1) Teddy Scholten, ‘Een beetje’, winnares Eurovisie songfestival 1959
2) Andre Hazes, ‘Een beetje verliefd’, #3 hitparade herfst 1983
3) Cees van der Hoeven, ‘Een beetje zwanger’, #1 fraude NL 2006 –
Heel goed; #3 hoort inderdaad niet in dit rijtje thuis (met dank aan Jos Kuijer die dit te gekke programma nog gepresenteerd heeft), net zo min als je een beetje zwanger kan zijn, kan je een beetje schuldig zijn. Overigens hebben drie aandachtige beeldschermlezers vorige week Dustin Hoffman geraden; chardonnay wacht op U in Concord, California.
De Amerikaanse kranten stonden er bol van: “Ex-Ahold Chief Van der Hoeven fine slashed by court” was nog de mildste kop.
Men kon er niet over uit dat de CEO en CFO van zo’n grote onderneming, die de grootste fraude uit de Nederlandse geschiedenis scoorden, er zonder gevangenisstraf afkwamen.
Even kort; het schandaal van de kunstmatige meerwinst over drie jaar van 970 miljoen euros was er de direkte oorzaak van dat Ahold’s aandelen in een dag 63% kelderden, dat ze voor 8 miljoen euros met de openbare aanklager in NL een deal sloten, maar…….spits de oren, poets de bril op….trommelgeroffel; Amerikaanse investeerders kregen vergoedingen van maar liefst $1,1 miljard. Dat is dus even andere koek!
Zie je de scene na het oordeel voor je, thuis bij rechter Diederik Aben?
Knappend haardvuur, glaasje cognac, pinkje omhoog:
“Nou, Cees, voor dat boetetje van 30.000 Euri maken we nog wel een side lettertje, en jouw 240 uren taakstraf, Michiel, die mag je wel bij mijn oude moedertje in huize Avondrood doorbrengen”.
Nee, dan kunnen Eckart en ik daar tenminste een echte Cinderella story tegenover zetten.
Als jullie bij de les gebleven zijn, dan herinneren jullie zich nog wel de geschiedenis van Tyssen Bornemisza. Indien niet; terugbladeren!
Op dat moment was ik met mijn onderneming Multi Function in drukke onderhandeling inzake een kapitaalsinjektie.
Eckart haalde mij over om daar mee te wachten omdat de Tyssen deal een kwestie van maanden was.
Nadat hij me daartoe overhaalde middels een storting van maar liefst 500.000 gulden (1983!), marcheerden wij door op de ingeslagen weg.
Klaarblijkelijk viel dat niet zo goed bij een zijner commissarissen (zie onderstaande geestige brief van Eckart) die dat liever formeel op papier had. Nou ja, het Tyssen verhaal flopte en toen kwam mijn nieuwe aandeelhouder dus op de proppen met het verhaal dat we bij de heer Wintzen best een aardige korting op de lening konden bedingen.
Mijn ogen blikten kaarsrecht in de staalblauwe ogen van de heer E.D.J. van Roosmalen en fier mompelde ik “dat nooit”.
Dat had Edje nog niet eerder gehoord van iemand.
Na enige strijd (bloedneus, blauw oog, oor half afgescheurd) werd het ronde bedrag van 500.000 overgeboekt naar BSO, en Eckart en ik hadden een band voor het leven.
Mooi he (vochtige ogen mag).
Obama heeft inmiddels de grabbelaars van Wall Street (miljarden bonussen over 2008) ook de oren gewassen. Maar of het helpt?
Het schijnt dat inhaligheid eerder de norm is geworden dan de uitzondering.
In niet gerelateerd nieuws hebben de nog vastzittende heren van Enron, Ponzi $50 miljard goochelaar Maddoff, en de afgelopen week afgezette gouverneur van Illinois, Blagojevich, via hun advocaten verzocht om in Nederland berecht te worden. Tuingereedschap nemen ze voor eigen rekening.
Afsluitend (voordat jullie hoofdjes barsten); iedereen bedankt voor de ontvangen aanvullingen, onthullingen en korrekties.
Daarom bijgevoegd een liedje voor jullie om te spelen omdat je me weer een weekje moet missen.
Maak er wat moois van dit weekend; en vergeet niet aan je medemens te denken!
