Month: May 2018

Nadat de degradatie van Sparta een feit was geworden, ‘genoten’ we nog van een lusteloos biertje bij de Bosselaar (onder het Kasteel), en togen we huiswaarts. Onze Amerikaanse vrienden vonden me tijdens het diner wat stilletjes, maar ik gedroeg me verder voorbeeldig. Maandag voelde ik me al weer een stuk beter, ook al omdat zowel broer Rob als zoon Ivar wederom plechtig hadden beloofd een seizoenkaart aan te schaffen. “Sparta aanhangers, in voor- en tegenspoed”, dat is de spirit!

En niet tussen al het nieuws door vergeten dat ik ook nog grootvader geworden ben. Aren is de naam van de kleinzoon, oftewel ‘Berg van Kracht’. Het lijkt of hij niet naar opa is vernoemd, maar indirect wel! Immers, Petrus betekent “op deze rots bouw ik mijn kerk” dus dat lijkt me duidelijk. En Spartaan in wording lijkt me ook een voor de hand liggende voorspelling. Mooi hoor! Met Amerikaanse vrienden o.a. Haarlem aangedaan, is wat leuker en minder druk dan Amsterdam. En, je komt nog eens op een idee. Nadat de kapitein/toergids ons vertelde over de belegering van Haarlem tijdens de 80-jarige oorlog en de kanonskogel die door de Sint Bavokerk vloog, nam ik ’s avonds het vandaar uit voortvloeiende gezegde over en verklaarde mijn beslissing door te zeggen dat ‘de kogel door de kerk was’. En wat heb ik dan beslist?

En waarom dan wel? Na een kilometer of wat in Haarlem rondgesloft te hebben kwam het me voor dat het rechterbeen (knieschijf gebroken tijdens de wedstrijd Hertha 3 – Nita 2 in 1980) absoluut niet meer met de linker samen wenste te werken. Basta, bedacht ik me. Van een goede relatie de beste orthopedische chirurg doorgekregen van Nederland (volgens hem, een ex patient) en me gisteren ingeschreven bij de Bergmankliniek in Naarden. Hopelijk ben ik voor het einde van het jaar weer het (Sparta) ventje. Ook was het natuurlijk een groot genoegen om zoon Kaj gisteren van Schiphol op te halen en hem na een kleine 7 maanden weer in de armen te sluiten.

Archieffoto met de mama. Vakantie in Nederland voor de zoon uit Californie. Gelukkige ouders, dat is zeker. Helaas nog geen antwoord uit “Sacramento” op het verzoek van BuZa, gevolgd door mijn verzoek om Singh’s zaak bij Gouverneur Brown te bepleiten. Volgende week maar even een herinneringsbericht sturen, zodat ze weten dat we niet opgeven. Wanneer ik zo naar buiten kijk, dan besef ik eens te meer wat een groot voorrecht het is om vrij te zijn! En het weer gooit er nog een schepje bovenop. Ooit zongen we “Free Nelson Mandela”, dat is gelukt, nu “Free Jaitsen Singh” dus. Blijf het in de gaten houden en steun hem wanneer we dat verzoeken. Niet zozeer geld, meer om “Sacramento” of “Den Haag” te bewegen om er een schepje bovenop te doen. 35 verloren mensenjaren onder erbarmelijke omstandigheden, dat is waar we over praten…….

Gisteren hebben we met partyboot Opa de Ruyter de Loosdrechtse Plassen en de Vecht aangedaan. Ruim een dozijn Multi Function getrouwen, sommigen met aanhang, hadden behoorlijke afstanden en verkeersstremmingen getrotseerd om weer bijeen te zijn. Ruim 31 jaar geleden nam ik afscheid van het ietwat geforceerde huwelijk van fusie partners Multihouse en “ons” Multi Function, herdoopt tot Multihouse.

Ondanks de prachtige afscheidsreceptie die me aangeboden werd in het nu herbouwde ‘Le Canard Sauvage’ Vinkeveen, zag ik er in mijn afscheidsspeech toch vrij ongelukkig uit. Maar soit, het is toch nog goed met me gekomen. Daar waren ze dan, die twintigers en dertigers uit de zeventiger en tachtiger jaren. ‘Forever young’ schalt er in onze hoofden. Er is dan ook nogal wat gebeurd in de ruim 10 jaar die we samen doorbrachten. In ons beginjaar (1976) hadden we reeds een hattrick aan faillissementen kunnen scoren. Is niet gebeurd! Ik mag het graag aan jonge leergierige ondernemers vertellen; mocht je ten onder gaan, dan mag je jezelf niets kunnen verwijten. In 1976 kaapten we een computer bij een client die weigerde ons te betalen. Jaren later ruim belicht in Computable:

