Niets veranderd sinds ik ‘hem’ bullshitter #1 noemde

Na een groot deel van het debat tussen Joe Biden en Donald Trump aanschouwd te hebben, gingen mijn gedachten terug naar mijn Luim van 21 januari 2017, één dag na installatie van Trump als president van het machtigste land ter wereld. De kop: “USA hijst Bulshitter #1 op de troon”. Klopt het nog steeds wat ik schreef, na bijna vier jaar van dit weerzinwekkende heerschap? Allereerst een cartoon van hoe ik toen over hem dacht, waar overigens nog geen jota aan veranderd is:

Valt mijns inziens niets op aan te merken! Hoewel……..nepotisme zit er niet bij. Als volgt in cursief: Partijen waren er van overtuigd dat Trump’s inauguratie toespraak filosofisch zou zijn; de verdeelde natie tot elkaar zou brengen. Niets was minder waar. Het is nog erger geworden, geweld van kust tot kust ligt op de loer. En al die politici die hij voor rotte vis had uitgemaakt, inclusief hun echtgenotes, stonden me daar toch te glimmen. Ze reden maar al te graag mee op het Trump treintje en hadden er geen probleem mee om elkaar af te maken wanneer Trump erom vroeg (meer een bevel). Een sekte was geboren, de republikeinse partij werd ten grave gedragen. Enige feiten: hij weigerde om zijn belastingaangifte openbaar te maken, hij staat bekend als aanrander, en tijdens zijn campagne heeft hij maar liefst 54 maal gelogen. We noemen dat nu nepnieuws. Om z’n belastingaangifte wordt nog steeds juridisch gevochten en de leugenteller heeft inmiddels de 20.000 ruim overschreden. En gisteren zijn er nog behoorlijk wat bijgekomen, wat die man toch aan nonsens uitkraamt! En bedenk je dan maar dat ondanks alles dit miserabele stuk mens door zo’n 40% van de Amerikanen gesteund wordt. Geeft je te denken. Overigens zijn ook de sociale media hier debet aan, waar allerlei waanzinverhalen voor waar worden aangenomen. In ieder geval; wanneer dit monster herkozen wordt, dan zie ik het voor de wereld somber in. Conclusie; alleen bi(d)den helpt! Even over een andere boeg:

Juist; Bo-Peter en Astrid voor een laatste, kil sloeptochtje over de plassen. Het laatste weekend breekt aan, maandag terugkeer naar Californië. Het was een heerlijk weerzien na 15 maanden gedwongen isolatie. En helemaal leuk om te constateren dat hij een allerliefste vriendin heeft gevonden in de V.S., en ook nog eens afkomstig uit Frankrijk. Dubbele pret!

Niets is mooier dan twee gelukkige jonge mensen te zien, en er volgen nog meer mooie openbaringen van de Laanen zonen. We zien Bo-Peter en Tiphanie maandag dan ook met niet geheel droge ogen vertrekken. Maar ja, dat krijg je dan ook met zulke zwervers als ouders! Ter afsluiting: uiteraard verschijnt a.s. woensdag ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ weer. #82 rolt van de persen. Laat je niet door jan en alleman gek maken, gebruik je gezonde verstand om ook fysiek gezond te blijven.