatje van broer Rob aan jongste zoon Ivar die onder een Sparta dekbed slaapt:
Over broer Rob gesproken; die heeft toch maar mooi van de week 4-daagse zonder blaren beeindigd. Hulde!
Of Rob nu beter schrijft of wandelt weet ik niet, maar bekijk dat maar op www.roblaanen.nl voor al zijn downloadable boeken. In de tussentijd vierde zoon Bo-Peter zijn 22e verjaardag in Parijs alwaar ze de IJffeltoren voor hem aangestoken hadden.
Het serieuze werk begint voor hem 2 augustus a.s. wanneer hij naar India vertrekt. Oudste zoon Rick’s gips moest even opengezaagd worden voordat hij naar Egypte kon vertrekken met de familie. Nooit kleinzielig geweest!
Maar met de rolstoel aan de bar is hij goed pruimbaar! Op dus naar een week vol nieuwe avonturen die ik in detail zal vastleggen!