Omdat onze oorspronkelijke leverancier Digital plotsklaps 18 maanden levertijd op ons bordje legde, dienden we om een faillissement te voorkomen een alternatief vinden. En dat vonden we in een systeembouwer, Systime geheten. Tot onze schrik konden die echter het operating systeem niet leveren. 1977 werd dus het jaar dat wij ons dus tot de eerste hackers konden rekenen. Van de programmeertaal Dibol van Digital maakten wij Sybol voor Systime (ik gebruik de afkortingen om verdere hokus pokus te voorkomen). Illegaal? Best wel, maar in liefde en oorlog is alles geoorloofd! En daarna begint het groeiproces, je groeit zo hard dat je het lievelingetje van de bank wordt, totdat….. Totdat ons filiaal in Duitsland (Hamburg) omver viel. Lang verhaal over misbruik (niet te weinig) en niet goed opletten mijnerzijds. Wederom voer voor jeugdige ondernemers. Het lievelingetje van de bank, we schrijven 17 september 1982, veranderde plotsklaps in een onoplettende verkwister van de eerste orde. We overleefden het, en ik kon het in mijn Luim van 14 oktober 1987 in de Automatisering Gids van me afschrijven, met naam en toenaam:

1986 werd het jaar dat Pierson de mist in ging en Multi Function Computers tijdens de beursgang begeleid werd door de Amrobank. ‘There is a God!’. Overigens is er in genoemde 10 jaar nog veel gebeurd dat of lezenswaardig is of curieus, het waren immers de cowboy jaren van de automatisering. In het voorafgaande is de “we” factor groot, zonder hen was het nooit gelukt. Sommige van de afschrijvingen die ik kreeg voor de reunie waren ronduit ontroerend, en ook zijn er teveel ons ontvallen. “We” gingen dus aan boord, veelal vijftigers, zestigers en een tweetal zeventigers. Maar tijgers op het gebied van anekdotes en innemen. Opmerkelijk: van de zes mensen die eind 1976 op de loonlijst stonden, waren er drie van aanwezig! En de saamhorigheid aan boord was groot, slechts een paar (!) rimpels hier en daar vormden het verschil tussen het heden en onze glorietijd. Queen zong nogmaals onze all time favoriet “We are the champions”, en gisterenavond voelden we ons ook zo.

Nu……ik spreek niet voor de anderen, ben ik enigszins brak. Nu kan dat laatste ook komen van donderdagavond toen een overduidelijk bijziende scheidsrechter Sparta een loepzuivere penalty onthield. Het ‘was nou maar naar specsavers gegaan’ klinkt nu nog geinig, maar mocht het morgen zo zijn dat Sparta degradeert vanwege een niet gegeven penalty, dan zijn de rapen gaar! Een videoref die het aangeeft, een scheidsrechter die het aan alle kanten mag bekijken om vervolgens Emmen een doeltrap te geven. Schande! Wanneer de paroolzitting van Jaitsen Singh in september ook zo verloopt, dan zie ik het somber in. Mocht ik voor die tijd Gouverneur Brown kunnen bezoeken in Californie, dan raam ik de kans op gratie eigenlijk groter. Schreef ik net ‘There is a God’, dan hoop ik van ganser harte dat deze God zijn zegen geeft aan zijn kind Jaitsen Singh. Amen!

Songfestival presentatrices in Portugal die me hevig deden verlangen naar het presentatieteam dat ons bedient in ons timeshare resort in het Mexicaanse Los Cabos. En die zijn overdag ook nog eens een keer het fitness team! Wat een armoe!

Jeetje, die lui komen me bekend voor! Sparta, dat qua prestatie niet veel onderdeed voor het Eurovisie songfestival niveau, tegen het al even armetierige FC Dordrecht. Morgen de ontknoping van de eerste halve finale. Gaat het Sparta-FC Emmen worden? Ook geen lekkere tegenstander. Wat er ook gebeurt, volgend jaar koop ik toch een seizoenkaart. Hallo, ruim 60 jaar supporter, dat neem je niet zo maar weg!

