Month: November 2014

Vergeving voor het gegeven dat ik minimaal aandacht aan jullie besteed heb de afgelopen weken. En ook mijn NL reis de afgelopen week die mij voerde naar Assen (grootse plannen) en Heerenveen (zeer geslaagd Rabobank startup evenement) , gaf mij amper tijd om vrienden en relaties af te gaan. Uiteraard wel mijn jongste neefje Sky, die vol trots poseerde met de door Tante Astrid voor hem aangeschafte kerstmuts. Uiteraard was hij blij om oren te hebben!

Ja, daar leg je als Oom Peter eer mee in! Helaas wilden mijn kleinzonen niet poseren! Waarom nu toch?! Het was, kortom, een wervelwind weekje, maar wel een met veel perspectief. Nu dus, de laatste maand die wij in onze compound in Concord doorbrengen, voor mij zaak om in te halen, qua verhuizing, wat ik de afgelopen week nagelaten heb. En onderstaande recente opname (van een half uur geleden) laat zien dat ik er zin an heb, zoals ze in Friesland zeggen.

Een lichaam dat smeekt om koffie! Allemaal heel fijn weekend, en volgende week weer een volwassen Luim.

Zo kon het gebeuren dat ruim drie weken geleden een makelaar uit de lucht kwam vallen die kopers voor ons huis had. “Niet te koop”, was mijn korte reaktie. Maar dit was een volhoudend tiep. Klaarblijkelijk hadden ze via Google Earth onze ligging bekeken, en waren bereid daarvoor een premie over de marktprijs te betalen. Het woord “premie” heeft bij mij een magische klank, vooral als het een vette premie is. Opgewonden denderde ik de trap af om Astrid het heugelijke nieuws te melden, hetgeen een enigszins teleurstellende reaktie teweeg bracht. Ze somde alle plaatsen op waar wij onze 27+ huwelijksjaren hadden doorgebracht: Wilnis, Loosdrecht, Vinkeveen, Hilversum, Dusseldorf, Lommel, Emeryville (kort), Walnut Creek, Concord (2 maal), en nu….. Hier hebben wij bijna 11 jaar gewoond, helemaal happy, maar als mid 2016 alle boys het huis hebben verlaten, dan kunnen we weliswaar allebei onze eigen etage hebben, maar of dat nou gezellig is?

Daar waren we het helemaal over eens. Gelukkig krijgt Maplegate hele fijne nieuwe eigenaren en hun kinderen waren helemaal ontzet dat ze niet mochten blijven, nadat we thuis kennis hadden gemaakt. Maar het is inderdaad om melancholiek van te worden wanneer je vanuit kantoor een truck met aanhanger ziet met daarop alle snuisterijen en planten die Astrid de afgelopen jaren bijeen gegaard heeft.

Maar, waar gaat die truck heen? Uitstekende vraag! Aangezien we willen huren tot we daadwerkelijk een besluit hebben genomen waar ons ‘definitief’ te vestigen, gingen wij dapper op pad. Nou, dat viel niet mee, we hebben me daar toch krotten gezien voor $4.000+ per maand. Jemig, je kreeg soms uitslag van sommige woningen door alleen maar de trapleuning aan te raken. And then there was Alamo! Daar hadden we weer eens zo’n “ja, dat is ‘m moment”.

Liefelijk gelegen in ‘upscale’ Alamo, zo’n opritje waar je mee rond kan rijden, mooie voor- en achtertuin en alles gelijkvloers (juichten mijn knieen). “Doet u maar”, zeiden we in koor. Maar zo makkelijk gaat dat niet! Graag het volgende aanleveren: kredietrapport (om te kijken of je altijd alles netjes betaald hebt), bron van inkomsten, wat heb je op je bankrekening, goede referenties, etc. En, als klap op de vuurpijl; de eigenaren willen met jullie en de hond kennis maken. Nou, beste mensen, Tinley is ons geheime wapen:

Ze vormt zelfs het meest grimmige mens om tot een mompelende “wat een schatje” fan. In de tas dus, zelfs de sleutels zijn al in ons bezit, ondanks dat we per 1 december huren. Of we een goed indruk maken! Moet alleen nog melden dat ik wederom er niet ben op het moment supreme, omdat ik morgen naar de Lage Landen vertrek voor ‘optredens’ in Assen en Heerenveen. Daarom een muziekje voor de vrouw die het nieuwe huis wederom zal omtoveren tot ‘OUR HOUSE’

Our House is a Very Very Very Fine House

 

Nu de Republikeinen beide kamers van het congres beheersen, lijkt het mij beter om even wat familie nieuws te melden. Hoewel, het moet me van het hart dat ondanks dat de kleine man/vrouw nou niet bepaald fiscaal vriendelijk behandeld gaat worden, waardoor het beter zou zijn om democratisch te stemmen, ‘The American Dream’ hem/haar naar de GOP stuurt. Overigens staat GOP voor Grand Old Party, die andere benaming voor de Republikeinen. Mascotte: de olifant, zie linksboven op onderstaand feestplaatje.

