Vanmorgen kreeg ik het droevige bericht van Eva, Joop’s echtgenote, dat hij vanmorgen het tijdelijke met het eeuwige verwisseld had. Ik kon een traan niet weerhouden (ondanks dat ik zo stoer ben) toen zij er aan toevoegde ‘wat had hij je nog graag gezien’. 20 juli j.l. schreef ik, onder het motto van waar blijft de tijd, ‘Ode aan Joop’, die ik onderstaand nog maar eens herhaal:
‘Maar, nare gedachte, is het ook zo lang dat ik m’n oude baas, voetbalmakker en werknemer Joop langhorst niet gezien heb? Inderdaad! Joop ging van Rotterdam naar Sneek, Friese heimwee, en ik begon met Astrid aan avonturen in Duitsland, België en nu alweer 15 jaar US of A! Dankzij Facebook en Sjaak Swart’s 75-igste verjaardag, waar ik Bertus Holkema (legende in de muziekbizz) er op attendeerde dat ik nog mooie foto’s van Sjaak had van het WK voetbal 1990 (begrijpt U het nog?), dat Eva de Wilde me bevriende. Eva, sinds 26 jaar de vrouw van Joop. Niet dat Joop uit m’n gedachtenloop totaal verdwenen was; zie onderstaand stukje uit m’n Luim van 8 januari 2011 n.a.v. het overlijden van Coen Moulijn:
Has anybody here, seen my old friend Coentje – Can you tell me where he’s gone? He dazzled a lot of fullback’s, but even dribblers say too early, “so long”.
Als grote Sparta fan, van kinds af aan, was het natuurlijk een gruwel om tegen Feyenoord te moeten spelen met Coen op links. Daar komt de draad; Sparta’s rechtsback, Joop Langhorst, vocht menig duel met Moulijn uit en deed dat niet slecht. Joop was Chief Data Processing, mijn baas dus, bij het Amerikaanse leger, waar ik van december ’66 tot november ’70 gewerkt heb. Via hem kwam ik in de selectie van Sparta terecht, onder leiding van Wiel Coerver, waaruit ik hardhandig verwijderd werd toen ik dreigde met voetballen te stoppen als ik geen contract kreeg Eva had van zo’n duel van Joop met Coen eerder dit jaar n.a.v. de viering van hun 26-jarig huwelijk een mooie foto-op linnen-portret laten maken:
Echter, kwam ik er de laatste weken ook achter dat Joop begin dit jaar ernstig ziek was geworden, zo ziek dat hij zelfs het grote Sparta-125 feest moest missen. En dat moet echt een domper van jewelste voor hem geweest zijn. Maar Joop was niet alleen voetbal voor mij, en de titel is ook niet zo maar gekozen. Waar ik nu sta, heb ik ook voor een deel aan Joop te danken. Immers, toen wij ons er goed van bewust waren dat ponskaarten-automatisering niet alles was, gingen wij ons voorbereiden op cursussen bij IBM in Amsterdam, DOS, COBOL en RPG werden onze kooswoordjes. Maar, eindeloze avonden naar Amsterdam in Joop’s BMW werden afgerond met de daarbij behorende certificaten. Oh ja, ik had in die tijd een brommer, en dan is het nog een heel end naar Amsterdam! Eva wist me te melden dat momenteel de situatie redelijk stabiel is en derhalve hoop ik Joop en Eva november a.s. te bezoeken wanneer ik NL aandoe voor zaken. Ter afsluiting en ter ere van Joop een prachtig plaatje van het ANP uit de wedstrijd Ajax – Sparta van 19 januari 1969:
Uit Algemeen Nederlands Persbureau – Fotoarchief, 1963-1969 van de ANP Foundation
VOETBAL-EREDIVISIE-AJAX – SPARTA 2-1
AMSTERDAM: Eredivisie: Ajax – Sparta 2-1: Aanvaller JOHAN CRUIJFF van Ajax en Sparta doelman JAN VAN BEVEREN komen flink met elkaar in botsing. Verdediger JOOP LANGHORST kijkt toe.
Je kunt je echter niet voorstellen hoe die eindeloze ritten van en naar Amsterdam, vanuit Rotterdam-Ommoord, waar onze families een torenflat behuizing mochten noemen, ons samenbracht. Eindeloze toekomstpraatjes, eindeloze voorspellingen hoe goed het ons zou gaan en wat van dies meer zij. Toen ik bij het Amerikaanse Leger (terminal Rotterdam) vertrok om bij wijnimporteur Carp te gaan werken, schreef Joop een prachtige referentiebrief voor me:
Onze band bleef voorgestaan toen ik met 50.000 geleende guldentjes Multi Function Computers oprichtte in 1976. Joop was bij de opening in Zoetermeer aanwezig en ik beloofde hem aan te nemen zodra we genoeg orders hadden.
Joop naast mijn zittende ouders, 3e van links, en zo te zien had hij wat jong grut bij zich. Het kwam ook echt in orde, zoals het hoort, en Joop kon aan de slag bij een klant van ons in Friesland; Lankhorst. Grappig detail; wij reden bij Multi Function allemaal in Mazda bedrijfsauto’s en Joop had net uitgevonden dat er een nieuwe Mazda 323 aankwam, die hij net wat sportiever vond uitzien dan het huidige model. Dus, of hij even met een leenauto kon rijden tot het nieuwe model er was. Natuurlijk! Sindsdien zijn de maanden en jaren vervlogen en Joop voetbalde in Friesland, verankerde daar, en onze banden verslapten totdat Eva ons weer samenbracht. Tot mijn grote verdriet kan ik hem niet meer in levende lijve de hand schudden, een omhelzing geven en nogmaals aangeven dat hij ook een van die mensen was die mijn leven heeft vorm gegeven. Eva, kinderen en kleinkinderen, heel veel sterkte, en wellicht is het beter zo voor Joop, de trotse sportman, dat aan zijn lijden een eind is gekomen. In Californie leven we innig met jullie mee.