De beroemde filmster Jayne Mansfield betrad in 1957 het (toen nog) heilige gras van Sparta voor de wedstrijd tegen DOS (gefuseerd in het het huidige FC Utrecht). De goed uitziende DOS keeper Frans de Munck, de bekende zwarte panter, was nog even verbouwereerd van de kus die hij van haar kreeg toen de 1-0 van Sparta een feit werd. Dat was het, Sparta kwam niet meer aan de bak en DOS won met 1-7, tot dit seizoen de grootste thuisnederlaag. Wie won er ook alweer dit seizoen… Enfin, waar het om gaat is dat ik er in 1957 bij was (met grote kinderogen). Genoeg over mij. Nee, even dit nog; deze week ook een check-up gehad, bloed, urine, je kent het wel. Laat ik nou verrassend gezond blijken te zijn. Een minpunt, letterlijk, het afgelopen jaar 2 centimeter gekrompen. Alles opgeteld ben ik de laatste 5 jaar zo’n 5 centimeter korter geworden. Zelf dacht ik dat m’n kinderen en kleinkinderen alsmaar aan het groeien waren, blijk ik te krimpen. Wat een schrikbeeld, dadelijk moet ik op m’n tenen staan om de koelkast te openen. Maar goed, genoeg over mij. Nu even over Singh. BuZa heeft te kennen gegeven dat ze een aanbevelingsbrief begin volgende week gaan sturen naar Gouverneur Brown om mij te ontvangen en zodoende gratie voor Jaitsen Singh bespreekbaar te maken. Dat betekent niet dat er een vrijbrief ligt, maar het betekent wel vooruitgang.

Zo wil ik hem in september (of eerder) graag zien, een glimlach na 35 jaar onterechte gevangenisstraf. Op naar de zo zeer verdiende vrijheid! Nu een chronologisch opsomming van mijn schermutselingen met Microsoft. 30 april 2018: ik besluit op mijn nieuwe terabyte machtige HP desktopcomputer Microsoft Office 365 Personal te bestellen. Alles loopt op rolletjes, de proefcent wordt ingehouden (zie onderstaand) en het downloaden van Office 365 loopt gesmeerd. Lekker aan de slag!

30-04-2018iDEAL

EUR -0,01

LAANEN SOLO B.V.

NL64 RABO xxxx xx51 99Rekening-Courant

EUR

Tegenrekening/IBANNL60 ABNA 0593 3408 17

Ten name vanMicrosoft by Adyen

Omschrijving4615250909188295 0030002842771856 Microsoft ? NL64RABOxxxxx5199 pasnr.3xxx/007

Rentedatum30-04-2018

Verwerkingsdatum30-04-2018

Transactiereferentie30-04-2018 14:22 0030002842771856

Doel van overschrijvingEPAY

Ha, dat had je gedacht! Zondag 6 mei word ik verrast door onderstaande berichten:

Hallo Laanen The Brand,

Je ontvangt dit bericht om te bevestigen dat je abonnement op Office 365 Personal is beëindigd op zondag 6 mei 2018.

We vinden het jammer dat je vertrekt en zouden je graag op enig moment weer welkom heten. Als je van gedachten verandert, ga dan naar https://office.com/renew, en volg de stappen om je abonnement opnieuw te activeren.

Hartelijk dank!

Het Microsoft Office-team

Hallo,

Bedankt voor uw aankoop bij ons.

Uw betalingsprovider kon helaas de betaling niet goedkeuren.

We hebben de licenties voor Office 365 Personal ingetrokken.

