Category: Uncategorized

Allereerst een geruststellend woord voor allen die in de Duitse octopus Paul een orakel zagen.

Uiteraard is zijn collega Peter, het orakel van Concord, de uitverkorene waar het om voorspellingen gaat.

Een octopus die het rood-wit-blauw verkiest boven overheerlijke paella, moet er wel dik van overtuigd zijn dat Nederland wint.

Om nog maar te zwijgen van het feit dat zijn tentakels oranje uitsloegen.

Zoals eenieder weet is het derde octopus lid, Mary, van ons heengegaan.

De overwinning van Nederland op Uruguay bracht alle nationale kranten in vervoering. Onderstaand de goal van Robben, als weergegeven in de L.A. Times.

Het thema: de enige grote voetbalnatie die steeds in het zicht van de haven (lees finale) strandde.

Morgen is dat afgelopen; octopus Peter heeft gesproken!

En, zondag gaan we met honderden Nederlanders, volledig in oranje, dat vieren op het Civic Center in San Francisco, inclusief koek en zopie, eh…Heineken biertuin.

Nu even iets van Amerikaanse bodem dat ik jullie niet wil onthouden om redenen die je zelf uit onderstaand stuk kan constateren. Super basketball ster LeBron James verruilt de Cavaliers voor de Miami Heat. Miljoenen daargelaten, gaat meerderheids eigenaar Dan Gilbert daar over volledig uit zijn dak. Lees en huiver!

Cavs owner rips LeBron’s ‘betrayal’

Cavaliers owner Dan Gilbert guarantees a title before LeBron wins one.

Fox Sports

Updated Jul 9, 2010 9:06 AM ET

Cleveland Cavaliers owner Dan Gilbert posted this letter on Cavs.com after LeBron James decided he was leaving for the Miami Heat.

Dear Cleveland, All Of Northeast Ohio and Cleveland Cavaliers Supporters Wherever You May Be Tonight;

The Summer of LeBron will continue on South Beach. He picks Miami.

As you now know, our former hero, who grew up in the very region that he deserted this evening, is no longer a Cleveland Cavalier.

This was announced with a several day, narcissistic, self-promotional build-up culminating with a national TV special of his "decision" unlike anything ever "witnessed" in the history of sports and probably the history of entertainment.

Clearly, this is bitterly disappointing to all of us.

The good news is that the ownership team and the rest of the hard-working, loyal, and driven staff over here at your hometown Cavaliers have not betrayed you nor NEVER will betray you.

There is so much more to tell you about the events of the recent past and our more than exciting future. Over the next several days and weeks, we will be communicating much of that to you.

You simply don’t deserve this kind of cowardly betrayal.

You have given so much and deserve so much more.

In the meantime, I want to make one statement to you tonight:

"I PERSONALLY GUARANTEE THAT THE CLEVELAND CAVALIERS WILL WIN AN NBA CHAMPIONSHIP BEFORE THE SELF-TITLED FORMER ‘KING’ WINS ONE"

You can take it to the bank.

If you thought we were motivated before tonight to bring the hardware to Cleveland, I can tell you that this shameful display of selfishness and betrayal by one of our very own has shifted our "motivation" to previously unknown and previously never experienced levels.

Some people think they should go to heaven but NOT have to die to get there.

Sorry, but that’s simply not how it works.

This shocking act of disloyalty from our home grown "chosen one" sends the exact opposite lesson of what we would want our children to learn. And "who" we would want them to grow-up to become.

But the good news is that this heartless and callous action can only serve as the antidote to the so-called "curse" on Cleveland, Ohio.

The self-declared former "King" will be taking the "curse" with him down south. And until he does "right" by Cleveland and Ohio, James (and the town where he plays) will unfortunately own this dreaded spell and bad karma.

Just watch.

Sleep well, Cleveland.

Tomorrow is a new and much brighter day….

I PROMISE you that our energy, focus, capital, knowledge and experience will be directed at one thing and one thing only:

DELIVERING YOU the championship you have long deserved and is long overdue….

Dan Gilbert
Majority Owner
Cleveland Cavaliers

Even, voordat ik met de Holland story begin.

WK voetbal 2010!

Dan komen ze dus met die kinderen aan de hand het veld oplopen; houden een bord vast tegen racisme en geven elkaar vervolgens een hand.

Het vervolg, zodra het fluitsignaal het begin van de wedstrijd betekent, is in concert met wat tijdens het handenschudden tegen elkaar gemompeld wordt.

Niet alleen bij Studio Sport kan men liplezen (Van Persie); wij kunnen er ook wat van.

Vriendelijk lachje voorafgaand aan:

“ik schop je onder de zoden”

“Mijn elleboog heeft nog nooit zo’n lelijk gezicht geraakt”

“Heb je wel eens noppen in je rug gehad?”

Origineel waar hoor!

Wat een kado op de dag voor mijn verjaardag; Wesley Sneijder scoort met het kale hoofdje en Nederland staat in de halve finale.

Tegen Uruguay, dat zonder de geschorste Suarez moet aantreden.

Ik zag onmiddellijk wat hij bedoelde toen hij naar zijn doeltreffende knikker wees.

Zelf mocht ik ook altijd het genoegen smaken om de laatste man tegen de voorstopper te horen zeggen; “Kees, dek jij die kale”.

Wat heerlijk om na een gescoord doelpunt de laatste man een tikje op de billen te geven onder het mompelen van; “he, niet zo slecht van die kale”.

Dat kon dan nog wel eens een lelijk trapje opleveren, maar veel slechter dan de scheidsrechters op het WK 2010 waren de mannen in het zwart nou ook niet. Alhoewel, de Japanner hield het bij NL – Brazilie goed in de hand.

Mooi hoor; zitten en staan we daar op het Consulaat Generaal met zo’n 70 in oranje verpakte lieden doodsangsten uit, bonken onze harten van opwinding, en feliciteren we elkaar alsof we zelf gescoord hebben.

Iemand die onlangs bovenstaande foto bekeek merkte op dat mensen toen nog in hun pak langs de zijlijn stonden (sport voor heren?).

Tja, de vuvuzela werd immers nog niet aangewend voor voetbaldoeleinden, en de pletterpet was nog in de beta fase bij Heineken.

En wat was ik blij dat ‘onze’ jongens weer lekker in oranje op kwamen draven.

Voetballers zijn zo bijgelovig als de neten, dus vooral niets aan hun plunje veranderen.

Heel eerlijk gezegd beheerst het WK ons leven zo’n beetje in de V.S.

Tijdens mijn geweldige verjaardagsfeestje stonden de Amerikaanse vrienden ademloos onze escapades te aanschouwen met “Holland, Holland” en “Oranje wat kan je”, om over Andre’s “Nederland, oh Nederland” maar te zwijgen.

We spreken een dapper woordje mee en toen we begonnen te zingen van “What are these Germans quiet”, begreep elke Amerikaan dat we op een missie waren.

Zoals de patient tegen de arts zei voor aanvang van zijn colonoscopy; “dit punt heeft geen enkele Nederlander tot dusver bereikt!”.

Stay tuned; dinsdag wordt de volgende horde genomen en ‘we’ spelen nu volledig in oranje.

Ik moet zeggen, het was even doordrammen maar het heeft gewerkt.

Twee zaken moeten mij van het hart:

1) Van Marwijk luistert niet naar mijn tip inzake het in een team opstellen van Sneijder en Van der Vaart en,

2) Waarom draagt ‘ons’ Oranje in hemelsnaam geen snipper oranje tegen Kameroen?

Ad 1) Mijn tip was duidelijk, het team begon pas op stoom te komen nadat Van der Vaart verwijderd was. En dan wil ik niet eens lullig doen over de penalty die hij veroorzaakte.

Ad 2) Wat zijn dat voor achterlijke outfits met dat lelijke IBM blauw? Welke griezel bedenkt dit? Wie gooit de nieges op Oranje?

Kameroen – Nederland (15 / 21)

Kortom; tegen Slowakije dient het roer omgegooid te worden, 1 (zegge een) kapitein op het middenveld, Robben van meet af aan er in, en dan lekker ballen. Uiteindelijk zijn ze niet voor niets op bezoek geweest bij het robben eiland!

Oh ja, en hou in vredesnaam die verdediging dicht, dat ziet er af en toe uit als een Franse gatenkaas. Erger kan ik het vergelijk niet maken, toch?!

