‘Only the good die young’ en medische perikelen

Posted on by Peter Laanen

Waar ik afgelopen week van schrok was het overlijden van een van Nederlands beste pitchers: Loek van Mil, 34 jaar slechts. We leerden hem kennen bij de World Baseball Classic in 2013, tijdens een receptie in de residentie van de toenmalige Consul Generaal in San Francisco, Bart van Bolhuis. Prettig en enthousiasme uitstralend jong mens. Astrid en ik hebben dikwijls uit de grap de foto laten zien van hem tussen ons in, waarbij het lijkt of wij zitten en hij staat:

Maar, met zijn 2 meter en 16 centimeter torende hij daadwerkelijk boven ons uit. Ik zag hem nog even in 2016 bij het EK honkbal in Haarlem, en daarna niet meer tot we ons rot schrokken over het bizarre ongeval vorig jaar in Australië, waar hij hersenletsel opliep. En nu plotseling overleden, hetgeen het gevolg geweest moet zijn van de eerdere val met zijn hoofd op een rotsblok, waar men hem pas 24 uur later bewusteloos aantrof. Hoe het ook zij, een mooi jong mens is onfortuinlijk aan z’n einde gekomen en we kunnen zijn nabestaanden niet meer dan onmenselijke sterkte toewensen, en de hoop dat de mooie herinneringen troost bieden. De Luim moest hier even bij stilstaan. Het nieuws komt geregeld over als ‘fake’ nieuws, omdat men menigmaal de feiten verhaspelt. Zou het zo kunnen zijn dat er in Hoek van Holland een schietpartij plaatsvindt en in Amerika zou dat weergegeven worden als gebeurd in Rotterdam, dan zou er gesproken worden over die ‘domme’ Amerikanen. Welnu, de fatale schietpartij in het Californische Gilroy werd door het ANP geplaatst in San Jose, dat 51 kilometer ten noordwesten ligt. Dat klinkt zeker beter (‘Do you know the way to San Jose’). De pest is dat veel partijen dit overnemen. Daarnaast heeft men het over een voedselfestival, niet geheel bezijden de waarheid, maar het heet ‘Gilroy Garlic Festival’. Belangrijker is dan om te vermelden dat Gilroy beroemd is vanwege de garlic, knoflook dus, waaruit dit festival ontstaan is. Gilroy is dan ook de zelfbenoemde knoflook hoofdstad van de wereld!

Ere wie ere toekomt, en een beetje troost voor de zo getroffen mensen van Gilroy. Neem dan de televisie wanneer Trump en Kim Jong-un ten tonele verschijnen, daar hebben ze het over de twee wereldleiders.

Schei toch even uit, hoe kun je dat moordzuchtige opperhoofd van een onderdrukt landje een wereldleider noemen? En Trump dan, die dictator in spé, hoor ik u zeggen. Daar laten ze het maar even bij, anders krijgen ze van Baudet via de tweede kamer te horen dat de NPO een linkse partij is. Weet je wat een leuke manier is om met mensen in aanraking te komen? Laat je uitnodigen door je wederhelft om de zomermarkt van Spakenburg te bezoeken. Na een honderdtal kraampjes besluiten de dames om zoon Rick en mij te stallen op een terrasje. “Nemen jullie maar de tijd,” roepen Rick en ik in koor. Bij elke bui, tussen de zonnestralen door, komen mensen bij ons aan het tafeltje asiel vragen. En iedereen praat, niemand staart op z’n schermpje. Sociaal ideaal! Laat ik nou uitvinden wat er na de overname van Super de Boer door Jumbo met al die centjes is gedaan. Mijn rikketik moest nog door Bergman Clinics onderzocht worden alvorens men tweede helft november ook de linkerknie gaat vervangen. Kom ik in Bilthoven onderstaande bewijzering tegen:

Ik durfde niet naar binnen te gaan, uit angst dat mijn hartje op hol zou slaan, hetgeen slecht voor mijn bloeddruk is. Oh, ter geruststelling, ik mag mee met Astrid maar China, en de operatie is ook goedgekeurd. Met dit hart kan je wel honderd worden, sprak de cardioloog monter. Kortom, jullie zitten nog even met me opgescheept! Maar daardoor ook de zekerheid dat a.s. woensdag aflevering 21 van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ in de digitale brievenbus gekieperd wordt. Lekker toch? Niet dan?

Author: