Month: October 2014

Laat ik allereerst hen die mij er van beticht hebben een soort van Hekking te zijn (Van Kooten en De Bie-Juinen), even laten weten dat ik op deze, en andere foto’s, naast Minister Ploumen neergezet ben. Met als gedachte daar achter, denk ik zelf, als een soort oudere staatsman!

Meer informatie hier over op de website van de ambassade onder de kop:

Top Dutch, US Officials Help Launch Business Council to Strengthen Ties

http://dc.the-netherlands.org/news/2014/10/nabc-launch-recap.html

Waar veel werk aan zit, maar zeer tevreden stellend als het goed uitpakt, is het koppelen van startups aan door de wol geverfde zakenmensen of specialisten op hun vakgebied. Uiteindelijk kwamen er 43 afspraken tot stand (eigenlijk meer als je de borrel meeneemt), hetgeen een gezoem aan aktiviteiten op het consulaat met zich meebracht.

Alles bijeen moet het een geweldige week voor de startups geweest zijn, waar ze een hoop geleerd hebben over zichzelf, de ‘way of the valley’ en hun kansen als zodanig. May the force be with them! De World Series honkbal zijn inmiddels begonnen en de San Francisco Giants staan tot hun afschuw plotsklaps 2-1 achter, terwijl ze de serie in Kansas City met een daverende 7-1 overwinning begonnen. Ook hier is de bal rond, uiteindelijk moet je er vier winnen, maar in huize Laanen ligt de sympathie bij de Kansas City Royals, de underdog, en de ploeg die ‘onze’ A’s in overtime in de wild card verslagen hebben. En, die dit voor het eerst sinds 1985 mee mogen maken.

De wedstrijd, die in San Francisco gespeeld werd, bracht groot enthousiasme in Kansas City teweeg waar men en masse het spektakel in een evenementenhal bekeek. Wie er ook moge winnen, het is een groot genoegen om honkbal op dit niveau mee te maken. Nu nog even een familieplaatje met de trotse mama, haar NAVY kind Kaj en belle Michele,uitgedost voor het NAVY bal.

Dat brengt me op de aankomst van zoon Eric die gezellig met vriendin Mody ruim twee weken bij ons bivakkeert, foto’s volgende week, en het gegeven dat alle Laanen boys een goede smaak hebben qua vrouwelijk schoon. Hoewel Bo-Peter en Ivar het even voor gezien houden, en zich weer op hun studie gegooid hebben, weet je nooit hoe lang deze soberheid aanhoudt! Et moi? Volop voorbereid om volgende week een spetterende presentatie te geven bij Trendship in Heerenveen, waar men zo’n 1.400 aanwezigen verwacht. Zie www.trendship.nl Vanwege tijdgebrek voor mij een vluggertje, maandag aankomst en een paar afspraken op Schiphol, dinsdag het Trendship evenement en overnachting in Heerenveen, woensdagnacht logies en ontbijt bij zoon Rick en schoondochter Liesbeth (waar ik ook maandagnacht verblijf: HEMA worst?), en donderdag weer met de KL605 naar San Francisco. Kortom; het leven zoals een pensionado zich altijd voorgesteld heeft!

Tjonge jonge zeg wat een heisa na het debacle tegen IJsland. En wat een hetze plotseling tegen Hiddink. Zouden die dik verdienende miljonairs niet eens de hand in eigen boezem kunnen steken? Zullen we even een paar Luimpjes terug gaan?

Een beetje minder Oranje Halleluja mag best!

Saturday, July 12th, 2014

Tijdens Nederland – Argentinie was het enigszins pijnlijk om aan mijn Amerikaanse vrienden uit te leggen waarom ‘soccer’ zo’n opwindende sport is. Aan buurman Wally Gibson’s enthousiasme voor Oranje lag het in ieder geval niet:

Als Oranje niet op het veld had gestaan had ik waarschijnlijk al lang de sofa verlaten om een potje echte schaak te spelen. In ieder geval zal wederom aan ons penalty syndroom gewerkt moeten worden. Nu al zie ik voor me hoe binnenkort bondscoach Guus Hiddink de eerste training begint:

“Gevochten als leeuwen”, kopte de Telegraaf. Ja, Vlaar en nog een paar anderen, maar Van Persie was, buiten de wedstrijd tegen Spanje, als gebruikelijk weer onzichtbaar. Onmiddellijk na de wedstrijd tekende ik aan dat als je speelt om niet te verliezen, het kwartje inderdaad alle kanten op kan rollen! En nog even over Sneijder? Waar gingen die passes dan heen? Wederom trok de volgende scene aan mijn geestesoog voorbij toen ik aan onze be-inkte middenvelder dacht:

En of Duitsland het zo goed doet?! Op het veld staat gewoon een zooitje ongeregeld zonder een echte leider. Daar zou de wakkerste krant van Nederland eens over moeten schrijven in plaats van voorop te lopen bij die hetze tegen Hiddink. En dan die De Boer, wat een matennaaier zeg! Wil zeker bondscoach worden. Was zelf ook zo’n geweldige benutter van penalties! Zo, nu weer terug naar ons reguliere programma. Zoals ik vorige week reeds meldde was de geboorte van de Netherlands American Business Council (NABC) een groot succes en onderstaand plaatje geeft dat goed weer.