Dus even terug naar 1988, HET jaar van ‘ons’ Oranje (Van Marwijk, spiegel je aan Michels)!

3:03

 Hollanders

Het moet me ook van het hart dat ik m’n longen uit m’n lijf heb geschreeuwd toen de Verenigde Staten de bevrijdende treffer tegen Algerije scoorde.

Mijn ter plekke vacantie vierende schoonmoeder kwam verschrikt in haar nachtpon vragen waar de brand was.

Kippenvel!!!

Landon

Gerechtigheid, da’s zeker, en klik op ‘Landon’ zo lang de Fifa het toelaat.

Voor het overige een briljante week met de inzegening van de Nederlandse uitvinding de waterboxx bij wereldwijnmaker Mondavi in Sonoma.

De 92-jarige mevrouw Mondavi en uitvinder Pieter Hoff offerden daar een prachtig wijntje aan op, maar a la.

Niet alleen laat de waterboxx bomen in de woestijn groeien, doch kunnen ook wijngaarden gedijen zonder irrigatie. Hallo wereld, de oplossing is nabij!

Geheel rechts Pieter Hoff, daarnaast Mevrouw Mondavi, en tweede van links onze eigen Consul Generaal Bart van Bolhuis (links naast hem de burgemeester van Napa). De waterboxx behoeft geen nadere uitleg.

Donderdagavond uitreiking van de Visionary Awards in een mansion waarbij het Laanen onderkomen als een nietig stulpje afsteekt.

‘Rubbing shoulders’ met mensen als:

Uiteraard ben ik geen visionair, maar grappig vond ik wel dat ze dat van zich zelf ook niet vonden. Meer van “grijp je kansen als je een mogelijkheid ziet”.

En, in veel gevallen leidde dat tot iets dat ze oorspronkelijk helemaal niet in gedachten hadden.

Het lucht enorm op dat ik me zelf derhalve niet meer hoef te zien als een one hit wonder.

Nog maar een keertje dus:

jaa dat is peter

Sorry dat ik een beetje te laat ben, maar ik moest eerst om 04.30 naar Nederland – Japan kijken en daarna verplicht naar Pim Verbeek’s Australie tegen Ghana. Dus, nu zit ik zo’n beetje als onderstaand in beeld gebracht mijn blog in te kloppen.

Eigenlijk zitten wij vanaf de eerste wedstrijd van Nederland, als beneden afgebeeld (tegen de Denen); met de billen bijeengeknepen!

Hoe het ook zij, de afgekeurde goal van de V.S. tegen Slovenie heeft ‘ons’ voetbal op alle voorpagina’s gebracht.

Zo terugkomen is wat de Amerikanen van hun helden verlangen, maar dan de winnende goal afpakken is straatroverij.

Prachtig, dat is nou net wat het voetbal in de V.S. nodig heeft, en ik hoop dus met heel m’n hart dat de Amerikanen naar de volgende ronde gaan.

Alleen nog maar van Servie winnen (Duitsland heeft het recept).

Robbed at the World Cup! Late goal disallowed as U.S. forced to settle for 2-2 draw with Slovenia

BY Michael Lewis
SPECIAL TO THE NEWS

Originally Published:Friday, June 18th 2010, 12:00 PM
Updated: Saturday, June 19th 2010, 1:02 AM

Ammar/AP

Maurice Edu (r.) and Clint Dempsey react after the referee disallowed a goal by Edu late in the United States’ 2-2 draw with Slovenia at Ellis Park Stadium in Johannesburg

Op zich begon de campagne al met de wedstrijd van de V.S. tegen Engeland die op het megascherm in het honkbalstadion van de San Francisco Giants door maar liefst 20.000 mensen werd bijgewoond.

Klik op onderstaande link en zie hoe CNN ons oranje legioen in Zuid Afrika heeft gevolgd in opperste vervoering.

World Cup’s Orange Army

http://edition.cnn.com/video/#/video/world/2010/06/14/sesay.world.cup.dutch.fans.cnn?iref=allsearch

Ook het Consulaat Generaal in San Francisco opende haar poorten voor de lokale Oranje supporters en ruim 30 mensen woonden om 04.30 Nederland – Denemarken bij (“biertje? Eh….”).

