Dit fenomeen had Chubby Checker niet voor ogen toen hij dit zong. Er is er immers maar één die de allerlaagste is: Trump. Terwijl de mensen in de V.S. rondom hem bij bosjes sterven, schept Trump op over het feit dat hij #1 qua trends op facebook is. Hoe rot kun je zijn? Realiseert hij zich niet dat Osama Bin Laden op enig moment ook #1 was? Wat een miserabel stuk vreten.

Goed was in ieder geval dat TV stations CNN en NBC tijdens de dagelijkse persconferentie Trumps gelieg zo zat waren dat ze pas weer uitzonden wanneer de dokters aan het woord kwamen. Te triest voor woorden dat winkels waar revolvers en geweren verkocht worden open mogen blijven. Waarom? Omdat ze door Trump even essentieel beschouwd worden als bijvoorbeeld apotheken. Hoe corrupt kun je zijn? Abraham Lincoln draait zich om in zijn graf. Nu schakelen we in dit wekelijkse programma over op wat leukere berichtgeving. Elke woensdag wisselen mijn grootste vriend in Californië, Fred van Buiten geheten, en ik informatie uit over wat ons zoal in de afgelopen week bezig gehouden heeft. Uiteindelijk gaat dit een vermakelijk (gecensureerd) boekwerk worden. Deze week had Fred over de huidige situatie een zinsnede die ik met jullie wil delen: “Ook Pasen zal niet hetzelfde zijn. Ik zag een email van Jezus: “Gezien de situatie dit jaar, kom ik met Pasen niet naar beneden. Komen jullie maar naar boven””. Pareltje toch?! En daar staan onze email uitwisselingen vol van. Nieuws vanuit het babyfront: in de nacht van maandag op dinsdag ging rondom twee uur de kraamzorgtelefoon: “de baby komt eraan”. En daar vertrok het roze monster (nee, niet Astrid):

Ik meen me vaag te herinneren dat ze anders gekleed was. Tegen half zes kwam ze weer gezellig naast me liggen, zij het ijskoud! En daar bewees ik mijn waarde als een soort lekker warme kruik van een kleine een meter tachtig (ben een paar centimeter gekrompen). Nu de KNVB besloten heeft om de amateurcompetitie stop te zetten, waardoor elke ploeg volgend jaar in dezelfde klasse begint, doet zich een vreemd fenomeen voor: gejammer bij de ploegen die op het punt stonden om kampioen te worden en gejuich bij de ploegen die op het punt stonden te degraderen. Het kan verkeren! Uit de reeks geannuleerde evenementen noteren we voor vandaag Sparta-Heerenveen. Voor de trouwe lezer ter herinnering nog een foto van broer Rob en mij, omringd door enthousiaste Spartavrienden (naast Rob kleinzoon Felix) op het Kasteel, om precies te zijn, De Bosselaar:

S

Foto Ivar Laanen. “Toen was geluk, heel gewoon”.

Het zou mij niet verbazen dat deze scene na een gewonnen wedstrijd vastgelegd is! Gisteren kreeg ik nog een dreun voor de komende week: de tandartsafspraak gaat ook niet door. Ergo, geen lente bij de tandartsassistente. Dan concentreer ik me maar op de 53^e aflevering van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’. Woensdag weer virusvrij in de digitale postbus en van tijd tot tijd denk ik ‘is me dit allemaal overkomen?’. Door nu naar wederom een isolatie weekend, maar wel meedoen, het redt levens!

Vooruit met de geit, laten we maar beginnen met die gek die het machtigste land van de wereld regeert, dan hebben we dat gehad. Wanneer ik die mummelende onsamenhangende liegende ouwe zak bezig zie met zijn persconferentie, dan bekruipt me een diep gevel van medelijden. Nee, niet voor hem, maar voor zijn onderdanen. Echter, eerlijk is eerlijk, hij heeft er weer een record bij: meeste coronabesmettingen in de wereld. En dat waarschijnlijk niet eens halverwege de crisis.

