Hoe ziet zo’n Sparta zondag er nu uit, vraagt men mij weleens. Welnu, dat kan zeer verschillend zijn, zoals die van afgelopen week bijvoorbeeld. Een kwart over twaalf wedstrijd geeft de dag een heel andere dynamiek. Kwam er nog bij dat Astrid die dag werkte en we na de wedstrijd met zeven mannen de 21e verrassingsverjaardag van kleinzoon Felix zouden gaan vieren. Voordat Astrid om 8.45 vertrekt heb ik haar een bakkie thee bezorgd plus een bammetje met een zacht gekookt ei. Nu niet gelijk denken dat ik zo’n wereldkerel ben, het is slechts een geringe pay back voor alles wat ze voor mij doet. Enfin, Tinley snel uitlaten want die voelt al aan (John Denver speelt) dat er een paar eenzame uren voor haar aanbreken. Pet en sjaal niet vergeten; zeer belangrijke attributen!
Ja, naast het restant van m’n honkbalclub Oakland A’s stoel. Even nostalgie van me afschudden, op naar De Meern. Sparta, begint voor broer Rob en mij rond een uur of tien wanneer we onze auto’s starten. Hij in Culemborg, ik in Loosdrecht. We treffen elkaar bij De Meern (afslag 15) waar we na een dikke knuffel gezamenlijk in één auto naar Spangen reizen. Afgelopen zondag kwamen we rond 11.20 in De Bosselaar aan waar we, afwijkend van de norm, geen bier maar koffie bestelden. Wel een broodje kroket erbij, omdat je niet al teveel moet afwijken van traditionele handelingen. We wisselen wat informatie uit tot het moment dat we ons naar vak 19 op de Kasteel tribune begeven, waar we hartelijk begroet worden door onze mede seizoenkaarthouders. Uiteraard wordt een selfie van de gebroeders op Facebook gezet en dan betreden de spelers van Sparta en Go Ahead Eagles onze mooie grasmat. We zingen al staande luidkeels de Sparta Marsch mee en hopen dat het niet weer zo’n billenknijp wedstrijd wordt. IJdele hoop, maar ‘we’ winnen wel: 2-1, en we zijn inmiddels 10 wedstrijden ongeslagen. Wat een weelde. Rob en ik slaan het pilsje bij De Bosselaar over vanwege de verrassingsbijeenkomst voor kleinzoon Felix. Rob, Rotterdammert kenner, rijdt ons er feilloos heen. Inmiddels bied ik Koen Bulsing, die ik net nog trof bij die smerige pisbakken van Sparta, m’n excuses aan voor onze afwezigheid in De Bosselaar. Koen en ik waren 50 jaar geleden ploegmaatjes bij Alexandria ’66.
Koen geblesseerd in pak (balen) naast mij tijdens een ererondje.
Wij komen als eersten aan bij het gezellige bruine café Le Nord en nemen plaats aan de door Ivar gereserveerde tafel voor 8 mannen. Biertje, wijntje, en dan komt de stiefopa van Felix binnen, de enige niet Laanen. Gezellige peer, houdt ook van voetbal, hetgeen toch een band smeedt. Het verrassingselement wordt teniet gedaan wanneer Felix en vader Rick verschijnen voor de rest. Enfin, nadat de drank- en frituurwalmen opgetrokken zijn, betalen de vier oudste mannen (vanaf 40) de rekening, hetgeen een indicatie gaf van de gezelligheid.
Rechts feestvarken Felix, met naast hem oom Ivar en oom Eric.
Warm afscheid genomen en met Rob vervolgens de omgekeerde rit gemaakt. De Meern zal voor eeuwig in onze herinneringen een plaatsje krijgen! Wat ook een verpletterende indruk op me maakte was de lezing tijden het ‘Schuurspons’ evenement bij RAUWcc, het meest Rotterdamste bureau van de wereld.
Onwaarschijnlijk wat je momenteel met Artificial Intelligence (AI) kan doen. Mensen als het ware klonen en boodschappen in diverse talen, inclusief lipsynchronisatie, de wereld in toeteren. Teksten maken die vervolgens in beelden worden vertaald en andersom. En de gevaren natuurlijk. Een verhaal automatisch genereren met input dat het hele internet bestrijkt, kan simpelweg leiden tot racisme. Goed opletten blijft dus het devies. Neemt niet weg dat ik meende dat het goed zou zijn voor mijn neefje, top DJ Ferry Corsten, om hier ook kennis van te nemen. Neefje niet qua bloed, maar ik heb hem als het ware geboren zien worden. Tijdens mijn vele omzwervingen (ahum) maakte ik kennis met de AI disc jockey. Tijd voor een demonstratie. En zo geschiedde:
Ferry Corsten vergezeld door rechts Erik van Awaves en links, nou ja…….
Te lange Luim eigenlijk, maar toch even de rubriek 25 jaar geleden (1998):
De overweging om Amerikaanse artiesten over te halen, middels mijn via Arcade opgedane relaties, klinkt aantrekkelijker. Het Belgische Lommel, waar onze vrienden Jan en Marja Abbing reeds vele jaren hun domicilie hebben, zal dan als basis dienen voor toekomstige activiteiten. Jan treedt suksesvol op onder de naam JJ Johns, voor het merendeel in het country muziek vriendelijke België.
Altijd goed om met een cowboy af te sluiten: Yihaa!