Tip voor Van Marwijk:

Zet niet zowel Sneijder als Van der Vaart in de basis.

Laat Rafael lekker met Sylvia een bakkie doen (Douwe Egberts met een beetje Buisman en een stroopwafel), en als Wesley moe wordt gaat-ie lekker een beetje aan de kant met Yolanthe over de uitzet keuvelen.

Ook weer opgelost.

Nu nog een krakertje voor al die spelers die handsballen veroorzaken en rode kaarten krijgen.

Luister maar lekker terwijl ik weer in m’n bedstee kruip.

3:19

video lang: nl

Van Alles Wè – En nou die hendjes de lucht in

Geen politieke verhandelingen.

Geen Joran van der Sloot geklooi.

Geen olievlek perikelen. Alhoewel; ik heb in mijn jonge jaren een oliewijk gereden voor BP in Rotterdam.

Om precies te zijn het volkse Crooswijk en het chique Hillegersberg.

Twee keer raden waar ik de meeste fooien kreeg?!

Deze week was gereserveerd voor de graduation parties van twee van onze spruiten.

Kaj studeerde af van Northgate High, en hoewel niet helemaal een valedictorian, liep hij wel aan het hoofd van een der groepen het toneel op. Dat noemen ze nou gebruik maken van de omstandigheden.

Oma Riet was overgekomen vanuit de lage landen om dat allemaal bij te wonen.

Ivar had zich modieus getooid om de overgang naar High School (tevens afscheid van de onschuld?) in stijl af te sluiten.

Uiteraard waren broers Bo-Peter en Kaj, en de niet meer weg te slaan Oma Riet, getuige van dit alles.

Inmiddels is ons huis een vesting geworden van Neerlands chauvinisme, zoals onderstaande prent moge getuigen.

Astrid heeft het er maar druk mee, al was het alleen maar om alle foto’s aan te leveren.

Zojuist bekomen van de wedstrijd Argentinie tegen Nigeria, moet mij van het hart dat ik niet eerder zoveel kansen heb zien missen door super voetballers; ook door Messi.

Bijna kregen zowel Argentinie als Mexico (in de openingswedstrijd) het loon van de angst, maar zowel Zuid Afrika als Nigeria weigerden te scoren.

Het wordt allemaal nog interessant de komende weken.

In ieder geval zijn we qua hulpvoorraden (bier, chips, wijn, popcorn, etc) tot aan het gaatje gevuld, dus daarom nog maar een keer:

WK lied 2010 Nederland EDWIN SCHIPPER

Jumping?

Over springen gesproken; de Amerikaanse media is vol op voetbal gedoken.

Nimmer eerder in mijn 12-jarig verblijf hier heb ik de pers er zo veel aandacht aan zien besteden.

Sports Illustrated, waar voetbal na football, honkbal en basketbal altijd op afstand in de middenmoot aandacht kreeg, zette de toon met haar 24 mei uitgave:

Ongelofelijk, met op de voorpagina “Het Mooie Spel”, oftewel wat voetbal voor de wereld betekent.

Vervolgens pagina’s vol met prachtige foto’s van supersterren en wat voetbal betekent als samenbrenger van landen en hun meningsverschillen.

De schrijver, Grant Wahl, vat het als volgt samen (poets je engels op):

Het zakenweekblad Time besteedt in haar 14 juni dubbeluitgave ook de voorpagina aan voetbal onder het motto “Het Wereld Spel”.

Het kan niet op!

En ook hier begint schrijver John Carlin met een pracht intro:

Alle aspecten komen aan de beurt en uiteraard ook de 7 elftallen die in hun ogen wereldkampioen kunnen worden.

Dat de Verenigde Staten ook een van die elftallen is mag gezien het Amerikaanse sport chauvinisme geen wonder heten, maar met een kanttekening: “Geloof je in een wonder?”

Ook Nederland komt in dat rijtje voor met een verwijzing naar de overwinningen op Italie en Frankrijk in 2008.

Maar nu het leuke dat ze er over ons land aan toevoegen, en ik quote: “They and their outlandishly fun fans will be a thrill to watch in June”.