‘The American Dream’ zit diepgeworteld in de Amerikanen; iedereen kan het maken, iedereen kan president worden, of biljonair (miljonair is tegenwoordig wat gewoontjes). En als je dat bereikt hebt, dan heb je natuurlijk geen trek om al die progressieve belastingen te betalen als voorgesteld door de Democraten. Dat de kans dat je het als zodanig maakt kleiner is dan door de bliksem te worden getroffen doet er niet toe! In eigen kring heeft Kaj op 22 jarige leeftijd zijn volgende mijlpaal bereikt; hij is nu officieel Paramedic:

Wanneer hij nu nog ergens in het midwesten (uitgestrekte vlaktes) daar middels zijn vlieglicentie ook nog een ‘flying’ job van weet te maken, dan is zijn kostje gekocht. The Flying Healing Dutchman! Bekt toch lekker?! De laatste kleine drie weken zijn omgevlogen voor zoon Eric en levensgezelling Mody, die ons met hun komst verblijd hebben. Onder prachtige weersomstandigheden hebben zij genoten van de wijnvallei (Napa en Sonoma) tot Las Vegas en alles er tussenin. Vandaag weer terug dus, maar zo te zien landen ze morgen met een redelijk temperatuurtje op Schiphol. In ieder geval was het hartverwarmend om hen voor een wat langere periode in ons midden te hebben en hebben Kaj en Bo-Peter menig drankje met hen gedeeld. Inmiddels is Ivar naar een bevriende medestudent (studiebeurs honkbal) in Salt Lake City gevlogen, waar hij ongevraagd het footballstadion betrad om een touch down te scoren. Ivar meldde me monter dat er geen bord stond dat het niet mocht! De komende week rollen de nodige delegaties San Francisco binnen en daar zal ik me bij tijd en wijle gaarne bij aansluiten. Cruciaal is het kiezen van de juiste tijden (lunchtijd, borreltijd, etc.). Het weekend wordt wat langer dan normaal omdat Astrid, “Het gezicht van AMR”, weekenddienst heeft en ik dus ‘s avonds vol ongeduld op haar wacht in de hoop dat ze ongeschonden thuiskomt. Met een gekoelde fles wijn, dat wel. Het ‘Honey-Do’ briefje beneden had al een opdracht; “zwembad schoonvegen”. Aan de bak dus! Afsluitend met een archieffoto van een van haar meer spectaculaire reddingen!

Stoer toch?!

Tja, het lijkt nu wel of Heerenveen voor mij het centrum van het universum is! Kwam ik tot heden in mijn bereisde leven slechts een maal in Hearrenfean (op z’n West Fries), nu zal ik er binnen een maand twee maal acte de presence geven. Het bruist in Heerenveen (zo’n 49.000 inwoners met omliggende deelgemeentes) en mensen die me aanspreken op het feit dat ik er weer heen ga, vragen me of ik mijn terugkeer naar Nederland voorbereid in de provincie! Laat ik dit stellen, voordat ik met TRES kennis maakte, had ik geen idee wat zich daar, behalve de plaatselijke voetbalclub, afspeelde. Wat TRES doet? Online oplossingen ontwikkelen. Dat klinkt misschien vaag maar het klopt als een bus. Online omdat we daar heilig in geloven. Oplossingen omdat we vinden dat techniek altijd iets zou moeten oplossen of verbeteren. En ontwikkelen omdat we alles zelf doen. Van het bedenken tot het bouwen en beter maken. Kijk maar eens op www.tres.nl wat voor ongelofelijke klanten die club heeft. Enfin, zij organiseren jaarlijks een schitterend evenement dat Trendship www.trendship.nl heet en hadden mij als eerst optredende van de drie sprekers vastgelegd. Professioneel werd alles tot op het bot voorbereid, hetgeen reeds bleek bij mijn aankomst bij de plek waar het evenement werd gehouden; Sportstad, een prachtig sport- en evenementen complex naast het knusse Abe Lenstra Stadion.

Het doet je als presentator goed wanneer zoveel badges ongeduldig op de rechtmatige eigenaars liggen te wachten. En ook qua kleedkamer was gerekend op de internationale spreker uit Californie:

Dat is weer eens wat anders dan een slordig afgescheurd kartonnetje met ‘Heer Laanen’ er op gekrabbeld.Nogmaals, kijk voor m’n zeer goede collega sprekers op www.trendship.nl om een indruk te krijgen van dit zeer professioneel opgezette evenement. Onderstaande foto is een fragment waarbij ik vertelde hoe mijn baby, Multi Function Computers, in het eerste jaar van haar bestaan tegen drie mega tegenvallers aanliep, en toch niet failliet ging. Twee heb ik vermeld, waaronder het kraken van het DEC operating systeem om onze software op te draaien. Oh, oh, wat waren wij onze tijd voor!

Immers, hier boven vertel ik over de kopieer praktijken van de nog zeer jeugdige heren Jobs en Gates, Palo Alto Research Center (PARC) was hun jachtterrein, en eigenaar Xerox keek er naar en bleef op z’n handen zitten! Goede boel! En wat heerenveen aangaat, Peter van Straaten beeldde me van de week kunstig uit met de volgende tekst; “Heerenveen, het laat je niet los, he?!”

Oh ja, eind deze maand dus voor een mooi pitch/investeerders evenement bij de Rabobank in……Heerenveen! Zoveel te melden….. Gisteren Halloween, en ik vroeg me oprecht af waarom de kinderen gillend wegliepen wanneer ik ze een tractatie aanbood.

Voor die tijd kwam mijn 911 vrouw Astrid binnen met de mededeling dat in het o zo keurige Walnut Creek een Meth Lab ontploft was, of zoals zij het uitdrukte ‘Breaking Bad’ in Walnut Creek:

En echt, dit keer had ik er niets mee van doen!

Afsluitend; vandaag is het de verjaardag van onze jongste spruit, Ivar is 18 geworden. Wow, you go tough guy!

Bijna vergeten, maar het is ook Tinley’s verjaardag, onze allerjongste spruit is twee geworden. Party!