Waar was ik ook alweer gebleven?

Allereerst mijn excuses voor het gegeven dat ik aan de ‘morgen verder’ belofte van m’n laatste Luim niet heb kunnen voldoen. Het ongelofelijke gat waarin ik viel…..eh, dat is een jokkertje, ik bedoel het voetbal en m’n naderende verjaardag gooiden roet in het eten. Met name het voetbal, om eerlijk te zijn. Al die partijen die verlengd werden hebben me behoorlijk wat tijd gekost, of zoals Astrid nogal sarcastisch kan opmerken; “je zal eens wat missen”. Dus eerst even die geweldige receptie/party afmaken. Ceremoniemeester Plv. Consul Generaal Ard van der Vorst had de zaak behoorlijk onder controle en als eerste kwam Consul Generaal Hugo von Meijenfeldt aan het woord.

clip_image001

Buiten nogal wat lovende woorden, waarbij ik nederig naar de vloer keek, trok hij ook een parallel tussen ons, en een mooie; ‘innemend’. Ga maar eens in het Engels vertalen dat de tweede betekenis meer betrekking heeft op kroeggedrag! De kern heeft Hugo zelf weergegeven in zijn persoonlijke blog: http://nlinsf.wordpress.com/2014/06/30/peter-laanen-only-one-step-outside-of-the-consulate-general/

Tot mijn grote verrassing kwam op het grote scherm een videoboodschap van de man die mijn arbeidsovereenkomst getekend heeft in 2007; Ab van Ravestein, Director-general at Netherlands Enterprise Agency (Rijksdienst voor Ondernemend Nederland), Ministry of Economic Affairs.

clip_image002

Ab kan vertellen, boy and howdy, en onze parallel is muziek! Wat kan er dan nog fout gaan?! Vanuit het bedrijfsleven kwam Pim Brouwer, VP Alliances at Login VSI, en goede makker, een duit in het zakje doen.

clip_image004

Even de kindertjes niet laten lezen; Pim is ook de skipper van de boot die mij als Sinterklaas naar de Berkeley Marina vervoert. Daarna brak het feest los, tot een uur of 11, en aangezien de DJ dronken was geworden, tevens een mooi moment om af te sluiten. Het vermelden waard is uiteraard het optreden van CG Hugo von Meijenfeldt, begeleid door de Dylan Platt band, die “Heart of Gold” van Neil Young ten gehore bracht :

clip_image006

Maar ook:

clip_image008

4:23 clip_image009Barend Servet, waar moet dat heen?

Tja, als je van o.a. ‘Milieu’ afkomstig bent, een inkoppertje. Petra Chequer, de CEO van de ‘Alliance of CEOs’ was zwaar onder de indruk en meldde dat haar CG (van Duitsland!) dat nooit en te nimmer zou doen. Waarin een groot land klein kan zijn. Indrukwekkend, en voor mij, bescheiden als ik ben, moeilijk om zelf te vermelden, was de mededeling door Ard van der Vorst dat een ontbijtreeks naar mij vernoemd zou worden:

clip_image011

Astrid en ik hadden een ‘grand old time’ zoals onderstaande foto bewijst:

clip_image013

Over NL – Mexico is genoeg geschreven, en mijn lieve obers in Los Cabos hebben mij huilend hun tipgeld (op elke dollar had ik ‘Viva Holanda’ geschreven) terug gegeven.

clip_image015

Tussen het voetballen door (vervelend al die extra speelminuten) ook nog getracht de afgelopen week wat zaken af te handelen, mensen te bedanken en ja, toen kwam mijn Psalm 68 verjaardag er aan. Veel mensen haden zich conform mijn wens uitgedost in bijbel-achtige outfit, zij het soms wat ruim genomen!

clip_image017

Astrid als Engelbewaardster: Prima! Bo-Peter als….huh? Kaj met WK Brazilie in gedachten: “Jesus Saves” en ik uiteraard als Hindoe priester. Ivar was inmiddels in Europa onderweg naar het Vaticaan, dus dat keuren we ook goed.

clip_image018

Een (Anglicaanse?) priester zonder een goed glas rode wijn is als een eitje zonder zout! Right, Mark Chequer?!

clip_image020

En mijn Amerikaanse bonus kleinkinderen kunnen altijd voor warmte bij de man in het wit terecht. Svp geen ongepaste grappen! En nu naderen we Nederland – Costa Rica (‘t gaat U goed Belgie) en feliciteer ik mijn broer Aad met z’n 71e verjaardag; volgens ingewijden is hij gereed om de ‘onzen’ aan te moedigen. Een mooie afsluiter van een week vol aandoenlijke momenten. ‘Oranje, wat kan je!’

clip_image022

Foto: Eric Overwater