Veramerikaniseerd?

Nadat de KL606 me veilig op Amsterdamse bodem had geparkeerd, lachte een bedrijvig Schiphol me toe (de HEMA voorop; denk worst).

Alles zat mee, bagage snel op de band, AVIS auto’tje klaar en binnen no-time bij Hilton Schiphol voor de eerste afspraak.

Na bij zoonlief de eerste nacht te hebben doorgebracht via Vinkeveen (schoonfamilie en een slokje) naar Den Haag om in te checken bij Hotel Babylon (nu met Eden er voor).image

Mijn herinnering ging terug naar 2 jaar geleden waar men na het inchecken mij vriendelijk (dat wel) wees waar ik m’n auto 10 minuten verder in een garage kon parkeren.

Is aanloopbaar, sprak de receptionist monter.

Nu, de hemel brak open, is er een garage die zowel het Centraal Station als Babylon (in opbouw) dient.

clip_image008

En, hallelujah, naast de chipknip kan men nu ook met creditkaart betalen.

Neurieend zeul ik m’n 2 koffers naar boven om daar te constateren dat alle paadjes naar Hotel Babylon afgesloten waren middels gaas of ander hekwerk, zodat de werkzaamheden ongestoord, zonder passanten, plaats konden vinden.

Lichtelijk hijgend kwam ik uiteindelijk bij de receptie aan waar de gebruikelijke incheck activiteiten afgewikkeld earden.

Overhemden opgehangen, pakken geprepareerd voor de drukke week op til, om vervolgens me op pad te begeven naar m’n diner afspraak met oude strijdmakker Peter Wijsman.

Weer omgelopen naar het enige betaalpunt, creditkaart er in en……..geweigerd.

Creditkaart 2; geweigerd. Creditkaar 3; geweigerd.

Nee he!

Op knopje gedrukt.

Stem: “ja?”

Ik: “m’n creditkaart werkt niet”

Stem: “dat kan niet”

Ik: “echt wel”

Stem: “laten we het nog eens proberen”

Ik: “zeker”

De procedure gevolgd.

Stem: “hij werkt niet”

Ik: “dat zei ik al”

Stem: “ik ga mijn college in de garage bellen”

10 minuten gaan voorbij.

Op knopje gedrukt.

Stem: “ja?”

Ik: “waar blijft uw collega?”

Stem: “ja, die moet van een ander gebouw komen”

Ik: “ik heb een dinerafspraak en sta hier al ruim 10 minuten te rillen van de kou”

Stem: “watje” nee, nee, dat zei de stem niet, wel “geef me 5 minuten”

Wijsman gebeld die me er op wees dat ik vroeger de slagboom er uitgereden zou hebben.

Klopt, daar ben ik nu ook aan toe, maar met een huurauto…..

Vrolijke jongeman helpt me uit de penarie en meldt dat die software al de hele dag problemen oplevert met creditkaarten.

Naar z’n kantoortje gereden waar zijn PC me uiteindelijk de verschuldigde 5 Euro af laat rekenen.

U begrijpt, aandachtige lezer, dat in de V.S. ik de garage al na 1 minuut had kunnen verlaten, met excuses en zonder te betalen.

Uiteindelijk heerlijk gedineerd, oude heldenverhalen opgehaald en weer veilig in mijn kooitje beland.

Gesteld moet worden dat het een heerlijke week werd waarbij zo’n 150 bedrijven zich hadden gemeld om verder geinformeerd te worden over het doen van zaken in de V.S.

Ook nog het Grafisch Lyceum Rotterdam bezocht voor een eventueel uitwisselingsprogramma met Ex’pression College for Digital Arts in Emeryville (Pixar Country).

Wat een plezier dat opperhoofd Sjoerd me voor de school opwachtte met een parkeerplek en zijn chipknip.

Enige commentaren uit facebook over de chipknip:

Name:
fucking chipknip is ruining my life!!
Description:

"The Chipknip is an electronic wallet: a chip on a banking card (or prepaid card) to do small transactions in the Netherlands."
"Although almost everywhere in The Netherlands you can pay with creditcard [DISPUTED FACT!!] you might want a chipknip:
– parking machines in Rotterdam only accept chipknip
– it works fast
– it’s secure
– it works with every ticket machine for traintickets…
"That been said, it’s a hassle to buy a chipknip (and a great risk to your privacy). You can buy a prepaid one, but it’s unclear where – especially for tourists." (read less)

Email:

chipknip@crap.com
Office:
Leiden Centraal ticket machines
Recent News
News:
Chipknip leaves Marie stranded in Dutch countryside – and hiding in dirty dutch train toilets all the way back to Leiden…
Chipknip prevents Adi from printing her paper – forcing her to barter with the locals for printing credit…
Chipknip means you can’t buy a train ticket early in the morning, making Liana get kicked off the train for mistakenly buying a discount ticket before 9 because she only has enough coins for that, therefore having to take a 150 EURO taxi to Eindhoven…

Twee zaken die het waard zijn om vermeld te worden:

Bij ons bedrijvenbezoek aan De Lier bij het prachtige bedrijf Priva, waren wij door ruime planning zo’n anderhalf uur te vroeg aangekomen.

