Nadat de KL606 me veilig op Amsterdamse bodem had geparkeerd, lachte een bedrijvig Schiphol me toe (de HEMA voorop; denk worst).
Alles zat mee, bagage snel op de band, AVIS auto’tje klaar en binnen no-time bij Hilton Schiphol voor de eerste afspraak.
Na bij zoonlief de eerste nacht te hebben doorgebracht via Vinkeveen (schoonfamilie en een slokje) naar Den Haag om in te checken bij Hotel Babylon (nu met Eden er voor).
Mijn herinnering ging terug naar 2 jaar geleden waar men na het inchecken mij vriendelijk (dat wel) wees waar ik m’n auto 10 minuten verder in een garage kon parkeren.
Is aanloopbaar, sprak de receptionist monter.
Nu, de hemel brak open, is er een garage die zowel het Centraal Station als Babylon (in opbouw) dient.
En, hallelujah, naast de chipknip kan men nu ook met creditkaart betalen.
Neurieend zeul ik m’n 2 koffers naar boven om daar te constateren dat alle paadjes naar Hotel Babylon afgesloten waren middels gaas of ander hekwerk, zodat de werkzaamheden ongestoord, zonder passanten, plaats konden vinden.
Lichtelijk hijgend kwam ik uiteindelijk bij de receptie aan waar de gebruikelijke incheck activiteiten afgewikkeld earden.
Overhemden opgehangen, pakken geprepareerd voor de drukke week op til, om vervolgens me op pad te begeven naar m’n diner afspraak met oude strijdmakker Peter Wijsman.
Weer omgelopen naar het enige betaalpunt, creditkaart er in en……..geweigerd.
Creditkaart 2; geweigerd. Creditkaar 3; geweigerd.
Nee he!
Op knopje gedrukt.
Stem: “ja?”
Ik: “m’n creditkaart werkt niet”
Stem: “dat kan niet”
Ik: “echt wel”
Stem: “laten we het nog eens proberen”
Ik: “zeker”
De procedure gevolgd.
Stem: “hij werkt niet”
Ik: “dat zei ik al”
Stem: “ik ga mijn college in de garage bellen”
10 minuten gaan voorbij.
Op knopje gedrukt.
Stem: “ja?”
Ik: “waar blijft uw collega?”
Stem: “ja, die moet van een ander gebouw komen”
Ik: “ik heb een dinerafspraak en sta hier al ruim 10 minuten te rillen van de kou”
Stem: “watje” nee, nee, dat zei de stem niet, wel “geef me 5 minuten”
Wijsman gebeld die me er op wees dat ik vroeger de slagboom er uitgereden zou hebben.
Klopt, daar ben ik nu ook aan toe, maar met een huurauto…..
Vrolijke jongeman helpt me uit de penarie en meldt dat die software al de hele dag problemen oplevert met creditkaarten.
Naar z’n kantoortje gereden waar zijn PC me uiteindelijk de verschuldigde 5 Euro af laat rekenen.
U begrijpt, aandachtige lezer, dat in de V.S. ik de garage al na 1 minuut had kunnen verlaten, met excuses en zonder te betalen.
Uiteindelijk heerlijk gedineerd, oude heldenverhalen opgehaald en weer veilig in mijn kooitje beland.
Gesteld moet worden dat het een heerlijke week werd waarbij zo’n 150 bedrijven zich hadden gemeld om verder geinformeerd te worden over het doen van zaken in de V.S.
Ook nog het Grafisch Lyceum Rotterdam bezocht voor een eventueel uitwisselingsprogramma met Ex’pression College for Digital Arts in Emeryville (Pixar Country).
Wat een plezier dat opperhoofd Sjoerd me voor de school opwachtte met een parkeerplek en zijn chipknip.
Enige commentaren uit facebook over de chipknip:
- Name:
- fucking chipknip is ruining my life!!
- Description:
-
"The Chipknip is an electronic wallet: a chip on a banking card (or prepaid card) to do small transactions in the Netherlands."
"Although almost everywhere in The Netherlands you can pay with creditcard [DISPUTED FACT!!] you might want a chipknip:
– parking machines in Rotterdam only accept chipknip
– it works fast
– it’s secure
– it works with every ticket machine for traintickets…
"That been said, it’s a hassle to buy a chipknip (and a great risk to your privacy). You can buy a prepaid one, but it’s unclear where – especially for tourists." (read less)Email:
- chipknip@crap.com
- Office:
- Leiden Centraal ticket machines
Recent News
- News:
- Chipknip leaves Marie stranded in Dutch countryside – and hiding in dirty dutch train toilets all the way back to Leiden…
Chipknip prevents Adi from printing her paper – forcing her to barter with the locals for printing credit…
Chipknip means you can’t buy a train ticket early in the morning, making Liana get kicked off the train for mistakenly buying a discount ticket before 9 because she only has enough coins for that, therefore having to take a 150 EURO taxi to Eindhoven…
Twee zaken die het waard zijn om vermeld te worden:
Bij ons bedrijvenbezoek aan De Lier bij het prachtige bedrijf Priva, waren wij door ruime planning zo’n anderhalf uur te vroeg aangekomen.
Wegens de bezuinigingen hadden wij onze voor de lunch verstrekte 2 boterhammen en appeltje reeds in het busje verorberd.
En, het was pas 12.05.
“Gerard”, sprak ik mijn college uit Houston aan, “we gaan de kroeg in”.
Alles gesloten, zelfs een lunchroom (ze weten toch wel wat dat betekent?) had een bordje met ‘gesloten’.
Collega Gerard weet uiteindelijk in een small doorgangetje de enige open gelegenheid in De Lier te vinden:
Theetuin De Bongaard
“Theetuin” kreunde ik, maar sneller dan het geluid zie ik 2 bordjes aan de muur: Verlof A en Verlof B.
Waarschijnlijk weet niemand het te vinden die buiten De Lier woont want de aanwezigen vertegenwoordigen de lokale fine fleur.
Na een jonge jenever naar binnen geslagen te hebben begeven we ons weer op pad; het winterweer deert ons niet meer.
Veel geleerd van klimaatbeheersing en mega veel soorten tomaten aanschouwd en ondergaan.
Briljante (nog onbeantwoorde) vraag mijnerzijds: welk soort tomaat wordt in een Bloody Mary verwerkt.
Bar Hotel Babylon, donderdag om 23.25.
Met enige collega’s de week aan het doornemen onder het genot van een versnapering.
Ober komt aangesloft om het laatste rondje aan te kondigen.
Maarre….de bar sluit toch pas om middernacht?!
“Laatste rondje meneer, punt”.
“Oh”.
23.35 komen 5 Engelsen binnen, rechtstreeks van Schiphol.
“Can we have a few beers, please”.
“No, we’re closed”.
“Come on”.
“No, were closed”.
Namens het Nederlandse volk heb ik mijn verontschuldigingen aangeboden voor het gedrag van die hufter.
Terug in de KL605 overdacht ik dit alles, een geslaagde week, enige irritaties (staat daar “ritsen” op de weg? Of bedoelen ze nou “snijden”?), ga ik nu naar huis in Californie of verlaat ik m’n huis in Nederland?
Eigenlijk denk ik de mormoon onder de landenbewoners te zijn; heerlijk in Nederland, een beetje heerlijker in Californie.
We gooien ‘haar’ er nog maar een keertje uit:
Mary MacGregor – Torn Between Two Lovers
Overigens sluit ik af met een berichtje waar ik echt opgewonden van raakte:
Ja, ik spreek 3+ talen, joepie!