En dat voor een man die nog niet zo lang geleden kwijlend op TV opmerkte dat alles onder controle was. De Amerikanen staat nog heel wat te wachten en Astrid en ik kunnen niet genoeg goedbedoelde waarschuwingen meegeven aan zonen Bo-Peter en Kaj die in de San Francisco Bay Area wonen. Jongste zoon Ivar wist bijtijds Californië te ontsnappen en zit nu vast in Costa Rica. Moet wel zeggen, te zien aan de plaatjes, een soort gouden kooi. Vanwege de warmte heeft hij zich naar het voorbeeld van z’n vader laten coifferen. Pas later zag ik de kapster achter hem!

Oudste kleinzoon Rico werd gisteren 20 en zit vast in Portugal (nee, niet de gevangenis). Alleen digitale gelukwensen en knuffels. Laanen globetrotters, dat wel! Wat enorm veel deugd deed was de response na de oproep van Astrid voor mondkapjes en hygiënische handschoenen. Binnen een mum van tijd stond buur Arno voor de deur met een gemengde doos, en ook buurvrouw Judith K. bleek nog wat in reserve te hebben, en hetzelfde gold voor vriendin Margriet. Oudste vriendin in dienstjaren Jeanny maakte maatkapjes van huis uit. Hulde voor deze fijne mensen die je zo een warm gevoel geven.

Astrid met “Jeanny” mondkapje

En hoewel nu de regel geldt dat wanneer Astrid bij moeder en baby is er geen visite mag zijn, kun je niet voorzichtig genoeg zijn! Nu de maatregelen tot 1 juni verlengd zijn, gebeuren er nog meer hartverwarmende zaken. Eén onze buren werd 70 afgelopen woensdag en toen de oproep kwam om hem met een toast toe te zingen vanaf de eigen ark, was ook iedereen paraat om dat te doen. Warmte mensen, pure warmte. En zo al dolend door ons park met Tinley (nog steeds heb ik een vergunning tot de slagboom), kom ik tot filosofische gedachten, zo ook bij deze ontwortelde boom.

Het nieuwe leven omhelst (dankt) het leven dat verdwijnt. Wellicht komen er ook nieuwe gedachten in de samenleving (bijvoorbeeld over zorgverleners) of een betere moraal na de ‘horror’ story waarin we nu leven. Niet opgeven dus, want weet dat op een mestvaalt vaak de mooiste bloemen groeien! Wat ook doorgaat, hoe dan ook, is ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’. Woensdag alweer aflevering 52. Voor wat betreft Corona; verdrink niet in je eigen sombere gedachten, volg de instructies op, maar blijf van het leven genieten, al is het maar met een puzzel, lekker lezen, een spelletje of gewoon elkaar vertellen hoeveel je om elkaar geeft.

Omdat beschermende maskers en dergelijke in deze aangrijpende tijden moeilijk te verkregen zijn, en natuurlijk eerst voor hulpverleners, dacht ik dat ‘Rood wit is onze glorie’, de lading wel lekker dekt.

Tja, waar deze Luim te beginnen? Aangezien ik nu in zelfisolatie ben op ons park (ik mag van Astrid niet verder dan de slagboom), heb ik tijd zat om tijdens alle annuleringen over de stand der zaken na te denken. Laten we beginnen met Sparta-Feyenoord. Wederom had Dick Advocaat strontmazzel omdat hij niet tegen z’n eerste verliespartij aanliep. Het zij hem gegund. Minister President Rutte, waar ik niet bepaald een fan van ben, hield maandag een indrukwekkende toespraak. Behorend tot een doelgroep die beschermd dient te worden, ben ik gelijk aan de slag gegaan om tekst te vervaardigen voor Willeke Alberti (ook doelgroep). Zoals indertijd met haar vader, kan ze hun hit als volgt omzetten: “Niemand laat z’n ouwetje alleen, je bouwt het liefst een (Corona) muurtje om hem/haar heen”.

