Deze foto plaats ik omdat mijn oude voetbalmaat Koen Bulsing, waar ik zo’n 50 jaar geleden mee voetbalde in het eerste van Alexandria ’66, me op een idee bracht voor deze Luim.
Staand 2e van rechts gastspeler Faas Wilkes, één van Neerlands beroemdste profs uit het begin van het betaalde voetbal. Rechts laag met de kop er even bovenuit prijkt Koen, en links knielend, moi.
Zo’n zes keer per jaar lunchen we bij Van der Valk in Vianen en praten dan niet alleen over voetbal en aanverwante non Derksen zaken, maar o.a. ook over politiek. Koen is mild rechts van het midden en ik mild links van het midden, dus discussiestof genoeg. Toen Koen Dion Graus ter discussie bracht, waren we het unaniem erover eens dat we hier toch wel een echte engnek aanstippen. Later meer hierover. Voor de goede orde, zoveel schrijf ik nou ook niet over voetbal. Toch?! Bij tijd en wijle een beetje over Sparta, maar dat is mijn cluppie, dat mag. Daarom nu even over de definitieve selectie van Oranje, waar Koeman traditiegetrouw Sparta doelman Nick Olij uitgeknikkerd heeft. Ik ben benieuwd met welke nonsens Koeman nu weer aan komt zetten om dat te verklaren. Hij zal wel te klein zijn (1.88). Dat hij de beste reflexen heeft van alle keepers en er minder door heeft gelaten dan die andere twee op de wip, doet er niet toe. Verbruggen (Brighton), liet er 44 door. Flekken (Brentford) maar liefst 52. Olij, gehandicapt door twee backs van een zeer matig gehalte, slechts 36. Misschien wilde Koeman het aantal Nederlanders (voetballend in Nederland) miniem houden (7 stuks) nu zijn favoriete Ajacieden geblesseerd zijn. Soit, dit is net zoiets als urineren tegen de wind in, maar toch iets over de keuze van Wijnaldum. Spelend in de zandbak voor El-Ettifaq, dat een bescheiden 7e plaats inneemt in een competitie waar op hun laatste benen lopende vedetten nog even hun zakken vullen. Er moet iets tussen die twee zijn. Toen Wijnaldum reserve was bij PSG en na een blessure net uit de krukken was, selecteerde Koeman hem ook: ‘past zo goed bij Memphis’. Nou, dat hebben we tegen Frankrijk gezien! Heel eerlijk, ik mocht de voetballer Koeman veel meer dan de coach Koeman. De eerste deed veel minder water bij de wijn, maar ja, hij was ook beter!
Maar goed, zo gaat het in de politiek ook: PVV leider Wilders houdt stevig vast aan Dion Graus, ondanks al diens capriolen, en dat is nog mild uitgedrukt.
Hebben jullie onlangs gezien hoe Graus wolven op de vlucht jaagt? Mensen lijden aan het Rood Kapje-syndroom, oreerde hij in de tweede kamer, waarin hij dit ten tonele bracht. Mocht je het nog niet gezien hebben, bij deze:
Hoewel er nog veel meer kwezels rondlopen op deze aardkloot, is Graus beslist geen uithangbord voor Nederland. Maar ja, Koem…. eh Wilders houdt aan hem vast. De verkiezingen in Rusland zijn begonnen en de Russen houden aan Poetin vast. Niet dat ze veel keus hebben.
Zo gaan dromen echt in rook op, maar hadden we iets anders verwacht? Zo zie je maar, Koeman kiest voor ‘zekerheid’, oftewel gouwe ouwe, Wilders idem, en de Russen noodgedwongen ook. Wat overblijft is hoop, maar dat wordt ook wel uitgestelde teleurstelling genoemd (zie Olij). Is er dan niets over om van te dromen? Grijp ik terug naar een schrijver uit het verleden, omdat ik leef? Harry Mulisch, ik citeer: ‘wakker geworden aan de verkeerde kant van zijn dromen. Wie dat overkomt is dood’. Ik droom, dus ik leef, en heb een toekomst! Maar het thema van deze Luim is naar de toekomst kijken en dat heb ik gevonden bij ons demissionaire kabinet. Wat?! Jawel, met de Franse slag worden 4 onderzeeboten vervaardigd, waarbij de eerste twee tussen 2034 en 2037 worden opgeleverd, hetgeen betekent dat we de komende 10 jaar geen sores van betekenis verwachten. Wat een heerlijk vooruitzicht!