Wegens de bezuinigingen hadden wij onze voor de lunch verstrekte 2 boterhammen en appeltje reeds in het busje verorberd.

En, het was pas 12.05.

“Gerard”, sprak ik mijn college uit Houston aan, “we gaan de kroeg in”.

Alles gesloten, zelfs een lunchroom (ze weten toch wel wat dat betekent?) had een bordje met ‘gesloten’.

Collega Gerard weet uiteindelijk in een small doorgangetje de enige open gelegenheid in De Lier te vinden: clip_image010
Theetuin De Bongaard

“Theetuin” kreunde ik, maar sneller dan het geluid zie ik 2 bordjes aan de muur: Verlof A en Verlof B.

Waarschijnlijk weet niemand het te vinden die buiten De Lier woont want de aanwezigen vertegenwoordigen de lokale fine fleur.

Na een jonge jenever naar binnen geslagen te hebben begeven we ons weer op pad; het winterweer deert ons niet meer.

Veel geleerd van klimaatbeheersing en mega veel soorten tomaten aanschouwd en ondergaan.

Briljante (nog onbeantwoorde) vraag mijnerzijds: welk soort tomaat wordt in een Bloody Mary verwerkt.

Bar Hotel Babylon, donderdag om 23.25.

clip_image011

Met enige collega’s de week aan het doornemen onder het genot van een versnapering.

Ober komt aangesloft om het laatste rondje aan te kondigen.

Maarre….de bar sluit toch pas om middernacht?!

“Laatste rondje meneer, punt”.

“Oh”.

23.35 komen 5 Engelsen binnen, rechtstreeks van Schiphol.

“Can we have a few beers, please”.

“No, we’re closed”.

“Come on”.

“No, were closed”.

Namens het Nederlandse volk heb ik mijn verontschuldigingen aangeboden voor het gedrag van die hufter.

Terug in de KL605 overdacht ik dit alles, een geslaagde week, enige irritaties (staat daar “ritsen” op de weg? Of bedoelen ze nou “snijden”?), ga ik nu naar huis in Californie of verlaat ik m’n huis in Nederland?

Eigenlijk denk ik de mormoon onder de landenbewoners te zijn; heerlijk in Nederland, een beetje heerlijker in Californie.

We gooien ‘haar’ er nog maar een keertje uit:

clip_image0123:40clip_image013Add toclip_image013[1]Added to queue

Mary MacGregor – Torn Between Two Lovers

Overigens sluit ik af met een berichtje waar ik echt opgewonden van raakte:

clip_image015

Ja, ik spreek 3+ talen, joepie!

Mamy Blue

Een eeuw IBM

clip_image001

Laat ik nou in het jaar des Heeren 1987, om precies te zijn 6 mei, een column in de Automatisering Gids hebben geschreven over mijn (formidabele) concurrent IBM:

clip_image002

Geinig he?!

Ook nog even goed om te weten; hoe wordt er nu in het algemeen gedacht over de Wall Street en Bank hotemetoten die volgens velen de recessive over ons hebben afgeroepen:

clip_image003

Wederom het belonen van de schuldigen.

Bijna weer onderweg naar Californie, uitpuffend van een ongelofelijk intensief weekje. Zal hier uitbundig volgende week over verhalen.

Wens me een goede reis!

Ze vallen bij bosjes om!

Je kan je ook niet even omdraaien of er is er weer een tussenuit geknepen. Dacht ik dat na Coen Moulijn, Gerry Rafferty en Bobby Farrell we ‘t wel gehad zouden hebben, knijpt Gary Moore er tussenuit.

Van Thin Lizzy ben ik nooit zo’n grote fan geweest, maar z’n zang en gitaarspel in “I still got the blues” snijdt nog steeds door de ziel (soms letterlijk).

clip_image0014:07clip_image002Add toclip_image002[1]Added to queue

gary moore – still got the blues

Kippenvel!

Nu U dit leest, trouwe aanhanger, hang ik met de KL606 waarschijnlijk boven IJsland en verwacht rond 11.30 op Schiphol aan te komen voor een Economisch Evangelisch weekje Nederland. Onder het motto “Noord Amerika komt naar je toe deze winter” komen we onze zakelijke NL vrienden vertellen over “do’s & don’ts” van het zakendoen in de States en Canada, alsmede (on)mogelijkheden en cultuurverschillen. “I always get my sin” doet nog steeds opgeld!

clip_image004

Klaarblijkelijk beledig ik menig Nederlander wanneer ik beweer dat ze veelal restaurant Engels spreken. Ook al omdat als het op Engels lijkt we gewoon doorlullen. Voorbeeldje? Ik heb een vergenoegde zakenman wel eens horen zeggen dat ter afsluiting nog even een handtekening gezet diende te worden op de…..tromgeroffel……stippelline. Dat is nog eens een verengelsing. Hij bedoelde de ‘dots’ natuurlijk, wist het woord niet en sprak er luchtigjes overheen.

