Month: December 2009

 Ik Ben Een Beetje Misselijk

Heb ik nou altijd de dag na Astrid’s verjaardag, ook wel kerstmis genoemd.

De afgelopen week was zo’n week dat je normaliter met wat lunchjes en zo gezellig naar kerstavond aanmoddert, in afwachting van te ontvangen kado’tjes en in spanning of de jouwe goed bij de ontvangers aankomen.

Maar niets van dit alles; de paus wordt besprongen door een vrouw (geinige kop Telegraaf), Europa wordt onbegaanbaar, een Northwest vlucht naar Detroit loopt bijna uit de hand (wat nou beveiliging?) en mijn bloedverwanten uit Nederland liepen mega vertragingen op om teneinde toch nog in papa’s velige schoot te belanden.

Vol verwachting zagen wij uit naar de komst van oudste zoon Rick, diens partner Liesbeth en dochtertje Charlotte.

Zondagavond meldt hij vol chagrijn dat de vlucht naar Frankfurt geannuleerd is wegens de barre weersomstandigheden.

Maandagavond zelfde procedure plus de teleurstelling daar bovenop dat hij de volgende dag niet Bo-Peter’s National Eagle Court of Honor bij kan wonen.

Als ouders sta je dan ook vol gepaste trots toe te kijken naar al de loftuitingen die je zoon ten deel vallen.

Kijkend naar de 7.5 jaar dat het hem gekost heeft om die status te bereiken; geen sinecure, ik word al moe als ik de de daar mee gepaard gaande activiteiten aanschouw:

Als ouders krijgen wij ook een pin omdat wij zo’n prachtig product vervaardigd hebben.

‘s Avonds stuurt Rick een e-mail waarin hij vermeldt dat hij woensdagavond naar Frankfurt vliegt en de 24e hoopt aan te komen.

De woensdag gebruik ik om Ivar tijdens diens kerstaankopen te begeleiden, waarbij hij steevast (traditie pap) een lunchje bij Applebee’s aftroggelt.

Heerlijk die vrije dagen!

‘s Avonds met de boys een potje scrabble; is weer helemaal in.

Donderdag gaan Ivar en ik op pad naar San Francisco International om de veelgeplaagde reizigers op te halen.

En wat zijn ze snel de immigratie door om maar niet te spreken van de bagage afdeling; inderdaad een geval van:

Travellin’ Light

Koffers in Frankfurt blijven staan; Murphy’s law slaat toe zonder aanziens des persoons.

‘s Avonds desondanks een geweldige pakjesavond gehad tot ze tegenelkaar aan uitgeput in slaap vielen.

Geweldige kerstdag met geweldige kerst/verjaardagsgasten.

Astrid wordt verwend en verwent.

Tevreden waggelen we het bed in.

Ach, en zo erg als in het midwesten van Amerika was het uiteindelijk niet, daar konden mensen zelfs niet hun eigen huis uit vanwege de dikke pakken sneeuw.

Oh ja, en dat de V.S. plotsklaps schreeuwt om aanscherping van de beveiliging op Schiphol moet je ook maar met een korreltje zout nemen.

Na mijn avontuur enige maanden geleden met zoon/piloot Kaj, waarbij ik ongecontroleerd zowel de Bay Bridge, San Francisco en de Golden

Gate Bridge aandeed, heb ik nog steeds niets gehoord van de FBI of Homeland Securite.

Sterker nog; de e-mails kwamen terug!

In ieder geval mag Tiger geen golf columns meer schrijven (ik zie een kans voor Playboy) en heeft een Amerikaanse generaal in Irak zijn vrouwelijke soldaten gewaarschuwd niet zwanger te raken, dreigend met celstraf!

Last but not least (niet vergeten te dubbelklikken):

Happy New Year

De hele week gonst het huis al van de aktiviteiten die gepland worden voor de grote receptie die dinsdag a.s. plaats vindt wanneer onze 18-jarige zoon Bo-Peter officieel Eagle Scout wordt.

En dat is niet niks.