En natuurlijk is het de droom van elke jeugdcoach dat een van die spelers ooit zal zeggen dat hij gevormd werd in zijn jeugd door….

Oh ja, en dat blonde spelertje, 2e van links knielend, ene Ivar Laanen, heeft geen keus. De vraag is alleen blijft hij aan voetbal hangen of wordt het toch honkbal.

Omdat hij tegen die tijd dubbele nationaliteit heeft, wordt het nog gecompliceerder; hey, het ouderschap brengt heel wat sores met zich mee!

Leuke anekdote overigens; toen ik de jongens voor het eerst aanmeldde, we schrijven 1999, stond er tot mijn verbazing een lange rij mensen die hetzelfde doel voor ogen had.

Na enige dagen werd ik gebeld of ik coach wilde worden, waarna ik vroeg waarom ze dachten dat ik dat kon.

Aan de andere kant van de lijn werd die vraag zonder blikken of blozen beantwoord: “You’re Dutch, aren’t you?”. En zo is het gekomen dat ik dit najaar aan mijn 12e seizoen begin!

Een ding weet ik zeker, door alle sport aktiviteiten van onze jongens zullen zij niet in 7 sloten tegelijk zullen lopen.

Of van de wal in de sloot belanden.

Ja, ik doel op die Sloot dus, die ook hier weer de pers volop gehaald heeft.

Het zal je kind maar wezen!

De scene deed me eigenlijk denken aan de vijftiger jaren wanneer we aan de radio waren gekluisterd voor een hoorspel.

Paul Vlaanderen, de dappere detective, met vrouw Ina; “Ina bukken”.

Na afloop angstig de zoldertrap naar boven waar mogelijk sluipschutters op de loer lagen.

16 mei 2010: Teletekst aan om de stand van Sparta – Excelsior te bekijken.

De brilstand is bijna aan het eind nog steeds gehandhaafd.

Dan komt Ivar, 13 jaar, en dankzij mij besmet met het Sparta virus, vol opwinding mijn kantoor binnengestormd; “Sparta heeft gescoord”.

Voor een tweetal minuten hebben we een minifeestje, dat daarna wreed verstoord wordt door het dodelijke Excelsior doelpunt, 4 minuten in blessuretijd, dat Sparta naar de Jupiler league verbant.

Ivar, die de laatste jaren steevast in de zomer het Sparta team opzoekt, en al hun handtekeningen heeft, is ontroostbaar.

Mijn troostende woorden dat we dan volgend jaar wat te vieren hebben, dringen ook niet door.

Ze waren dan ook niet echt overtuigend.

Mijn 6 jaar jongere broer Rob, die mij altijd verwijt dat ik de enige ben die bewust een Sparta kampioenschap heeft meegemaakt moet ook lijden, flitst het door mij heen.

Na dat kampioenschap ging Sparta Europa in, tegen de Glasgow Rangers.

De thuiswedstrijd in de Kuip werd voor 50.000 toeschouwers met 3 – 2 verloren.

Kansloos dus naar Schotland toe.

Geen radio, laat staan TV.

Je kon na de wedstrijd Het Vrije Volk bellen voor de uitslag.

Na talloze malen geprobeerd te hebben, gesprekstoon, komt een hijgende krantenman aan de telefoon; “Sparta 1 – 0 gewonnen, Tonny van Ede”.

Gek van vreugde werd ik, net als Ivar was ik toen 13 jaar.

Sparta is altijd m’n grote voetballiefde geweest, en toen ik uit honderden jongetjes in 1958 gekozen werd (o.l.v. Dennis Neville) om er te ‘mogen’ voetballen, was ik de koning te rijk.

Mijn vader overleed enige maanden later, en hoewel al geruime tijd ziek, drukte dat een behoorlijke stempel op de familie, zeker geldmatig.

Ik voetbalde op een schoen met een hoornen neus met een gat er in!

Het was niet haalbaar, en korte tijd later verruilde ik Sparta voor Steeds Hooger, waar ik mooie tijden beleefde en twee kampioenschappen meemaakte.

In 1967 keer ik weer terug naar Sparta en speel alles uit de kast in het 5e, 4e…en vanwege mijn uiterst productieve trainingssessies mag ik meetrainen met de selectie van Wiel Koerver.

