Wat ga ik nu weer missen? En wat niet?

Het is weer zover; het ‘mis’ lijstje kan weer tevoorschijn worden gehaald. Deels ‘ik mis’, deels ‘wij missen’. Allereerst ‘wij missen’, ja, ja, Sparta-Twente vanavond. Gaat Astrid een keer mee naar Sparta, worden de QR supporters geweerd. Heeft broer Rob goed opgelost door ons uit te nodigen voor een hapje eten met zijn Tukker familie, die in Rotterdam in alle stilte FC Twente zouden komen aanmoedigen.

Rood-wit alert: links naast mij Tukkers Marte en Peter. Achternamen op verzoek achterwege gelaten.

Uitwisselingsprogramma. Wanneer Sparta in Enschede speelt, melden Rob en ik ons bij hen, ook voor logies en ontbijt. Vervelend natuurlijk dat ze vanavond luid kunnen juichen mocht Twente onverhoopt scoren. Het OMT adviseert ons nog welke maatregelen hier van toepassing zijn. ‘Wij missen’ volgende week het wijnfestival in de Amsterdamse Westergasfabriek. ‘Ik mis’ Sparta-Ajax. Op zeker drie punten die op Het Kasteel zouden blijven, dankzij hartstochtelijke ondersteuning van zeer gemotiveerde Sparta supporters. Helaas, het mag niet zo zijn. Ter compensatie hebben Astrid en ik gisterenavond ons even tegoed gedaan bij eetcafé Oud Zuid in het naburige Loenen aan de Vecht. In de knip. Wat ik niet mis is een advocaat die uit alle macht probeert m’n ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ deels te anonimiseren. Bijdragen voor juridische ondersteuning, contant, zie ik graag tegemoet in de Amerikaanse brievenbus voor onze watervilla. Wat ik ook niet mis, is een e-mail van m’n voormalige partner bij Ex’pression College for Digital Arts, die enerzijds om ondersteuning vraagt, alsmede verwijdering van de foto van de HR lady die geanonimiseerd zou moeten worden. Ra, ra politiepet! Vervolgens kraakt hij me aan alle kanten af. Vreemde methode qua opbouw voor een gunst. Zo ken ik hem ook, deels mega creatief, deels bij tijd en wijle van het padje af, zoals bij het maken van persfoto’s:

Lachen tot op zekere hoogte. Gezien het aantal besmettingen ben ik bang dat we nog wel een tijdje met de ‘mis’ lijst opgescheept zitten. Maar goed, ‘better safe than sorry’, zal ik maar zeggen. Volgende week krijg ik m’n ‘booster shot’, dus Californië maak je borst maar nat, over een maand melden Astrid en ik ons bij zonen Bo-Peter en Kaj (plus Tiphanie en Michelle). Gaat een onvergetelijke kerst en oud- en nieuw worden. Tevens wordt de jaarlijkse ‘pooltable’ middag met grote vriend Fred van Buiten in ere hersteld. Zal hij voor de eerste keer in deze marathon kunnen juichen voor de eindprijs?

Ik gun het hem, maar ja….. Natuurlijk ben ik na mijn terugkeer naar ons kikkerlandje stukken milder geworden, maar laten winnen…. Jetlag, ik heb een excuus! Met wat overnachtingen bij goede vrienden gaat dit een té gekke trip worden, waar ‘family quality time’ de boventoon voert. M’n laatste afspraak is met consul generaal Dirk Janssen op het mij zo vertrouwde consulaat in San Francisco. Enerzijds om elkaar nader te leren kennen, anderzijds om de mogelijkheden te bespreken tijdens de Game Developers Conference, volgend jaar maart. In die hoedanigheid vertegenwoordig ik als boardmember incubator Dutch Game Garden. Open vizier! Trouwe lezers, al dan niet met een bakkie pleur, blijf en handel gezond, ik hou van jullie! PS: aflevering 136 van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ sleurt ons woensdag naar het einde van het enerverende jaar 2004.