Tenminste, als je beziet wie hem zo al zijn voorgegaan:

• William Bennett, Former Secretary of Education
• Bill Bradley, Pro basketball star and U.S. Senator from New Jersey
• Milton Caniff, Comic Strip Artist "Steve Canyon"
• William Dannemeyer, U.S. Representative from California
• Gerald Ford, 38th President of the U.S.
• Murphy J. "Mike" Foster, Governor of Louisiana
• James Lovell – Astronaut
• Ellison Onizuka, Challenger Astronaut
• Samuel Pierce, Former Secreatry of HUD
• Harrison Salisbury, Pulitzer Prize winning Author
• William Sessions, Former FBI Director
• Steven Spielberg, Film Director/Producer
• Wallace Stegner, Pulitzer Prize winning Author
• Percy Sutton, Chairman of CBS John Tesh, TV Celebrity
• James Stewart – Actor
• James Brady, Former Press Secretary to President Reagan
• William C. DeVries, M.D., Transplanted first artificial heart
• Walter Cronkite – Journalist, T.V. commentator
• J. Willard Marriott, Jr., President, Marriott Corporation
• H. Ross Perot, Chairman, EDS Corp.
• Daniel J. Evans, Former US Senator and Governor of Washington state

En, het is niet zo dat je er niets voor hoeft te doen.

Al met al heeft de ‘journey’ zo’n 7 jaar in beslag genomen, van het beklimmen van bergen en temmen van rivieren tot een eindprojekt waarbij de wildernis van zijn lagere school herschapen werd in een plantsoen.

En dan komt er bij American Medical Response (AMR) j.l. maandag een call binnen van een student op Northgate High (waar Bo-Peter dit jaar afgestudeerd is en Kaj Senior) die een hartaanval heeft gehad.

16 jaar!

Het ongelofelijke toeval wil dat Astrid een van de AMR Paramedics/EMTs is die ook eindeloos aan het reanimeren is geweest om hem terug te brengen.

En het lukt.

Met een zucht van verlichting wordt hij onder toezicht van wanhopige ogende ouders naar Oakland’s Children Hospital vervoerd.

Prangende vraag: heeft hij voldoende zuurstof tot zich kunnen nemen tijdens de reanimatie?

Nee dus.

Donderdagochtend komt het droeve nieuws dat Trevor van life support is gehaald en kort daarna is overleden.

De gemeenschap, met name de Northgate High School studenten, zijn ontluisterd en op Facebook wordt Trevor massaal herdacht en steun toegezegd aan zijn ouders.

Bo-Peter is de hele dag van de kaart, Trevor is een van zijn scout buddies en zal a.s. dinsdag node gemist worden.

Natuurlijk gaat het leven door, om maar eens een dooddoener te gebruiken, maar de klap is er niet minder om.

Als je nagaat dat de levensverwachting in Walnut Creek ongeveer 80 jaar is (tegen 71 in het 19 kilometer verder gelegen Oost Oakland), dan weet je nu echt dat je over gemiddeldes praat.

Laat ik afsluiten met een ieder prettige dagen toe te wensen, enne…..steek een kaarsje op voor Trevor.

Voor Trevor en Bo-Peter een van John Denver mooiste:

Looking For Space – On the road to experience

Nu ik al sinds 1 december j.l. officieel 2 jaar dienst uitmaak van het ambtenarenkorps (zij het semi), toch goed om eens gewag te maken wat er zich zo al afspeelt in zo’n week.

Onder het motto “Sinterklaas komt naar je toe deze winter”, met mijn zwarte Pieten (geen gezeur over kleur) en getooid met mijn mijter (geen gezeur over dat kruis) vorige week zaterdag San Francisco aangedaan en de opvolgende zondag Berkeley.

En hoewel ik iedere keer halverwege het jaar mij voorneem om er van af te zien, zijn het iedere keer die ogen in die kinderkopjes die mij op dat besluit doen terugkomen.

En, voor volgend jaar heb ik nu al bijgetekend.

Geinig bruggetje op de achtergrond, toch?!

Meer foto’s te bewonderen bij www.sfdutch.com

Honderden! U bent gewaarschuwd.

De maandag aangevangen met redelijk schorre stem.

Althans, ik keek rond 06.15 uit het raam en wist niet wat ik zag; SNEEUW!

Nog nooit meegemaakt, sneeuw op m’n palmboom.

Een gift vanuit de hemel om aan te tonen dat “Kopenhagen” wel degelijk zin heeft.

Foto’s naar Obama gestuurd (was-ie heel blij mee), en gesteld dat hij tussen de Nobelprijs en “Kopenhagen” door niet verder moest denken aan die foto van hem en Tiger Woods op de voorpagina van ‘Golf Digest’.

Het motto “10 tips van Tiger voor Obama” kwam daarmee in een iets ander daglicht te staan!

Ieder keer vraag ik me nu af of die foto van Obama met ‘mijn’ Astrid nu voor of na die tips genomen is?!

Ik had haar nooit mee moeten nemen naar Washington!

Terug naar de sneeuw; onmiddelijk jongste zoon Ivar wakker gemaakt die dermate enthousiast werd dat hij dansend door zijn kamer (moonwalk) zich aankleedde en naar de tuin stormde.

