Het is zo stil hier in huis…

Je hoort het André Hazes zingen nu dat Bo-Peter en Tiphanie weer teruggekeerd zijn naar San Francisco. Na een paar weken de ‘lovebirds’ min of meer over de vloer te hebben gehad, met dito gezelligheid, valt de stilte des te meer op. Zeker met Halloween! Dan maar de jukebox op 10! Kaj, demonstreerde vanuit Californië hoe hij er op z’n paasbest uit kan zien wanneer hij gaat solliciteren.

In dit geval binnen zijn eigen brandweerorganisatie, maar wel voor de rang van ‘captain’. Zeg nou zelf, zo uitgedost moet dat toch lukken! Ivar, onze jongste Amerikaganger, die inmiddels het land van Trump vaarwel heeft gezegd, komt zondag zijn verjaardag bij ons vieren. Met vriendin Arielle en oma wordt het een mini feestje, gelardeerd met sushi. 24 alweer, van Dikkertje Dap bij geboorte in Dusseldorf naar slanke den in Amsterdam (uiteraard via Rotterdam).

Maar, omdat het vandaag Halloween is, een plaatje van de 1999 viering in Californië. Ivar in het midden tussen Bo-Peter en Kaj met batmanmasker. M’n twee oudste zonen in Nederland maken het goed, zij het dat bij Rick, sociaal dier, de ‘zoom’ en ‘google meet’ vergaderingen uit z’n strot komen. Na de eerste afleveringen van ‘House of Cards’ vele jaren geleden in Californië aanschouwd te hebben, zijn Astrid en ik, mede dankzij de Covid-19 isolatie, de hele serie in versneld tempo aan het bekijken. Inmiddels bij aflevering 63. Dachten we toen “nah, dat kan nooit waar zijn”, dan moeten we bekennen dat Trump waarschijnlijk het draaiboek van deze serie gekopieerd heeft. Geweldig geacteerd door Kevin Spacey (Me Too ondergang) en Robin Wright. Bruut en genadeloos.

Het is zo knap opgebouwd, en geeft een geweldig inzicht in het corrupte Amerikaanse systeem, alsmede het manipulatieve spel tussen Republikeinen en Democraten. Je denkt het kan niet waar zijn, maar Trump heeft het zelfs nog verbeterd. Waarschijnlijk het enige dat hij in z’n leven verbeterd heeft! Wat ook verbeterd kan worden is de kunst van het winnen voor Sparta. Uit bij ADO, stand 0-1: 2 minuten voor tijd een wereldkans om te scoren en ADO de nekklap toe te dienen. Vervolgens 12 seconden voor tijd uit een corner de keeper (!) van de tegenpartij laten scoren om uiteindelijk via penalty’s te verliezen. Nou, dan wil je wel aan de ‘Four Roses’ whiskey gaan.

Waarom ‘Four Roses’? Is net als Sparta in 1888 opgericht en soms krijg ik er ook hoofdpijn van, zij het met mate. Om dat te verduidelijken haal ik een tweetal regels uit de e-mail die mijn oude vriend Koen Bulsing (50 jaar geleden ploeggenoot Alexandria ’66) me gisteren stuurde: “als sparta supporter moet je toch wel over de beste mentale en geestelijke genen beschikken om deze ellende zoveel jaren vol te kunnen houden, maar dat is ook het enige”. Lijkt me een mooie afsluiting, zij het dat het goed is om te vermelden dat a.s. woensdag “Uit de Amerikaanse school geklapt”, nummero 83 een ander formaat krijgt. Moet wel, anders blijf ik schrijven tot Sint Juttemis. Happy Halloween, maar wel veilig met mondkapje!

The end!