Wat er zoal (niet) gebeurde na de vorige Luim

Nou, Sparta won dus thuis niet van laagvlieger (17) Willem II. En slecht dat het was. Astrid vroeg me nog waar die blosjes vandaan kwamen. Koorts? Nee, pure boosheid over het vertoonde spel. Goede vriend en consigliere Joop van Dort, helaas Feyenoord fan, appte me (grappig hoor): “helpt schreeuwen van achter de tv niet?” Gelukkig kon ik hem zondag van repliek dienen nadat AZ de stand tegen Feyenoord op 4-2 bracht: “helpt schreeuwen bij jou wel, Joop?” Kreeg ik wat warrige advocatentaal dat Feyenoord uit speelde. De discussie werd beëindigd door dit simpele feit: Sparta-AZ: 4-4. Moet ik er wel bij zeggen dat Emmen gisteren m’n rood-wit gestreepte Sparta hart bijna gebroken heeft. Ik begon al vrij pessimistisch aan de wedstrijd.

De duurste shawl die ik ooit gekocht heb, dat wel!

Onrustig zat ik voor de buis. Niet ten onrechte, gezien de uitslag en het vertoonde spel. Maar ja, het blijft toch je cluppie! Aangezien al onze gym activiteiten op maandagmiddag dit jaar corona geannuleerd zijn, hebben de echtgenoten van gym maat Chris en mij besloten dat Chris en ik de maandagmiddag niet alleen door moeten brengen met evalueren (Ketel1), maar ook moeten lopen. Geen tegenspraak mogelijk. Dus meldde ik me maandagmiddag 14.30 bij huize Groeneveld in Breukelen, met onze viervoeter Tinley die ik als onderpand achter moest laten.

Chris tussen de dames tijdens bootcamp Texel

Monter begaven we ons op pad langs het Amsterdam-Rijnkanaal. Na de eerste zware 300 meter kwam een bankje in zicht dat ideaal leek om Chris te laten genieten van het ene sigaretje dat hij zich veroorloofde. Helaas, z’n hippe Zippo aansteker weigerde dienst. Rokers bleken schaars te zijn onder de passanten. Plotsklaps zag Chris een tweetal mensen voorbij lopen waarvan één achteloos een sigaret in z’n hand hield. Chris sprintte erachter aan (het kan dus wel) en had beet. Na enige discussie keerde hij terug en was vol lof over de Syrische jongeman die hem bevuurd had. Die maakte zelfs z’n excuses dat hij maar één aansteker had, anders had Chris die wel kunnen houden. Waar zijn betrouwbare getuigen als Wilders of Baudet wanneer je ze nodig hebt?! Uiteindelijk waren we tegen een uur of vier weer op de thuisbasis, alwaar we onze tocht van komende maandag in Loosdrecht doorgenomen hebben. Nadat Marianne m’n stappenteller gecontroleerd had, mocht ik weer met Tinley huiswaarts keren. Inmiddels zitten we in de categorie ‘niet’ al ruim anderhalve week te wachten op drie wifi boosters waar Ziggo ruimhartig mee adverteert. Ook geen enkele update over wanneer wel. Zelfde categorie ‘niet’ gaat voor Stedin op die ruim twee weken geleden bevestigde dat we voor een ‘smart’ meter gaan. Doodse stilte sindsdien. Dat is niet netjes. Wel leuk en informatief was de lunch met m’n twee oudste kleinkinderen Rico (20) en Felix (19). Opa had een gezonde lunch besteld bij Loenen uitbater Hans & Frietje.

Rijbewijshouder kleinzoon Rico was zo vriendelijk om het op te halen, en daar hebben we heerlijk van gesmikkeld. Tijdens een serieus rollenspel hebben we ook ontzettend moeten lachen, je kent dat wel, de slappe lach. Astrid, die het staartje daarvan meemaakte, vond het niet opa waardig. Zoveel niet, zoveel wel, en tot de laatste categorie hoorde ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ aflevering HONDERD! Dus a.s. woensdag #101, en nu maar hopen dat het duo Rutte/de Jonge a.s. maandag wat zinnigs te melden heeft!