Zoals ik in mijn vorige Luim al aangaf, behandel ik de politiek voortaan alsof het plaatsvindt in een Fabeltjeskrant setting. Zo leek het me aardig om de discussie tussen de Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Fleur Agema, die twitterde over ‘die hoofddoekjes’, en Minister van Asiel en Migratie, Marjolijn Faber, die het vervolgens heeft over ‘omvolking’ te beschouwen als een onderling praatje pot van de gezusters Hamster.
Dat ging al ras niet op omdat Mira en Martha Hamster (zie boven) bijzonder sociaal en zorgzaam zijn, hetgeen van de twee ministers niet bepaald gezegd kan worden. Dus geef ik maar weer hoe het gelopen zou kunnen zijn. Agema: “deze week echt met eigen ogen gezien dat een bedrijf op een bepaald moment werkzaam was met 11 mensen, waarvan er maar twee Nederlands waren”. Faber: “en dan vinden ze het gek dat ik het over omvolking heb!”. We ‘rewinden’ even terug naar woensdagavond, de wedstrijd Girona-Feyenoord. Astrid vond het leuk, niet te lang hoor, om een paar minuutjes op de sofa mee te pikken. Ze vond het grappig dat er twee Nederlanders bij de Spanjaarden meespeelden, waarop ik gevat antwoordde “bij Feyenoord ook!”. Agema had niet in de gaten dat het Nederlandse bedrijf Feyenoord op het veld stond. Ook niet in de gaten dat de meeste uitblinkende Nederlandse voetballers in het buitenland spelen. Faber daarentegen begreep niet waarom Spanje en Griekenland een omvolking crisis willen uitroepen wegens al die Nederlanders die daar zich willen vestigen. Hou je aan het scenario van de grote leider (we gaan weer terug naar de Fabeltjeskrant setting), Guus Wildebeest, en diens boute uitspraak inzake noodrecht:
Wildebeest: “nog heel lang vrolijk doorgaan wanneer noodrecht niet mag worden toegepast, zit er niet in”. De andere coalitiepartners, behalve BBB, zijn er weer ingetuind, met name Pieter Omtzigt (krijgt nog een Fabeltjeskrant imago), die het wenend aanziet. Ik ben bang dat voordat ik iedereen voorzien heb van een passend dierenimago, de hele handel al verbannen is naar het Enge Bos. Daar zit Bor de Wolf al op ze te wachten. Die was verbannen omdat hij ‘bommetje’ riep toen hij in het zwembad sprong. Dat woord heeft nu zo’n lading (kan ook niet meer) met al die oorlogsellende dat iedereen zich een hoedje schrikt. Mooi, nu begrijpen jullie waarom dit een vroege (korte) Luim is geworden; Astrid en ik gaan een lang weekend tegemoet terwijl broer Rob, die kan blaffen, en schoonzus Mariette de spullen bewaken.