Het gaat zo goed dat ik halverwege het seizoen meen een brief te moeten schrijven in de trant van; “als ik nu geen contract krijg, dan stop ik gelijk met voetballen”.

Krachtig, dat wel, en ik werd ook gelijk niet meer opgesteld.

Ik hield mijn poot stijf, zij ook, en mijn seizoen was over.

Een goede les geleerd (met veel pijn in m’n rood witte hart).

Vervolgens Naar Alexandria ‘66 in Rotterdam’s Alexanderpolder.

Ook daar weer een aantal hele fijne jaren met twee kampioenschappen.

Uiterst rechts, met de blommen, uw scribent met reeds wijkende haarlijn (zweet en dunnend haar zijn geen vrienden).

Terug naar Sparta nu, want ondanks alles wat er plaats vond, is Sparta een van de weinige clubs zonder schulden en komen ze dus terug.

Zeker weten.

In 1988 kwam Sparta’s “Honderd” jaarboek uit, waar ik natuurlijk als jongeling een ‘arm and a leg’ voor gegeven zou hebben om er in te komen.

Toch gehaald?

Jazeker, want het lot had mij het voorzitterschap van de KNBSB in de schoot geworpen, en Sparta’s honkbalverleden mag er zijn!

Goudhaantje Laanen word ik wel eens genoemd.

En ik teken mee, maar door de jaren heen heb ik zo veel lessen geleerd die ik nu door kan geven, dat ik de mening ben toegedaan dat het een reden heeft gehad.

Zeker voor jongens en meisjes van 13 jaar en ouder (en in kleur).

Daarom nog een keer (Allemaaaaaaal; Speakers op windkracht 11):

De Sparta Mars ( songtekst )

Wednesday morning at 5 a.m.

4:12

Paul McCartney – She’s Leaving Home live 2002

Aan dit Beatle nummer, maar speciaal deze uitvoering van Paul McCartney, moest ik denken woensdagmorgen.

Niet terwijl ik slaperig m’n bed uitrolde en me gereed maakte voor ‘the things to come’ die woensdag.

Niet toen ik in het ochtendgloren naar het Consulaat Generaal in San Francisco reed en als gewoonlijk het radio ochtendnieuws beluisterde (KCBS at www.kcbs.com ).

Regulier nieuws over het gekrakeel rondom de goeverneursrace, begrotingsperikelen en het weer:  

5:16

sunshine on my shoulder

Botertje tot de boom dus.

Zelfs toen ik bij het openen van mijn computer het Reuters bericht ontving dat een ‘ Dutch boy the lone survivor’ was van een vliegtuigramp, had ik nog geen idée, omdat nadere details ontbraken.

Het enige wat in me opkwam was de gedachte wat dat kind in Godsnaam aan boord deed van een vliegtuig in Tripoli.

Tot het moment dat collega Marco (ja, die van de BBQ) me om 07.20 mededeelde dat op alle consulaten en ambassades de vlag halfstok moest vanwege het gegeven (toen) dat 61 landgenoten daar het leven bij hadden gelaten.

Wow, Jezus….kortom, sprakeloos.

En dit alles terwijl wij vredig aan het slapen waren.

Vrijdag werd ik bezocht door een man uit India, Partha Sarathy, op aanraden van een Nederlander in Las Vegas (ja, ik kom nog eens ergens) inzake een rijke man aldaar die zijn leven een abrupt andere koers had doen inslaan na het zien van landgenoten van de armste kaste die hun eigen uitwerpselen aten uit wanhoop.

N. Krishnan, de rijke man dus, is voorgedragen als CNN ‘Hero of the Year’ voor zijn ongelofelijke inzet om de allerarmsten in India te voeden.

Partha kwam niet voor geld, doch voor technische steun bij het opzetten van Paypal en dergelijke zaken.

Wat mij echter ook enorm trof was het moment dat hij mijn handen beetpakte en om een moment stilte vroeg, zodat hij een gebed kon uitspreken voor mijn omgekomen landgenoten.

Koude rilling.

Omdat deze blog zaterdagochtend uit de pen komt (so to speak) begint mijn week ‘s zondags.

En die begon perfect!