Oudste zoon Bo-Peter wakker gemaakt (minder enthousiast) en gezegd dat hij foto’s moest maken van deze buitengewoon klimatologische ontwikkelingen.

Et voila:

Ongelofelijk, al foto’s schietend liepen buren in pyama door onze straat; in trance als het ware.

Verkeer was natuurlijk een chaos omdat we dit in Californie niet gewend zijn.

Thuis gewerkt dus tot het tijd werd om mij naar Los Angeles te verplaatsen.

Daar zou de volgende dag een Hollywood-Holland breakfast special gehouden worden.

Alles verliep op rolletjes en het gereserveerde Hotel Luxe op Sunset Boulevard bleek een pareltje te zijn.

Een borreltje en daarna vroeg in de veren, zoals het een ambtenaar betaamt.

Het ontbijt, onder aanvoering van onze slagvaardige en charmante ambassadrice Renee Jones-Bos mag een succes genoemd worden.

Met coryfeeen als b.v. Paul Verhoeven (Verhoven als ze hier zeggen) en Jan de Bont kan je voor de dag komen.

Zonder uberhaupt kompleet te willen zijn, onderstaand enige werkjes van hen:

About Paul Verhoeven Paul Verhoeven is best known in America as the director of big, controversial films such as Basic Instinct, Total Recall, Robocop, and Showgirls. His trademark is unrestrained sex and violence, and this has predictably but somewhat unfairly caused his American films to be labeled as pure mind candy… at least upon first viewing. Many critics show an amusing tendency to retroactively reverse their opinions of Verhoeven films, especially the once much-maligned but now oft-praised Starship Troopers. Many casual fans might not realize that Verhoeven had a thriving film career in his native Holland prior to coming to the United States. Several of his films remain the most attended ever in the Netherlands. Turkish Delight recently won a "best film of the century" award in a popular vote there, and his 1977 World War II film Soldier of Orange received a Golden Globe nomination.

Director: Jan de Bont:

1. Lara Croft Tomb Raider: The Cradle of Life (2003)
… aka Lara Croft Tomb Raider: Die Wiege des Lebens (Germany)

2. The Haunting (1999)
… aka La maldición (USA: Spanish title)

3. Speed 2: Cruise Control (1997)

4. Twister (1996)

5. Speed (1994/I)

Maar, in the end of the day, blijft het grote verlangen dat Nederland ook commercieele films financiert; geen subsidie dus.

Wellicht kan de gewenste Film Czar hier uitkomst bieden.

Consul Generaal Bart van Bolhuis en uw schrijvende ambtenaar moesten helaas het ontbijt voortijdig verlaten om hun opwachting te maken bij Staats Senator Lou Correa, voorzitter van het Californie-Europa comite, waar wij natuurlijk heen gingen met het idee “dat moet het Californie-Nederland comite worden”.

Oftewel Orange to Orange, omdat hij de afgevaardigde van Orange County is.

Bart heeft vol overgave gepredikt wat “wij” willen met Orange County.

Natuurlijk kan ik daar niets over kwijt vanwege mijn confidentiele clausule!

Wel verraste de senator mij met een foto die enige maanden eerder van ons was genomen in Sacramento, waar de senatoren de laatste wetten weghamerden.

Daarna naar UC (University of California) Irvine alwaar wij een aantal vertrouwelijke gesprekken voerde inzake duurzaam bouwen, nanotechnologie en wat van dies meer zij.

Vervolgens heeft Bart me als de sodemieter naar het vliegveld van Orange County gereden om me in staat te stellen het Kerstconcert van zoon Kaj (Senior High School) bij te wonen.

Mis je dat, dan ben je een vader van helemaal niks.

En spelen kunnen ze; hijgend kwam ik 10 minuten voordat zij begonnen binnen.

Kaj gaf me van boven zijn trombone een instemmende glimlach en begroette me daarna hartelijk bij de koek en zopie in de kantine.

De dag daarna eerst de gebruikelijke conference calls afgewerkt en me toen voorbereid op mijn snippermiddag.

Met mijn buddy Fred van Buiten, communicatie manager bij HP.

Zo’n vriendschap heb je hooguit met een handvol vrienden, je speelt een potje pool, je swingt wat mee bij de beelden van Top Pop (75 jaar Avro), en praat over de dingen des levens (“tjee, Ramses er niet meer, en die Tol Hansse…”).