Ook nog even een stukje video over het organiseren van de NABC leden van het eerste uur voor de groepsfoto met Minister Ploumen.

https://v.cdn.vine.co/r/videos/ECCECB19891132126490998312960_2a60d55f6a4.5.1.1648929069549269468.mp4?versionId=gJ6Kx9BUvZYZ4Ke3iL02gVdS.dg9QvLx

De afgelopen week stond in het kader van de voorbereiding voor het matchmaking evenement van start-ups op het consulaat (22 oktober), en mijn lezing bij Trendship in Heerenveen, 28 oktober. www.trendship.nl Drukke tijden voor een non pensionado! Even nog een foto van die heerlijke trip naar Angel Island waar ik de zussen vastlegde met de Golden Gate Bridge als prachtige achtergrond. En, let op mijn jack dat Tante Wilma zorgvuldig beet houdt; een Ex’pression College memory:

Maar, ter afsluiting van een geweldige drie weken met Astrid’s moeder en Tante Wilma, nog een tweetal schoonheden van ‘ons’ Californie aangedaan, Napa en Sonoma. Allereerst naar Beringer getogen waar ik de zussen betrapte bij de fontein van de jeugd:

En laat ik nu pas merken dat Astrid, ondanks mijn uitdrukkelijke verbod daartoe, in de rechterbovenhoek druk aan het SMS’en was. Foei! Vervolgens lunch in het pittoreske Yountville, denk Chandon, waar mij verzocht werd geen plaatjes te schieten. Wel mocht ik de overheerlijke mosterd vastleggen die aangeschaft diende te worden. Tot haar schrik kende Astrid dit merk nog niet.

Het kan zijn dat die koeler een fles chardonnay bevat! Tja, en als je dan toch op pad bent, dan mag Domaine Carneros niet vergeten worden! Een prachtig nagebouwd kasteeltje van de 17e eeuw. Nee, nee, de dames zijn aanzienlijk jonger!

En die Rose Brut Taittinger mocht er ook zijn! Onze nuchtere Astrid bracht ons weer veilig thuis, waarna we voor de zekerheid nog maar een glaasje Beringer chardonnay nuttigden. Drukke week voor de boeg, ik hou jullie op de hoogte en mochten er problemen zijn; ik sta klaar. Bel toll free 1-800-Peter-Help.

Groter verschil kan er niet zijn; van de majesteuze piek van El Capitan naar de politieke hustle & bustle van de hoofdstad van de Verenigde Staten. Het mooie is dat je Bo-Peter, Kaj en Ivar op dezelfde wijze kan vastleggen als de eerste keer; zo’n 12 jaar geleden.

Plukkend en plagend met elkaar, maar op een echt broederlijke wijze! Me voelend als een paparazzi, legde ik ook Astrid en Tante Wilma vast die tussen alle zuivere lucht toch even een saffie moesten doen:

Uiteraard kon Bo-Peter zijn Eagle Scout achtergrond niet verloochenen en klom tot grote afschuw van Astrid tot dicht bij een eh……..griezelijk diepe afgrond.

Kaj en Ivar gedroegen zich een stuk beter bij de doorgang van de machtige Sequoia boom die de California Tunnel Tree genoemd wordt:

En uiteraard moest ik de groep uit een netelige positie bevrijden toen ze verdwaald in het grote bos elkaar vertwijfeld aankeken:

Want als je net ik de Fabelltjeskrant hebt gelezen dan heb je van dikke Sequoias niets te vrezen! Op de terugweg deden wij nog even Copperopolis aan. Inderdaad, genoemd naar de koper die daar ooit gewonnen werd. Maar temidden van eindeloos niets werd ons oog plotsklaps getroffen door een stadskern die er bij lag alsof het er gisteren neergekwakt was.

Prachtig stadhuis, winkeltjes die oogden of ze niets te doen hadden, dan wel naar huurders op zoek waren, en een koffieshop die ongelofelijk sterke koffie brouwde:

Er moet iemand met een ongekende visie zijn die dit voor elkaar gebokst heeft. Hopelijk treffen we daar over een aantal jaren niet een spookstad aan. Donderdag voor een ‘kwikkie’ naar Washington voor de lancering van de Netherlands American Business Council (NABC), een V.S. overkoepelend orgaan, gecreeerd om het Nederlandse zakenleven naast Consulaten, Ambassade en NAF, nog beter te kunnen ondersteunen.

Honderden genodigden van zowel het zakenleven als het politieke geweld waren uitgenodigd om via een prachtig beeldenspel te mogen genieten van wat Nederland te bieden heeft:

Voor mij tevens het feest der herkenning met oude bekenden als oud staatssecretaris Frank Heemskerk voor wiens grote delegatie ik in 2007 een matchmaking programma heb samengesteld, nu op hoog niveau bezig voor de Wereldbank in Washington. Vrienden en kennissen van de ambassade, maar het werkelijke hoogtepunt was het klopje op mijn schouder dat ik kreeg van Chris Buijink, nu Voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Banken, maar voorheen Secretaris Generaal van EZ, “ergens” mijn oude baas dus. En…..mede levensgenieter! Een selfie was onontkoombaar!

Rest mij nog te vertellen dat Minister Ploumen een goede speech hield met een duidelijke boodschap (Jones Act, kijk maar na wat dat is), iets te direkt volgens een aantal te Amerikaanse toehoorders, maar in duidelijk Engels en daar kunnen sommige bewindvoerders nog een puntje aan zuigen! Zo, dat lijkt mij nou eens een mooi slot op deze prachtige Californische morgen.