Met het bezoekverbod is dat gisteren ook letterlijk aangekondigd. Hopelijk hebben de verpleeginstituten moderne middelen om de betreffende ‘ouwetjes’ in ieder geval visueel met hun nageslacht te laten communiceren. Aangezien Astrid vol aan de bak moet in de kraamzorg sector, zijn buren Jolanda en Yvette zo goed om Tinley uit te nemen voor een langere wandel dan dat ik normaal gesproken doe (luiwammes die ik ben). Marianne, ex buur en vriendin, heeft Tinley een nachtje onderdak gegeven zodat Astrid en ik een ‘breather’ hadden. Hulde! Inmiddels hebben Jumbo (65+) en AH (70+) openingen voor ouderen gemaakt. Mooi initiatief, maar je moet wel een vroege oude vogel zijn! Wist ik maar de weg tussen al die schappen en aanbiedingen te vinden. Tegen de tijd dat ik zo’n schap gevonden heb, is-tie leeg. Californië, de grootste staat van de V.S. met 40 miljoen inwoners, heeft een ‘blijf thuis’ verordening afgekondigd. Alleen naar buiten voor de meest noodzakelijke zaken. Bo-Peter werkte in San Francisco al gedwongen de hele week thuis, dus daar geen probleem, behalve sociaal. Kaj daarentegen is als firefighter/paramedic aan het front actief. Astrid heeft als voormalige paramedic zoon Kaj vooral verzocht om voorzichtig te zijn.

Wat een moeder en zoon team!

Om zo ver weg te zijn, zonder zelfs maar de kans om een vliegtuig te kunnen nemen naar je zonen, valt niet mee. Ivar heeft op een ‘last moment’ vlucht uit Californië via El Salvador zijn resort in Costa Rica bereikt. 20 jonge mensen verblijven daar aan de kust en houden zich bezig met surfen, voetbal en muziek terwijl de aapjes vrolijk rondom hen dansen. Gelukkige beelden van zijn kant en hij kan het daar zeker twee maanden volhouden. Het fijne is dat hij zich om de andere dag meldt. Persoonlijk vond ik de speech van onze robot koning mosterd na de maaltijd, maar ja, ieder zijn smaak en alles is beter dan Trump. In ieder geval lieve lezers, blijf voorzichtig, teveel mensen gaan nog te luchthartig om met de sluipmoordenaar die Covid-19 heet. Met zoveel gaten in mijn agenda is het te begrijpen dat aflevering 51 van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ a.s. woensdag weer de nodige ‘suspense’ brengt. Jullie zijn gewaarschuwd!

Corona ledigde mijn agenda en Trump deed er nog een schepje bovenop. Minimaal uit de agenda geschrapt de komende dagen: verjaardagparty oudste zoon Rick, Sparta-Feyenoord, sportles en optreden Sven Ratzke. Maar voor mij persoonlijk kwam deze het hardste aan:

Wanneer je je er zo op verheugd hebt zonen Bo-Peter en Kaj na meer dan een half jaar weer te kunnen omhelzen, is dit een stomp in je maag. Puur uit politieke overwegingen, het kwaad is immers al geschied en dat heeft de oranje malloot over zichzelf afgeroepen. Ivar, inmiddels ook in Californië, heeft ons gemeld de hysterie die daar heerst zo indringend te vinden, dat hij zo snel mogelijk zijn reis wil voortzetten naar Costa Rica. Bo-Peter werkt inmiddels gedwongen thuis en over Kaj moeten we ons het meeste zorgen maken. Zeker nadat het volgende nieuws vanmorgen tot ons kwam:

By Chris Nguyen and Kris Reyes

SAN JOSE, Calif. (KGO) — Four San Jose firefighters have tested positive for COVID-19 and at least 52 others are currently on leave for possible exposure.

Vier brandweermannen besmet en minstens 52 thuis die mogelijk aangestoken zijn. En, niet te vergeten, San Jose ligt om de hoek bij Kaj. Als firefighter/paramedic beweegt hij zich zo dicht bij de mensen, dat een besmetting continu op de loer ligt. Gelukkig weet hij als nuchtere import Hollander z’n kalmte te bewaren, met behoud van zijn gevoel voor humor. Maar, allemaal niets vergeleken bij de mensen die serieus aangestoken zijn. Nog wat leuks te melden, Laanen? Dat is te zeggen, Tinley is van haar wintervacht ontdaan en ik overweeg de komende tijd incognito te gaan.

