Uiteraard zijn we zeer benieuwd wat Kaj voor ons in petto heeft als verrassing.
Na een wat hangerige ochtend gaan we op pad in Kaj’s 9 jaar oude Dodge Dart. Kaj is wat dat betreft een echte spaarzame Hollander. Hij heeft niet, net als zijn collega’s bij de brandweer, een stoere pick-up truck gekocht, maar z’n spaarcentjes bewaard voor de aanbetaling van z’n huis. Moeders trots! Inmiddels rijden we over een zeer smal weggetje en Kaj rijdt alsof hij onderweg is naar een brand. Angstig kijk ik naar rechts, waar het niet goed afstorten is. Gelukkig bereiken we niet veel later de plaats van bestemming: ‘Old Sugar Mill’.
En wat blijkt, daar hebben 14 wijnboeren een plekje gevonden waar geproefd kan worden. En uit ervaring weet ik dat wijnen uit Californië tot de beste ter wereld behoren. Er wacht ons een tafel bij de Three Wine Company. Nadat we een ‘tasting’ (5) rood of wit hebben uitgekozen, worden de bijbehorend hapjes besteld en kan de pret beginnen. We tuiten de lippen, laten het in de mond circuleren en…..genieten. Wat een lekker tripje was dit. Thuisgekomen gaat het vizier weer op Coach Ted Lasso omdat ik ook (asjeblieft) de tweede serie nog af wil kijken. Even voorstellen:
‘Believe’ is zijn grootste wapen wegens zijn onkunde waar het voetbal betreft. Weer genoten. De dag is nog niet voorbij (arme Michelle) en we laten ons door Kaj vervoeren naar het centrum van Sacramento voor een diner met z’n viertjes bij Zocalo, een mooi Mexicaans restaurant met veel te luide muziek. Klaarblijkelijk is het devies bij het (lekkere) eten ‘niet lullen maar doorkauwen!’ Thuisgekomen weer aan het ‘Mens erger je niet’, waar mijn zwarte pionnen genadeloos toeslaan. Michelle drukte het voor het naar bed gaan goed uit; ‘the black rider strikes again’. Donderdag 30 december: per e-mail zijn de documenten voor het kort geding binnengekomen. Oh, wat een pret. Gelukkig arriveren Bo-Peter en Tiphanie weer, dat neemt wat van de irritatie af. Omdat Michelle iets anders aan haar hoofd heeft, kunnen we met z’n vijven in één auto naar Old Town Sacramento. Pittoresk, eerst maar eens lekker van ‘garlic fries’ genoten. Een bar ontdekt met de ‘best Irish Coffee of Sacramento’, dat moet gekeurd worden;
Viel zeker niet tegen. Na nog wat ‘shopping’ huiswaarts, waar Bo-Peter een maaltje Chili con en sin carne maakt. Lekker zeg (con carne voor mij). Daarna wordt iedereen een beetje melig en danst Astrid met mijn kartonnen baseball gelijkenis:
Spelletjes tot ver na middernacht, dikke pret wederom met een winnende Tiphanie. Het wordt een lekker luie morgen op de 31e. Weer mooi weer. Inmiddels komt Michelle’s familie ook aan voor de viering van oud en nieuw. In twee auto’s naar Sacramento waar het volgende evenement op ons staat te wachten; de bierfiets. Vol enthousiasme neemt iedereen plaats aan de trappers, behalve Cindy, Michelle’s moeder, en ik. Wij mogen op de bok. De stuurman geeft aan bij welk signaal van zijn bel wát moet worden gedaan. Geestige kerel, die vervolgens zijn gettoblaster met volle kracht meezingliederen uit laat braken. De toer begint, de pedalen spinnen, ik ben benieuwd.
Morgen slot.