Maar; zijn we bereid om ons daar aan te passen waar wenselijk, dan zijn er ook resultaten te melden als de waterboxx van de Nederlandse uitvinder Pieter Hoff. Als ‘ Invention of the year 2010’ uitgeroepen door het toonaangevende magazine ‘Popular Science’. Hij liet de iPad zijn hielen zien.

Ik kan het niet genoeg zeggen: Go Dutch!

Niet normaal meer hoor…..

Dat weer. We konden practisch de hele week in overhemd buiten lopen tijdens schafttijd. Zodra de ambtenaren-fabrieksfluit ging, snelden we naar buiten om daar met volle teugen van te genieten.

En van het weekend dreigt het meer dan 20 graden (Celsius, ja) te worden.

Gedurende het postenoverleg (Miami, Chicago, New York, Washington, Den Haag en wullie) werd uitbundig gesproken over de ijzige koude en de sneeuwstorm, met name Washington (stroomuitval) en Chicago (auto’s vastgelopen in de sneeuwstorm) hadden het zwaar.

clip_image001

Cars wait to be hauled away as crews plow Lake Shore Drive. Credit: Chicago Tribune

Het was heerlijk om gedurende die fascinerende conversatie dromerig vanuit mijn kantoor te kijken naar een zon overgoten San Francisco, waar de laatste nachtwolken net wegtrokken.

clip_image002

Een van die leukste lezingen die ik de laatste tijd gaf was voor de klas van Juf Thessy en Meester Klaas Jan (KJ in de volksmond) afgelopen donderdag. Honkbal; en met name de Nederlandse inbreng. Duidelijk werd wel dat de San Francisco Giants, de regerende wereldkampioen, zware indruk hadden gemaakt op de leerlingetjes (5 – 9 jaar).

Met name mijn verhaal dat Nederland in Seoul, Olympische Spelen 1988, Taiwan versloeg en dat ik gewed had met toenmalig Taiwan Honkbalvoorzitter P.P. Tang, deed het goed. PP proestten ze.

Inzet: onze verhuizing van redelijk armoedige hotelkamers naar de luxe hotelkamers van de Taiwanezen, die onmiddelijk terug werden geroepen. Eerder al hadden we geconstateerd dat de pitcher waarschijnlijk de belangrijkste speler van een honkbal team is.

En wie won die wedstrijd voor Nederland?

clip_image003

Juist ja, Bart Volkerijk van Multi Function ADO, waar mijn honkbalverhaal begon in 1983.

En Multi Function Computers, waar mijn verhaal als ‘vrije jongen’ begon (1976).

Nadat knuppels, EK medaille 1987 en wat andere memorabilia van hand tot hand waren gegaan, nog even wat NL helden op rij gezet:

clip_image004

Onze eerste echte Nederlandse honkbal professional in Amerika, en nog wel bij het vermaarde Boston Red Sox, waar hij 1976 als pitcher debuteerde (in hetzelfde jaar werd Multi Function Computers opgericht!).

clip_image005

Hensley debuteerde in 1989 als left outfielder voor het waarschijnlijk beroemdste team: de New York Yankees. Ook speelde hij voor ons nationale team gedurende de Olympische Spelen van 2002. Waarschijnlijk wordt dit alles overschaduwd door het wereldkampioenschap van de San Francisco Giants, waar hij hitting coach is.

clip_image006

Bert Blyleven, zeer van Nederlandse afkomst, het Nederlandse team assisterend bij WBC 2009, waar Nederland liefst 2 maal Venezuela versloeg. ESPN maakte er een 5 minuten durende interview van met onze charmante en overtuigende ambassadeur Renee Bos-Jones onder het motto “Payroll of $60.000 beats Payroll of $60 million; twice!”. Bert werd dit jaar in de Baseball Hall of Fame gekozen; een ongelofelijke eer! Daar resideert hij same met o.a. Babe Ruth en Joe DiMaggio.

Nu even iets over real life helden; mijn stoere wederhelft Astrid wist naast haar drukke 911 ambulance werkzaamheden binnen 24 uur woensdag j.l. 2 baby’s te begeleiden bij hun komst op deze wereld! Dit alles terwijl zoon Kaj en ik lui (met Jack) naar de serie ‘24’ aan het kijken waren (sofa helden).

clip_image007

Just helped a baby girl into this world ! Doula is great!

Okay boys and girls, we gaan weer op pad vandaag met de machtige Diablo’s; eerst naar Davis (waar we vorige week van het veld geveegd werden (10.45), om vervolgens voetballes te gaan geven in Winters (14.00).

Oei, laten we even het weer controleren:

clip_image008

clip_image009

Dat ziet er wel redelijk uit; we kunnen de sneeuwkettingen thuislaten.

Oh ja, Asje en ik gaan zondagavond naar het concert van de Plain White T’s @ The Fillmore.

Dineetje vooraf, en dat alles terwijl de Superbowl wordt gespeeld (30 seconden commercial: $3 miljoen). Stoer toch?!

clip_image0103:57clip_image011 Add toclip_image011[1]Added to queue

Plain White T’s – Hey There Delilah