Jullie, trouwe lezers, weten dan in ieder geval hoe mijn pruik ontstaan is. Donderdag met Astrid Amersfoort aangedaan om daar wat vermaak op te doen, maar dat pakte ook niet goed uit. Vrijwel lege straten en een hagelbui vielen ons ten deel. Woensdag verschijnt alweer de 50^e aflevering van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ en sommige reacties die ik van oud collega’s en studenten kreeg, zijn hartverwarmend. Aangezien ik ‘pas’ in 1999 ben, praten we over een tijdsoverbrugging van 21 jaar. Fantastisch om te vernemen hoe ze dit als een verrijking van hun leven ervaren hebben. En dat je dan ook nog eens aan je oudste kleinzoon Rico in 2014 kunt laten zien wat opa mee heeft helpen bouwen in Emeryville:

Mag opa ook eens opscheppen?! Vandaar dat ik er met zoveel bombarie over schrijven kan, zonder de waarheid geweld aan te doen. Wel vraag ik me af wanneer ik mijn uitgestelde reis kan inhalen. De tijd waarin we nu zitten, brengt elke dag een nieuwe verrassing. Moeten er extra boodschappen ingeslagen worden? Komen er maatregelen die onze vrijheden inperken? Brengt mijn snotneus me in de gevarenzone? Maar, laten we ons niet zo gek maken als de Amerikanen:

C

Daar gelooft maar liefst 38% dat Corona bier iets te maken heeft met het virus! Tot slot, ga met je vrije tijd goed om; lees een boek, slaap lekker uit, hou van elkaar!

Uit de LP ‘Draaikonten’ van Van Kooten en de Bie uit 1984. Nou, dacht ik, mooi niet, ouwe lullen zijn niet weg te branden. Kijk maar naar de twee overgebleven kandidaten bij de Democraten, waarvan de winnaar het op gaat nemen tegen ‘oranje harses’ Trump, ook niet de jongste.

Biden 77, opponent Sanders 78. Voor mij persoonlijk een opkikker, ik voel me vergeleken met deze twee een jonkie. Maar, eerlijk is eerlijk, wanneer ik deze twee kandidaten bezig zie, dan kan niet ontkend worden dat er nog genoeg ‘leven’ in zit. Trump ziet er na wat kunstgrepen beter uit, maar wat eruit dat bekkie komt is niveau rioolput. Je bent al blij wanneer hij ‘Corona’ naar behoren uitspreekt. Wat hij ermee doet is weer een ander verhaal, wel is duidelijk dat de beurzen niet meer gevoelig zijn voor zijn opbeurende, onnozele praat. Over Corona gesproken; in landen rondom ons gaan voetbalwedstrijden zonder publiek gespeeld worden. Je vraagt je af of Feyenoord zonder publiek (47.500 toeschouwers) donderdag ook met 7-1 van NAC gewonnen zou hebben. Hoewel, Ajax ging voor een thuispubliek mooi tegen AZ de bietenbrug op. Voor de één schijnt het dus meer uit te maken dan voor de ander. Even van de hak op de tak springend; nadat we donderdag onze jongste mannelijke spruit Ivar een geweldige trip wensten voor de komende drie maanden, waarvan ongeveer de helft in Californië en de helft in Costa Rica (bofkont), raak je natuurlijk in paniek wanneer je de allerjongste, mademoiselle Tinley, niet kunt vinden. In huis nota bene. Na haar eindeloos geroepen te hebben, kwam plotsklaps in onze slaapkamer, tussen twee opgemaakte kussens, haar slaperige koppie tevoorschijn.

“Zoeken jullie mij,” schijnt ze te zeggen. Zucht van opluchting, hoe je aan zo’n beessie gehecht raakt! Ook mijn trip naar Californië komt dichterbij. Aangezien zowel Bo-Peter als Kaj verhuist zijn naar resp. San Francisco en Sacramento, en ik hun gezamenlijke huis niet meer als basis kan gebruiken, is het plannen wat gecompliceerder geworden. En dan kom je op een ander liedje: “that’s what friends are for”. Omdat ik niet iedereen een-op-een kan spreken, organiseerden we bij de boys altijd een borrelmiddag. Gaat dus niet meer. Welnu, daar zijn goede vrienden Paul en Lenore die hun huis en achtertuin ter beschikking stellen:

Paul en Lenore bij ons te gast in Loosdrecht.

Geweldig toch?! Ook heb ik hier en daar tussen San Francisco en Sacramento, mede met het oog op de onregelmatige diensten van ‘firefighter’ Kaj, een overnachting nodig. ‘Oude’ buren Brian en Marilyn stelden spontaan hun huis ter beschikking, inclusief sleutel.