Zoals wij altijd stellen; we hoeven niet naar Las Vegas om die band te versterken, of naar een fancy restaurant, of…..eigenlijk heeft Peter van Straten onze ‘verhouding’ weergaloos vastgelegd:

Donderdag naar Sacramento voor iets dat een weergaloos project zou kunnen worden voor de B.V. Nederland.

11 december sluiten we de week af (en begint Hannukah) met een diner uitnodiging van ster advocaat Eric Sinrod van Duane Morris.

Litigator! En, een van het beste soort.

Gegeten bij Greens in San Francisco; all vegetarian.

Lekker, maar we misten toch wel een beetje een stukje vlees of vis…

Dat was de week dus; niet echt om over naar huis te schrijven, maar toch.

Volgens ingewijden wordt het komende jaar (mijn derde) interessanter omdat ik dan ingewerkt ben.

Nu zou je kunnen zeggen ‘waarom schrijf je dat allemaal op?’, en daar heb ik maar een antwoord op:

” Laat me ” (ORIGINELE BEELDEN) – Ramses Shaffy

Terwijl we ons opmaken voor het grote Bay Area St. Nicolaas gebeuren, blerren achter mij de kerstliedjes vrolijk de ether in.

Wetend dat mijn stem a.s. maandag aan gort zal zijn, zijn het toch die vragende kinderkopjes die je elk jaar weer overhalen mijter, baard en mantel aan te trekken.

Laten we wel zijn, welke Sint Nicolaas kan op zijn CV zetten dat hij onder de Golden Gate Bridge zijn vrijgevige activiteiten ten toon spreidt?!

5 DEC – Sinterklaasfeest!

Sinterklaasfeest op San Francisco Gymnastics (Crissy Field). Er zijn helaas geen plaatsen meer beschikbaar voor het feest binnen, maar het staat iedereen vrij om Sinterklaas buiten te verwelkomen (en mooie foto’s te nemen) om 1pm.

CHOCOLADELETTERS te koop bij Haig’s Delicacies!

Geniet nog even van Toon Hermans, en ja er moet iedere keer op die tekst geklikt worden om beeld en geluid te vernemen!

Toon Hermans – Snieklaas

Wat ook op een kado’tje leek was het bericht dat de Fabeltjeskrant weer terug komt.

Wat een vreugde hebben mijn kinderen en ik daar aan beleefd.

De voor kinderen verborgen grote mensen grappen gebruik ik ook in mijn Sint Nicolaas optreden.

do 03 dec 2009, 17:27 | 72 reacties | lees voor

Fabeltjeskrant komt terug

AMSTERDAM -  De Fabeltjeskrant is vanaf 23 december weer terug op televisie.

Meneer de Uil, Juffrouw Ooievaar, Bor de Wolf en de andere inwoners van Fabeltjesland zijn straks elke werkdag te zien tussen 19:00 en 19:05 uur op RTL8.

In 1968 was de Fabeltjeskrant voor het eerst op de Nederlandse televisie. De serie stopte in 1973 maar kwam in 1985 weer terug.

Het is ook de tijd van het jaar dat mensen je allerlei zaken sturen, enerzijds om iets over management mede te delen, anderzijds om iets over jou kwijt te raken.

Ik bedoel maar!

Onderstaand prentje schoot Sandra B. mij toe vanuit Amsterdam, slinks door haar genomen tijdens de sessie elevator speeches, waarbij ik de sprekerds na 60 seconden afblaas.

Twee details; de stropdas is gemaakt van puzzelstukjes met een ontbrekend stukje.

Juist ja, dat is het bedrijf dat aan het pitchen is en omarmd wordt door bijvoorbeeld een Venture Capitalist.

Het tweede detail, althans voor U, trouwe lezer, is dat ik het pak momenteel niet meer dicht kan knopen, hetgeen bij voornoemde bijeenkomst nog een eitje was.

Dan heeft Sandra B. het over pretoogjes, maar ik weet waar ze op doelt!

Andre Hazes Wij Houden van Oranje Live

De angst voor Kameroen breekt me al uit!

En die Denen dan, die vanuit het niet (vakantie op strand) teruggeroepen werden en zomaar Europees Kampioen werden in 1992.

Daar beginnen we tegen, daar wordt de rest van het toernooi bepaald.

Offe…. het schrikbeeld dat Guus Hiddink plotsklaps Japan gaat bijstaan (zou die trouwens nog z’n jasje dicht kunnen knopen?).

In ieder geval gaan “we” er voor, maar vanaf nu concentreer ik me volledig op Snieklaas; morgen San Francisco en zondag Berkeley!

Het Goede Doel- Sinterklaas wie kent hem niet