Terwijl wij ons op weg begaven naar het honkbalstadion van de A’s in Oakland, hadden wij natuurlijk geen besef dat wij onderdeel zouden worden van honkbal historie.

Immers, de A’s moesten aantreden tegen de Tampa Bay Rays, het beste team van de hele league.

Met zo’n 12.000+ andere liefhebbers (armoedige cijfers voor een big league team) waren wij niet alleen getuige van de zege van de A’s, maar ook het feit dat pitcher Dallas Braden een ‘perfect game’ gooide.

Oftewel, van de 27 slagmensen die hij tegenover zich kreeg bereikte niemand het eerste honk.

2:25

Dallas Braden of the A’s throws perfect game vs Rays

In de 100+ jaar dat hier honkbal gespeeld wordt was dat tot dusver slechts 18 keer voorgekomen.

En dat op moederdag!

Terwijl de week dus perfect begon bleken de komende dagen nogal wat adders onder het gras te hebben.

Echter niet dinsdagavond 11 mei, toen ik Astrid verraste op het troubadour concert van James Taylor en Carole King in San Jose. Briljant!

Wederom zongen zij hun duet uit 1971, speciaal door Carole geschreven voor probleemkind James. Weer koude rillingen!

4:05

•   James Taylor & Carole King – You’ve Got a Friend (HQ) …

Count your blessings y’all!

 

4:06

Wall Street Shuffle – 10cc

Woensdag (Black Wednesday in Engeland) 14 oktober 1987 vlogen we nietsvermoedend, en nog high van een heerlijke honkbaltrip, van Cuba naar Mexico City.

We verkneukelden ons al op een heerlijke filet mignon na al de kip die wij verorberd hadden in de armetierige restaurants van Havanna.

Maar, wel gastvrij en Cuba Libre’s te over, zij het dat de Africola een wel zeer hoog suikergehalte had.

Aangekomen in Mexico City schreeuwden de koppen ons al tegemoet dat de markten aan het instorten waren, met Engeland’s niet te handhaven waarde van het pond op kop.

De dagen er na verliepen stormachtig, vrijdag de 16e haalde Engeland het pond uit de wisselmarkt en voor de V.S. en de rest van de wereld werd maandag de 19e bestempeld als Black Monday.

Uiteindelijk had ik 50% verloren van de centjes die ik verdiend had na de beursgang van Multi Function Computers, en ik bezwoor nimmer meer aandelen via traders (toen de AMRO Bank) te verhandelen.

Of uberhaupt aan te schaffen.

Nimmer meer zenuwachtig in de krant te kijken wat de aandelen nu weer deden.

Nimmer meer de AMRO Bank vervloeken omdat zij weer eens een bundeltje aandelen gekocht/verkocht hadden, waarbij alleen al het terugverdienen van hun provisie de aandelen flink omhoog moesten brengen.

He, dat is er uit na de Fat Finger affaire.

Oh ja, en net als nu waren de oorzaken in 1987 raadselachtig.

Daarom blijf ik, als herhaaldelijk eerder uitgesproken, Wall Street vele malen gevaarlijker vinden dan Las Vegas.

Wat hebben computertechnieken ons gebracht?

Iemand met een dikke vinger toetste 16 billion in, in plaats van 16 million?

Nou, dan moet je wel een hele ‘fat finger’ hebben, want bij mijn toetsenbord zit er nog een ‘n’ tussen.

In NL is het verschil natuurlijk ‘oen’; je kunt je niet vergissen tussen miljoen en miljard.

Net als in 1987 gaan ze weer de beveiliging aanscherpen; wat een lachertje.

Dan maar weer even terug naar het schone politieke front; Poizner in de aanval tegen Whitman:

3:14

Steve Poizner Responds To Meg Whitman’s False Attacks

Dit is republikein tegen republikein; kejje nagaan wwat het dadelijk gaat worden zodra een democraat de arena betreedt.

Zowel voor de beurs als voor de politiek gaat het gezegde weer op:

Web 2.0: oude wijn in nieuwe zakken?

Oeps, ook voor web 2.0 dus!

Zo, nu me lekker klaar maken voor de BBQ bij collega Marco (niet te rood dat vlees, en geen rode wijn!).