Brian meldde nog dat hij na hun laatste trip naar Nederland nog genoeg ‘Genever’ had overgehouden om ons dagen zoet te houden. Nu weet ik dat zijn whisky voorraad er beter uitziet, dus, eh…. Maar wat een super aardige lui! Tot slot, niet vergeten, a.s. woensdag verschijnt aflevering 49 van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’. Het gaat er warm aan toe, dat kan ik wel verklappen.

Astrid vroeg me vorige week of ik zin had met haar naar de bioscoop te gaan. “Zeker weten,” was mijn in een nanoseconde gegeven response. “Welke film?” Haar antwoord bracht me in verwarring: ”De beentjes van Sint Hildegard”. Ja, leuk hoor, daar tuin ik niet in. Dat klinkt zoiets als het antwoord op een vraag van vroeger: “wat wil je eten?” Korte stilte: “hachemekut met zure appeltjes.” De film, Twents met ondertiteling, bleek echt zo te heten, en de hoofdrol wordt gespeeld door Herman Finkers. Toen was ik om, Finkers is een held die ik 33 jaar geleden persoonlijk hebben leren kennen. Hierover onder later. Voordeel van de twijfel dus. Wij op stap naar Pathé Arena, en wat hebben we ons geamuseerd! De hele film geen moment verveling. Zonder iets te verklappen, verwijs ik jullie naar de trailer: https://youtu.be/ezuLrgUoTTM Nu over hoe ik Finkers heb leren kennen.33 jaar geleden werd ik gekozen tot voorzitter van de KNBSB en nu ik er over nadenk moet dat de voorbode geweest zijn: Koninklijke Nederlandse Beentjes van Sint-Hildegard Bond. Kan geen toeval zijn! Vanwege dat heugelijke feit, aangevuld met een sensationeel software programma, Book1 geheten, werd ik als gast uitgenodigd bij RUR, het uiterst populaire programma van Jan Lenferink. De datum: 18 maart 1987. De gasten: Carrie Tefsen (48), Peter Laanen (40) en Herman Finkers (32). Zie het eerbiedwaardige trio onder, gefotografeerd op de televisie:

Het programma is tegen een kleine prijs te bekijken bij ons thuis. Maar wat wil het geval, een vriend uit het oosten van het land schonk mij een LP van een veelbelovende Tukker, waar ik nog nooit van gehoord had, ene Herman Finkers. Leuk! Vooraf aan RUR maakten we kennis met elkaar en merkte Herman op dat van de genoemde LP uit 1983 nog geen 1000 exemplaren verkocht waren. In de uitzending merkt hij op dat “m’neer naast hem,” een van de weinigen was die bezitter was van die LP. Zie onderstaand:

In RUR kwam ook trouwen ter sprake, waar Carrie Tefsen geen brood in zag. Welnu, dat was voor mij een schot voor open doel: “in plaats van kaarten,” sprak ik tot de camera “we gaan 28 augustus trouwen.” Mooie oudste vriend in dienstjaren, Martin Corsten, later ook getuige, werd boos omdat hij dat niet wist. Hallo, of ik elke dag op ‘live’ TV zit! Vervolgens mijn advocaat en nu goede vriend Joop van Dort, die schreef onderstaande brief:

Goede analyse. Toch?! En al het voorafgaande wegens ‘De beentjes van Sint Hildegard’ en een superrol van Herman Finkers, hoewel de hele rolbezetting er mag zijn. Kejje nagaan hoe leuk we het vonden. De frisse nieuwe blik van De Luim is te danken aan zoon Bo-Peter, die vanuit San Francisco een wakend oogje in het zeil houdt. Dank Bopper! Ja, ja, komende woensdag rolt aflevering 48 van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ van de persen. Jullie zijn gewaarschuwd!

Weledele heren, jaar na jaar heb ik getracht daadwerkelijk aandacht te krijgen voor het lot van de onschuldig vastzittende Jaitsen Singh. Ondanks vele beloften is er nimmer door één der bewindslieden in de afgelopen jaren een-op-een contact opgenomen met de gouverneur van Californië. MP Rutte heeft er weliswaar in zijn dankbrief aan de toenmalige gouverneur van Californië, Jerry Brown, gewag van gemaakt, zie onderstaand,

MAAR, dat was meer een goedmakertje omdat hij vergeten was het vis-a-vis met de gouverneur te bespreken tijdens de bijeenkomst van 31 januari 2016. Inmiddels zijn we vier jaar verder en is de nu 75-jarige Singh nog geen millimeter dichter bij zijn vrijheid gekomen.