Vervolgens dwaal ik eindeloos door het doolhof van Microsoft ‘hulp’: gaat niet lukken, de virtuele assistent stuurt me allemaal nutteloze informatie. Bellen kan maandag weer van 09.00-18.00. Maandag 7 mei, 09.05: slechts drie minuten in de wacht en vervolgens een vrolijke dame waar ik me via mijn e-mail adres moet aanmelden. Na een kwartier van alles en nog wat geprobeerd te hebben meldt ze me neerslachtig dat ze mijn e-mail adres niet thuis kan brengen. ‘Maar’ breng ik ongeduldig uit, ‘daar sturen jullie de e-mails heen die ik voorgelezen heb’. Ze belooft me dat ik binnen een uur teruggebeld wordt. En zowaar, om 10.07 word ik opgebeld door ene Andrea. Uit de herhaaldelijk hinderlijk onderbroken gesprekstroom begrijp ik dat mijn e-mail adres ‘gevonden’ is. Mijn vraag of dit een buitenlandse lijn is bevestigt ze, vandaar het hakkelend-achtig doorkomende gesprek. Het klinkt als een skypegesprek in de vroege dagen van skype. 10.13 belooft ze dat ik teruggebeld wordt. 11.34: nog steeds niets, ik besluit om opnieuw de bestelling te plaatsten. 11.36: bericht dat de verwerking van de betaling niet is gelukt. Nu dreig ik mijn geduld te verliezen, immers alle andere betalingen lopen via dezelfde rekeningen en worden prompt afgeschreven. Na op mijn lip gebeten te hebben, besluit ik om 11.38 weer de microsoftstore te bellen. Na 6 minuten naar vrolijk pianospel geluisterd te hebben komt Luuk aan de lijn en lopen we weer door diverse verificaties heen. Mijn Amerikaanse creditcard werkt ook niet, waarna Luuk me adviseert om Wells Fargo te bellen om de ‘buiten Amerika’ blokkering ongedaan te maken. Daarna zal hij me terugbellen. Wells Fargo gebeld, blokkering ongedaan gemaakt, waarna Luuk inderdaad terugbelt. Het lijkt erop dat wanneer je teruggebeld wordt, in ieder geval vandaag, dat de stem met horten en storen doorkomt. Dat moet Microsoft ook doorhebben omdat alles opgenomen wordt. Nu hang ik op het is niet verstaanbaar. 13.37 krijg ik Liesbet bij de microsoftstore aan de lijn die het verhaal kent en mij een link stuurt zodat ik Office 365 een maand gratis kan gebruiken alvorens de betaling ingaat. Halleluja, het werkt als voorspeld. Tevens stuurt ze me nog een e-mail ter bevestiging met een referentienummer. In ieder geval waren de mensen die me getracht hebben te helpen superaardig (bravo Microsoft!) maar de electronische hulpmiddelen onder de maat. Hey Microsoft, is AI (artificial intelligence) een ideetje?

Deze vraag werd mij meerdere malen gesteld nadat ik de ultieme aankondiging had gedaan dat het boek “Uit de (Amerikaanse) school geklapt” er daadwerkelijk gaat komen. Welnu, na de eerste ordner gevuld te hebben met de eerste 30 jaar van mijn leven; weinig jeugdfoto’s, veel voetbal en een scharrig begin van mijn eerste onderneming, vulden de volgende 20 zich vanzelf.

Uit die 20 heb ik vijf ordners gedistilleerd met teksten en foto’s die specifiek op Ex’pression College for Digital Arts slaan, inclusief de illustere figuren die ik eerder genoemd heb.

Omdat ‘fact checking’ (bijna) altijd de ‘name of my game’ is geweest, bewaar ik mijn agenda’s reeds sinds 1974. Het lijkt me dat ik nu wel aan de slag kan. Sterker nog, de volgende hoofdstukken zijn alweer geschreven: ‘De kelder van Kasteel Moersbergen’ en ‘Winterpark Florida’. Elke pagina die ik schrijf brengt weer een golf van herinneringen met zich mee, sommige gelardeerd met pure adrenaline, sommige met een gevoel van geluk of weemoed. Wel interessant dat het na meer dan 20 jaar je nog steeds zo raakt. Bevrijdingsdag. Het kan geen toeval zijn dat over precies vier maanden de paroolzitting voor Jaitsen Singh geprogrammeerd staat. Wordt 5 september 2018 Jaitsens bevrijdingsdag? 

De vraag “wat is het belangrijkste wat jullie vandaag willen bereiken bij BuZa”. Antwoord: “als special envoy voor Buitenlandse Zaken bij Gouverneur Brown geintroduceerd te worden om gratie te bepleiten”. Sieta, enigszins gespannen en emotioneel wil weten wat er nu daadwerkelijk gedaan is.

Na wederom een allerhartelijkste ontvangst werden we qua updates niet teleurgesteld. Uiteraard worden we voor wat betreft sommige starre regels enigszins onpasselijk, enige flexibiliteit zou onder de omstandigheden geen kwaad kunnen. Maar als toegezegd, we houden het onder de pet. Na uitgelegd te hebben dat het gevaarlijk is om op een paard te wedden (parool) omdat, wanneer dat niet lukt, Jaitsen waarschijnlijk in een kist de gevangenis verlaat, leg ik het plan voor om mij als envoy op pad te sturen, hetgeen hartstochtelijk door Sieta ondersteund wordt. Helaas, dan zou ik onderdeel van BuZa worden, en dat kan dus echt niet. Het best haalbare is een aanbevelingsbrief naar Gouverneur Brown om mij te ontvangen en gratie te bepleiten. Eigenlijk best teleurstellend, hoe gecompliceerd kun je het maken?! Even afwachten, ook omdat het via “San Francisco” moet lopen! Echter, de tijd vloeit nu daadwerkelijk als droog zand door de vingers, haast is geboden. Laat deze bevrijdingsdag ook de bevrijdingsdag over vier maanden (of eerder bij gratie) worden voor Jaitsen Singh!