Tijdens het potje voetbal van Ivar’s High School team, de Broncos, vroeg ik me af waarom er zo fantasieloos gespeeld werd. Nou heb ik me dat wel eerder afgevraagd, openlijk, maar dat kostte zoon Kaj’s plaats in het doel. De coach wordt niet tegengesproken, dat geeft onmiddellijk repercussies. Neem nu de volgende situatie uit een prachtig verleden (oude krantenfoto, geen topkwaliteit):
De rechtsback van Alexandria ’66, bijgenaamd Zoef vanwege zijn snelheid, raast hier zijn tegenstander voorbij na een perfecte pass van midvelder Ab Rond. Situatie waarbij de rechtsbuiten de plaats van de rechtsback inneemt en de midvelders opstomen om een afgeslagen bal alsnog er in te rammen.
Pass in de breedte, waarna de bal wordt voortgezet en daar staan, wonderlijk toch, linksback Theo Fransman en voornoemde rechtsback Zoef klaar om ‘iets’ met de bal te doen. Hun posities zijn vloeiend ingenomen door andere veldspelers. En dan kan het volgende gebeuren:
Inderdaad, dit is een waar gebeurd verhaal, want Zoef was ik. Ja natuurlijk, uit de oude doos en vroeger was alles zoveel beter! Maar waar ik me wel aan ‘stoor’, gelukkig met een Engelse voetbalcoach naast me, is het eeuwige gewissel. Om de paar minuten worden er nieuwe spelers ingebracht door beide teams die ook weer terug mogen komen. Zo krijg je natuurlijk nooit een goede eenheid op het veld. Als wij werden uitgewisseld waren we slecht aan het spelen of geblesseerd; geen tussenweg. En dan die fantasieloze vrije trappen, van zo’n 30 meter op het doel knallen. Geen overstapjes, tikje opzij, of wat dan ook. En dan een coach die echt verkeerde wissels maakt, het hart van de verdediging wisselt en vervolgens een goal om z’n oren krijgt; ra ra politiepet! Daarna krijgen de spelers bij tijd en wijle ongenadig op hun donder. En waarom kan dat? Omdat ze nergens echt heen kunnen, geen overschrijvingen of zo omdat clubvoetbal nu eenmaal ontbreekt. Kortom; het Amerikaanse voetbal heeft nog een hele weg te gaan om het volwassen te maken waar het jeugd betreft. Wel genoten van de overwinning van de San Francisco 49ers bij de Greenbay Packers bij een temperatuurtje van MIN 16 graden celsius. Hoezo aflassen? Hoezo korte mouwen?
49ers gaan door na een 23 – 20 overwinning naar de Carolina Panthers. Morgen dus. Ook konden we spreken van een geweldig Nieuwjaarsreceptie op het consulaat met, tromgeroffel, haring met de nodige uitjes, Lekkerrrrr! Het grootste nieuws was naturlijk dat Astrid officieel begon als full time paramedic, zij het in het niet ongevaarlijke Richmond, waar ze bij tijd en wijle schrijnende situaties aantreft. Het is een roeping, mensen! Uiteraard, besef ik, haar tweede omdat ze immers al 26 jaar met mij is getrouwd! Na deze vrolijke not kan ik nog mededelen dat alle kerstspullen opgeruimd zijn. Gelukkig maar want Valentijnsdag, oh nee Martin Luther King Day, komt er aan! Maak er wat moois van dit weekend!