Aat de Boon, mijn grootste maatje voor zeker de eerste 20+ Jaren van mijn leven, overleed 3 december 2011. Straatschoffies, geboren in de Van der Poelstraat in Rotterdam; Aat 25 dagen na mij, 28 juli 1946. Ook werden wij op vrij jeugdige leeftijd vader:
Aat, half kopje kleiner, met zoon Marco op de schouders en ik met zoon Rick, tijdens een vakantie in het Limburgsche Blitterswijk, we schrijven zomer 1977. Al die gedachten vlogen door mijn hoofd toen ik j.l. donderdag op de British Air vlucht aan het wachten was die Aat’s kleinzoon Dennis naar San Francisco bracht. Dennis had ik al ontmoet maart 2012 toen wij gezamenlijk (Aat’s kinderen en kleinkinderen) Aat’s as in Rotterdam uitstrooiden.
Even de hoofdrolspelers er uitlichten: zoon Marco, vierde van links, dochter Monique, derde van rechts en Dennis, tweede van rechts. Vanaf het moment dat Dennis de aankomsthal binnen kwam was het gewoon ‘ouwe jongens krentenbrood’ en na een kleine anderhalf uur fileleed kon hij met de rest van de familie kennismaken. Uiteraard nog een verhaal over zijn opa uit de oude doos; brommer vakantie in 1964: “Op een dag op de brommer naar Luxemburg, in de stromende regen, kregen we vreselijk mot nadat we tent opgezet hadden. Aat, die redelijk kon zuigen, had ik die avond zelf te pakken, waarna hij mij na een laatste waarschuwing om te stoppen (ik lachte hem vriendelijk toe) aanvloog. Gek als ik was op sardines, ik had net een blikje open gedraaid, konden wij daarna de hele volgende week er van genieten. Nadat mijn broer Aad uiteindelijk na veel gesmeek een eind aan ons robbertje gemaakt had, zat de hele tent onder de sardines, alsmede de olie uit het blikje. ‘s Anderendaags hebben wij uren naast elkaar gebromd zonder elkaar ook maar een blik te gunnen. Tot het moment dat mijn brommer het begaf. Mijn brommer (Tomos, armelui’s Puch)), met als berijder moi, de onhandigste doe-het-zelver. Uit het veld geslagen keek ik Aat aan, die z’n schouders ophaalde en het euvel verhielp.” Is het dan niet het mooiste moment in je leven wanneer je vast kan leggen dat Dennis gaat stappen in San Francisco met praktisch leeftijdsgenoten Kaj en Ivar?!
Ook Tinley wist zich listig in de foto te wurmen. Afsluitend; dit is toch de mooiste cycle of life die maar denkbaar is?! En ja, we gaan dadelijk naar een Oakland A’s game, en Ivar en Dennis gaan vanavond de nummer 1 van de Amerikaanse basketball league bekijken; de Golden State Warriors (met dank aan Dennis z’n ouders), maar het mooiste van alles is dat het gezaaide in 1946 een vervolg heeft gekregen in 2015. Amen!