Het moment komt razendsnel nader; volgende week vrijdag vertrekt Bo-Peter voor een carriere met WUA naar Californie. Kijk even naar www.wuaglobal.com om er achter te komen wat hij gaat opzetten. Dan dienen de momenten, zoals een paar maanden geleden toen alle 5 boys bijeen waren voor een feestelijk evenement, gekoesterd te worden.
Van links naar rechts Ivar, tijdelijk verblijvend in Rotterdam (waar zal hij na z’n studie heengaan?), de ingevlogen firefighter Kaj, die samen met broer Bo-Peter een heel fijn huis in Concord gaat bewonen, onze Haagsche jurist Eric, Bo-Peter zelf en uiterst rechts nestorbroer Rick, woonachtig te Beinsdorp. Persoonlijk denk ik dat ik naast dat mooie vijftal niet misstaan zou hebben. Toch?! Maar wat een rijkdom! Even snel naar Sparta en natuurlijk die dekselse Dickie. Weliswaar werd er zondag niet gewonnen, maar de hand van de kleine generaal was zichtbaar merkbaar. Morgen dus de broedermoordwedstrijd tegen Excelsior. De selfie van broer Rob en mij kan weer tegemoet gezien worden. Binnenkort kan eveneens een ander belangrijk Laanenmoment tegemoet worden gezien:
Trots op mijn vrouw die alle pessimisten die twijfelden of ze op haar leeftijd (“Halloooooo”) nog wel aan de bak zou komen. Welnu, zij stapt dapper vanuit een vaste baan (“Halloooooooooo”) haar eigen toko in. En ik ga aan de haal met de titel CBO, oftewel Chief Baby Officer. Let op, there is no business like baby business! Zegt het voort! Dinsdag was er een housewarming party (apero) bij een van de nieuwkomers in ons prachtige Mijndengebied. En gezellig dat het was! Bijna alle vaste bewoners waren er, varieerend in leeftijd van in de dertig tot *slik* begin 70. Toen ik die begin veertigers zo hoorde, met al hun energie, dacht ik wat deden wij in die tijd. Terug naar 1988. Astrid en ik waren in 1987 getrouwd, ik in de veerig gedoken, Astrid piepjong. Welnu, nadat ik de activiteiten, reizen eigenlijk, op rij had gezet, viel alsnog een deken van vermoeidheid over me. Reis met ons mee: we begonnen het jaar in Sauerland, waarna ik eind van de maand Parijs aandeed in mijn hoedanigheid van Voorzitter KNBSB. 10 februari bezochten we Youp van ‘t Heck met een show die de oudjaarsconference 2017 deed verbleken. 27 februari week met de familie skieen in Kitzbuhel. Fantastische sneeuw. 13 april naar de NBI show in Londen. Gedurende de maand april hier en daar wat ‘eerste’ ballen gooien en aandacht voor het NOC. 5 mei naar Rodos met de schoonouders die hun luchtdoop kregen. 12 juni togen Astrid en ik naar San Francisco ter promotie van het filmprogramma ‘Book One’. En passant deden we Colorado en New York aan. Ter ontwikkeling van base- en softball in de Oostbloklanden 23 juni naar het voormalige Tsjechoslowakije. 15 juli korte trip naar Londen voor een sportshow. De Haarlemse Honkbalweek klopte in augustus luidruchtig aan de deur.
Vervolgens 19 augustus naar Rome voor de internationale congressen van de Europese- en wereldbond, waarna het WK honkbal op diverse plaatsen in Italie plaatsvond.
Leuk is natuurlijk dat Astrid er bijna altijd bij was. Geinig was om te constateren dat ik ook af en toe naar de kapper ging! 15 september voor een van de grootste evenementen in ons leven naar Seoul, waar we tijdens de Olympische Spelen ons Nederlandse team morele steun verleenden, en er uiteraard weer vergaderd werd.
*Ontvangst door de Koreaanse jeugd, met rechts Ron Jaarsma, sponsor Mr. Cocker HCAW* Het zou het begin van het einde van NOC voorzitter Vonhoff worden en Nederland behaalde een eervolle 5e plaats. We sloten ons sportieve jaar af met een trip naar Taiwan, waar het Nederlands team, met veel jonkies, deelnam aan een groot internationaal toernooi.
*De ontvangst in Taiwan was groots* Nu begrijpen we die veertigers beter! Over naar Alkmaar waar 28 januari het boek ‘Thuis’ van Margreet Bootsma gepresenteerd wordt dat zal gaan over de re-integratie van gedetineerden in de maatschappij. Het bijzondere aan Margreet is dat ze alle opbrengsten van dit boek, haar vierde alweer, ter beschikking stelt voor goede doelen.
Na het artikel over Jaitsen Singh in de Volkskrant gelezen te hebben, heeft ze besloten hem regelmatig te schrijven met opbeurende taal. Jaitsen schrijft haar regelmatig terug en dat is in een woord geweldig! We hebben ons streefbedrag van €60.000,- overschreden en er komt nog wat aan. Maar, de kosten zullen hoog zijn en het moet dit jaar gebeuren, dus……wanneer er nog wat gemist kan worden, ga dan naar https://www.geef.nl/nl/actie/maak-het-verschil-voor-jaitsen-singh/donateurs