Nu de dictator in de Verenigde Staten al zijn criminele vrienden onschuldig verklaart, lijkt het moment rijp om de liberale gouverneur van Californië, Gavin Newsom, te verzoeken gratie te verlenen aan Singh en hem naar Nederland te transporteren. Maak er geen gedoe van door op WOTS of andere inmiddels tot nonsens verklaarde regels te wijzen; just do it! Minister Grapperhaus hoeft niet het vliegtuig te pakken, zoals indertijd naar Thailand, ga lekker naast Blok zitten en draai het nummer van gouverneur Gavin Newsom. Die heeft een hekel aan Trump, dus dat is een mooie opener. Daarna mededelen dat jullie volgende week Singh laten ophalen, dat scheelt hen weer in het budget. Jullie kunnen het, echt waar! Hulp nodig voor wat betreft de ‘Do’s and don’ts’? PM me. En als laatste niet onbelangrijk, je voelt je ook weer een echt goed mens. En wie wil dat niet als politicus?! Mochten jullie willen weten hoe het zakenleven als Nederlander in Californié ondergaan wordt, lees dan a.s. woensdag aflevering 47 van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’.

Het begon eigenlijk al toen de inkt van de vorige Luim net opgedroogd was. Zaterdagavond zouden we met goede ex-buren, maar vrienden gebleven, Chris en Marianne Groeneveld naar een optreden gaan van de als een komeet opkomende comedian Kasper van der Laan. Blijkt de komeet even aan de grond gebleven wegens ziekte.

Balen. Opgelost door een van onze traditionele filmavonden bij ons thuis in te lassen: Jersey Boys. Boeiende film over het leven van 4 Seasons zanger Frankie Valli, die zich ontworstelde aan het gangster milieu, Geslaagd! Vervolgens veroorzaakte een winderige Ciara de afgelasting van het duel Sparta-ADO op zondag. Dan ziet zo’n weekend er plotsklaps heel anders uit. Trouwens, de boom bij ons op de hoek waar ik met Tinley wandel ook:

Gelukkig stond er laat op de middag een borrel bij buren Leendert en Yvette op het programma. Geslaagd! Maandag een geslaagd trainingsuurtje bij de ‘Gezelligste Sportclub’, maar vervolgens moest trainingsmaatje Chris z’n auto ter APK keuring aanbieden, hetgeen betekende dat de door Ketel1 gesponsorde evaluatie niet plaats kon vinden. Jammerlijk. Dinsdag een dubbele ‘Oh, oh, Den Haag’ dag. ’s Middags in Den Haag in de kapel van St. Petrus Banden toespraken ter ere van de te vroeg overleden Joep van der Wiel, voetbal en honkbal makkertje, waarna diens ter aarde bestelling volgde. Het napraten in Het Vreedehuis leverde, zoals gebruikelijk bij dit soort aangelegenheden, mooie herinneringen op, maar ook stoere verhalen van de Graaf Willem II-VAC voetballers die elkaar in sommige gevallen tientallen jaren niet gezien hadden. Verdrietig en mooi.

Het ironische is dat ik tijdens een onderlinge erewedstrijd (1975) bij ‘De Graaf’ als nieuwkomer door Joeps broer Aad ter begroeting behoorlijk op de achillespees geraakt werd! Een band met de Fam. Van der Wiel van 45 jaar! Trainer Cor de Jong windt er doekjes om.

’s Avonds traden de Hagenezen van FC Den Haag op het Kasteel aan tegen Sparta. Heb ik voor de buis bekeken. Nadat ik me uit m’n zondagse kleren gehesen had, ontbrak me de zin om juichend Sparta aan te vuren. Het deed me ondanks dat enorm goed dat Sparta dankzij een 4-2 overwinning FC Den Haag 10 punten achter zich liet. Lekkâh, zoals ze in Den Haag zeggen. Woensdag plaatste ik ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ nummero 45, en net als alle keren daarvoor herleefde ik de emoties van toen. Misschien moet ik er maar mee stoppen, bedacht ik me heel even. Geen optie, we zullen doorgaan. Donderdag m’n laatste fysio therapie, exact 14 weken na de operatie. Schouderklopje voor mezelf. ’s Avonds met m’n oude consiglieri Joop van Dort bij ons thuis naar zijn cluppie gekeken dat uit tegen Heerenveen speelde. Tegen het eind van de wedstrijd bij de stand 0-1 voor Feyenoord (daar, ik durf het eruit te gooien) moest ik zijn hand vasthouden omdat Feyenoord zwaar onder druk kwam. Gelukkig voor de sfeer hielden de Rotterdammers van de linker maasoever stand. En voor dat we het wisten werd het Valentijnsdag. Gode zij dank hielden die dag baby’s zich koest en zo konden Astrid en ik genieten van een heerlijke lunch bij Het Drechthuis aan de Drecht. De nare uitsmijter van de week is natuurlijk dictator Trump.

