‘Heb ik weer’, roept een lezer, heb ik die gasten net gisteren op een selfie bij Sparta tegen Utrecht gezien, en nu weer bij m’n ochtendbakkie. Schuld van de KNVB, lieve lezer, die de kleine clubs meestal op tijden laat spelen die hele families ontwrichten. Daarom de selfie van broer Rob en mij alleen op Facebook om het leed te verzachten. Konden we Sparta tot dusver na afgelopen seizoen als Sparta 2.0 aanmerken, tegen Ajax werden ze teruggeworpen naar Sparta versie 1.0. En dan gisterenavond? Zouden ze zich herpakken tegen FC Utrecht, de naaste belager voor de zesde plek. Welnu, ondanks de 0-3 nederlaag ging Sparta met rechte rug en toegezongen door het publiek van het veld. Er was één man die gekomen was om dit belangrijke potje voetbal (kans op Europees voetbal en €€€) te verzieken: scheidsrechter Joey Kooij. Niet alleen zijn warrige manier van fluiten, maar ook zijn onbegrip voor de belangen maakten hem totaal ongeschikt voor deze wedstrijd. Nu denken de complotdenkers dat ik hem de schuld ga geven van het verlies. Nee, 5 minuten na rust zette Sparta Utrecht keihard onder druk en ‘kreeg’ een vrije trap op ongeveer 25 meter van het Utrecht doel. En toen gebeurde het; onze gelouterde aanvoerder Adil Auassar liet zich in de muur provoceren, deelde een elleboogstoot uit en kon na interventie van de VAR verdwijnen. Oliedom! Dat de bal daarna op de lat en de paal kwam en Sparta heroïsch op zoek ging naar de overwinning, deed er niet meer toe, na het eerste tegendoelpunt was het over. Fun fact: Sparta staat nog steeds op de 6e plaats wegens een beter doelsaldo. De scheidrechter deed me aan een serie denken: ‘who pays the ferryman’. Kon ik over AI (Artificieel Intelligence) vorige week vermelden dat ‘goed opletten het devies blijft’, las ik afgelopen week het volgende over de AI chatbot Sydney van Microsoft:
Microsoft grijpt in om de AI-chatbot achter zoekmachine Bing in het gareel te houden. De afgelopen weken gingen de eerste gebruikers volop aan de slag met Sidney, die na verloop van tijd ‘verward’ kon raken, merkwaardige antwoorden gaf en soms zelfs dreigende taal ging uitslaan of uitnodigde om seks te hebben.
Op zich humor om te lachen, maar wel linke soep. Daarom is het wel zo veilig om de Luim te lezen die volledig uit mijn brein en van mijn hand komt. Waarvan akte. Felix, op visite bij opa en ‘oma’ Astrid. En natuurlijk inclusief een nachtje overblijven om weer tot rust te komen. Inmiddels een boomlange kerel die zich monter ’s anderendaags om 10.30 meldde en me vroeg of ik al ontbeten had. ‘Eh, ja, een uur of twee geleden jongen’, antwoordde ik droogjes. ‘Mooi, dan bereid ik zelf wat’, ging hij aan de slag. En voilà, zie onderstaand het resultaat:
Goed om het lichaam te onderhouden 🙂 Nog dezelfde dag kreeg ik een Facebook ‘herinnering’ foto van exact 8 jaar geleden, genomen in San Francisco:
Even andere koek! Nu steekt hij een kop uit boven Pa Rick (links) en mij. Over andere koek gesproken, Astrid heeft weer een mooi artistiek werkje afgeleverd tijdens haar keramiek lessen (in de volksmond kleien genoemd):
De duikkampioene
Toen ze jaren geleden begon, zou dit er ongeveer uitgezien hebben als een aardappel met vier luciferhoutjes, en nu dit. (Sparta) pet af voor m’n muze. De rubriek ‘25 jaar geleden’: (1998, incubatie Ex’pression & California dreamin’):
Bij verkeersknooppunt Oude Rijn haalt mijn ‘Handy’ (Duits voor mobieltje) me uit mijn gepeins; Eckart Wintzen wenst me te spreken. Eckart, volgens eigen zeggen een zakenman die er als een hippie uitziet, maar ook het groene geweten van Nederland en apostel van de breedband. Zijn vermogen, vele honderden miljoenen volgens insiders, heeft hij vergaard door zijn geesteskind BSO (Bureau voor Systeem Ontwikkeling) te laten fuseren met Philips, oktober 1995. Of ik zo goed zou willen zijn even bij hem thuis langs te komen om een business plan op te halen voor de San Francisco Bay Area.
Goed om af te sluiten, met een mooi portret van de veel te vroeg (2008) overleden oude meester.