De dubbeldikke, oftewel de uber fat Luim

Tot mijn genoegen en sprakeloosheid kreeg ik van diverse kanten te horen dat het onacceptabel is dat vorige week de Luim niet gepubliceerd was. Hoewel, ik was er wel dapper aan begonnen die donderdagavond de 24e oktober. De titel: Viva Las Vegas. Met een glaasje whiskey naast me was ik er vol moed aan begonnen. Toen Astrid me wakker maakte, met het toetsenbord in m’n voorhoofd, had ik het volgende aan het beeldscherm toevertrouwd: “Ja, lieve lezers, jullie dachten die twee zitten in ‘Vegas’, dus geen Luim. Mooi niet! Vorige keer werd ons door de neus geboord vanwege een plotseling opkomende bloedvergiftiging; gaat ditmaal niet gebeuren! “ Dus toch, waarvoor mijn verschoning. Een van de hoogtepunten van die week was het optreden van Simeon Tienpoint op het consulaat. Nee, geen lullige opmerking dat het vertrek van mijn schoonmoeder dat was; wat te denken van Oma en kleinzoon Ivar (toen nog net 16)?!

clip_image001

Als dat geen ware liefde is! Enne, volgende week zaterdag mag ik overnachten in Vinkeveen na een dolle avond met schoonzussen en zwagers in heur huisje. Terug naar Simeon Tienpoint die alles zou vertellen over wonder Team USA, eigenlijk de Oracle boot, die op mirakuleuze wijze alsnog de America’s Cup wist te winnen. Boze tongen beweerden dat Oracle baas Larry Ellison na het Hawaiaanse eiland Lanaii, ook Nieuw Zeeland had opgekocht en derhalve de overwinning had afgedwongen. Met prachtige filmpjes en dito uitleg wist Tienpoint, die als enig Nederlandse bemanningslid alle 19 races meezeilde, ons te overtuigen dat het echt zuiver gegaan was:

clip_image003

Ondanks wat scherpe vragen vanuit het kritische gehoor, wist hij zich kranig staande te houden. En, kudos voor de man, hij wist er ook nog een goed doel aan te verbinden; Sailalability

clip_image004

“Ook als je een lichamelijke of verstandelijke beperking hebt, is zeilen voor jou mogelijk” is hun motto, en Simeon is een van hun beschermheren. De kersverse NAF Biz (Business tak Netherland-American Foundation) had er derhalve een prijskaartje van $20 aangehangen, hetgeen de kwaliteit van het publiek ten goede kwam, waardoor mijn eigen NBSO ook een (sponsor) duit in het zakje kon doen. Het was me een waar genoegen om deze ruige zeebonk een check(je) aan te bieden voor het goede doel.

clip_image005

De veiling van de memorabilia werd een groot succes hetgeen door Simeon met een grote grijns werd aangezien. Daags daarna werd de trip naar Las Vegas aanvaard en geen groter genoegen dan te worden uitgenodigd door twee mensen die je hebt mogen ondersteunen in hun verlangen om in Amerika aan de slag te slaan .Het Hard Rock cafe in Las Vegas werd de plek van de lunch en Lonneke en Peter vergastten ons daar op een heerlijke maaltijd. Let op hun namen, binnenkort komen die naast Afrojack op de billboards in Las Vegas! Astrid poseerde vervolgens gewillig in het prestigieuze Encore hotel:

clip_image006

Zaterdags verplaatsten we ons naar het Hilton Grand Vacation resort waar we zondags de verplichte (cheapo’s als we zijn) timeshare presentatie dienden bij te wonen. Astrid en ik wonnen met boter en suiker, zowel de sales lady als haar manager verbijsterd achterlatend. Met een grijns van hier tot gunder incasseerden we onze $200 hotel voucher. Alhoewel ik Astrid een keer heb moeten weerhouden om uit het gesprek te struinen toen ze het echt zat was. Zumanity was als show een tegenvaller met veel platte humor, Cirque du Soleil onwaardig.

clip_image007

En ja, er waren mooie ‘sensuele’ momenten in, maar iemand uit het publiek uitdagen tot een slap penisgevecht kwalificeert niet in mijn ogen. Alhoewel van rubber, en tot groot plezier van mensen die duidelijk uit het middn van de V.S. kwamen, bedenkelijk. De volgende show; Las Vagas, the show, bracht ons daarentegen veel meer genoegen, hetgeen mooi meegenomen was!

clip_image009

Fantastisch orkest, goed verhaal over de opgang en de ondergang van markante Las Vegas Hotels en Casino’s als bijvoorbeeld de Sands, aangevuld met echt goede zangers en zangeressen. Heerlijk amusement! Back to normal….ik kon gelijk meedraaien in het programma dat afgelopen week was opgezet om staatssecretaris Wilma Mansveld onder te dompelen in de sfeer van de Valley en Sacramento (als hoofdstad van Californie). Dinsdagavond Tesla receptie waar ze een bekwame speech hield in een strakke modieus zwarte outfit. Zoals uit onderstaand plaatje blijkt heb ik haar goed kunnen voorbereiden op het kort geding dat tegen haar departement is aangespannen:

Kort geding om veerdienst Terschelling

clip_image011

Is dit mijn voorland, het voorbereiden van politici op moeilijke momenten? Alle gekheid op een stokje; geweldig mens, geinteresseerd en gevat, en dat kan je niet van veel politici zeggen! Zo, dat moest er even uit! Ach, en dan belanden we bij Halloween, een gebeurtenis die me altijd doet denken aan mijn eerste board meeting van Ex’pression en de Halloween uitdossing aldaar die dat in beeld bracht:

clip_image012

If a picture paints a thousand words…. Daarom ben ik zo goed in staat om “Do’s and don’ts” te presenteren. Het Ex’pression board was zo on-Amerikaans dat het iedere keer op knokken uitdraaide. Nederlanders onderschatten veelal de vele cultuurverschillen. Gisteren Allerheiligen, dus de verjaardag van Ivar die zich uitgedost had als Ancorman Ron Burgundy:

clip_image013

Anchorman 2 komt met de Kerst uit en dreigt bij voorbaat een groot succes te worden.

clip_image015

De week afgesloten met een grote groep aanhangers van voormalig Consul Generaal Bart van Bolhuis die in het kielzog van zijn nieuwe baas (ja, ja, Wilma Mansveld) mee was gekomen. Ze waren van heinde en verre naar Murphy’s Pub gekomen om nog maar een keer het glas met hem te heffen. Dat noemen ze nog eens een Happy End!

Comments are closed.