Let op mijn woorden mensen, dit heerschap is gevaarlijker en besmettelijker dan Corona, en dan bedoel ik niet het bier. De wereld is in gevaar omdat niemand dit monster kan of wil stuiten. Iedereen die dit negeert hallucineert. Genoeg hierover, heb een groots weekend en ‘geniet’ a.s. woensdag van #46.

Woensdag was ik als boardmember van de Dutch Game Garden aanwezig bij presentaties van afgevaardigden van de Utrechtse incubator families, gericht op de aanwezige leden van de Provinciale Staten van Utrecht. Aangezien al deze partijen afhankelijk zijn van overheidssubsidies, is het van groot belang om aan te tonen dat de winst achteraf gerealiseerd wordt door jonge bedrijven die door de incubators (soms financieel) gesteund en gehuisvest zijn. Gedurende een interessante presentatie van een startup krijg ik een speciale zoem, oftewel iets dat gelijk aandacht vraagt. De boodschap: “Hallo Peter, Joep is vannacht om 02.00 rustig ingeslapen”. Schok. 21 januari bezocht ik hem in Den Haag en leek hij nog wel zo’n twee maanden te hebben. We spraken over voetbal (Graaf Willem II-VAC), honkbal (Haarlemse Honkbalweek), waar hij hielp bij de VIP boxen, en eenieder die we gezamenlijk kenden. Mooie momenten. Ik schreef erover in mijn Luim van 25 januari. Joep, 67 jaar geworden, rust zacht, met dank aan broer Dick. Wel doorgaan nu. Na de presentaties deed het me deugd om aan de ‘Tovertafel’ te staan met de Fractievoorzitter van de VVD, André van Schie.

De Tovertafel Original is een speelse zorginnovatie die ouderen in de midden- en late fase van dementie met elkaar en met hun omgeving verbindt en beweging stimuleert. De mooie spellen zijn specifiek voor de doelgroep ontwikkeld en kunnen zowel zelfstandig als onder begeleiding worden gespeeld.

De ‘Tovertafel’ is begonnen bij de Dutch Game Garden, inmiddels gehuisvest in het centrum van Utrecht met 50+ personeelsleden en in de tussentijd zijn er meer dan 3.500 exemplaren verkocht. Niet alleen wat ik bovenstaand schreef over ‘winst achteraf’, maar ook nog eens een maatschappelijk probleem veraangenaamd. Beter voorbeeld kun je niet hebben. Vervolgens nog wat prettige gesprekken gevoerd bij de netwerklunch van de Dutch Game Garden, maar daarna moest ik weg, even bijkomen van alle impressies, en met name het bericht over Joep. Terug naar het leven, vandaag is kleinzoon Felix 18 jaar geworden. Mijn Sparta kleinzoon, die ik uit de Feyenoord jatten van oudste zoon Rick heb geweekt: Rick beweert dat het mijn schuld is dat hij van Feyenoord is. Vanwege de scheiding is hij namelijk in Rotterdam Zuid opgegroeid. Zal wel. In ieder geval binnen onze familie geen twisten over wie de club van Rotterdam is (Sparta). Van harte Felix, kies het juiste cadeau van de verjaardagskaart! Over Rick gesproken, samen met hem, Liesbeth en Astrid zondag bij Loetje in Breukelen gegeten. We doen niet meer aan verjaardagscadeau’s, maar doen etentjes. Ook goed voor de saamhorigheid. Lekker gesopt joh!

Overigens kwamen broer Rob en ik die dag net terug uit Enschede, waar we zaterdag de laatste 10 minuten tegen FC Twente de bietenbrug opgingen. Dan lijkt zo’n kleine twee uur terugrijden plotsklaps veel langer! Hoewel, eerlijk gezegd, de ontvangst bij Marte en Peter in hun riante boerderij was perfect, en dankzij een whiskietje of wat kwamen we de nacht goed door. Geheimpje: die Rob snurkt joh! Morgen gaan we goedgemutst, storm of geen storm, de thuiswedstrijd tegen het in degradatie gevaar verkerende ADO tegemoet. Rood-Wit gaat nooit verloren! En niet vergeten: a.s. woensdag #45 van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’.

Wat ik altijd zo leuk vond aan de Suske en Wiske albums waren de korte titels zoals ‘De Brullende Berg’ en ‘De Malle Mergpijp’, maar ‘De Brallende Consul Generaal’ ontbrak nog. Na het lezen van de Gerrit “Gerbert” Kunst uitlatingen op ‘Sprout’ van 24 januari moest ik me eerst even achter m’n oor krabben, even slikken, en even nadenken hoe hier over te schrijven. Ik had me immers voorgenomen om aan dit mens geen aandacht meer te besteden.

Gerrit “Gerbert” Kunst in vol ornaat

Maar ja, wanneer ik dan lees dat meneer schaamteloos poneert, en ik citeer: “Nederlandse startups die in Silicon Valley willen groeien, kunnen sinds vorig jaar een beroep doen op ‘Holland in the Valley’, een netwerk van Nederlandse en Amerikaanse ondernemers (mentoren) en contacten bij universiteiten, corporates en overheden.”, dan denk ik het volgende: ‘Holland in the Valley’ was al een factor mid 2013 bij het afzwaaien van Consul Generaal Bart van Bolhuis. Mijn bijdrage van o.a. ‘Do’s and don’ts’ stond zelfs nog in 2017 op de oude site, terwijl ik mid 2014 afgezwaaid ben. Even van man tot man: in wezen, Gerrit, heb je ‘Holland in the Valley’ laten verwelken alvorens het vorig jaar als een gift aan Minister Sigrid Kaag te schenken. Onder druk oude wijn in nieuwe zakken dus! Gerrit vervolgt: “nieuw zijn ook de startup liaison officers……”, daarvan lijkt het profiel wel heel erg op dat van de Chief Reps van de NBSO, toen die nog vanuit de zakenwereld gerekruteerd werden en grotere zelfstandigheid hadden. Maar dat geeft allemaal niet, Gerrit, wanneer je maar eens besefte dat voor jouw tijd er enorm aan de weg is getimmerd, en je derhalve ook wel eens wat krediet aan je voorgangers kunt geven. Al jouw andere narigheden (o.a. Singh, mijn zoon) heb ik je inmiddels vergeven, we zullen maar zeggen dat het wat onbeholpen was, afwijkend van mijn eerdere mening die meer naar machtswellust neigde. Maar probeer dat brallen achterwege te laten, er zijn immers teveel mensen die de feiten kennen. In eerste instantie dacht ik aan deze strip van Dilbert:

Misschien sla ik daar de plank mis en wil je alleen maar de B.V. Nederland verkopen. Wellicht was die ‘Slapjanus’ award die je verdiende ook wat over de top. Zand erover. Misschien maakt het je een beter mens. Dat Los Angeles 10 jaar na sluiting van het consulaat wegens incompetentie eindelijk een NBSO krijgt, kan jou niet aangewreven worden. Bij deze gevrijwaard. Het moest me even van het hart, je kunt niet alles ongecorrigeerd de revue laten passeren! Broer Rob en ik gaan vanmiddag naar één van onze zeldzame uit wedstrijden: FC Twente – Sparta. Familie gerelateerd, dat wel, dus we blijven in Tukkerland slapen. Gaat gezellig worden, zeker wanneer Sparta, net als mijn teer beminde, een hattrick scoort! Wablief? Omdat baby’s komen wanneer ze willen, had ze op enig moment de zorg voor maar liefs drie baby’s. De gedachte alleen benauwt me al. Zo niet Astrid, koeltjes rondde ze de hattrick af. Topper! Woensdag wederom ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ in de digitale brievenbus. #44. Deze serie heet ‘The Ex’pression Years’, logisch vervolg is natuurlijk ‘De Consulaat Jaren’. Verleidelijk, dat wel!