Wanneer het kinderlijk geloof blijft……

Hoor ik Astrid nu echt, of droom ik het terwijl ik aandachtig dit plaatje bekijk:

clip_image001

“Ben je daar niet te oud voor geworden?” – “Sparta aan kop”, mompel ik slaapdronken. Ofschoon wellicht wat kinderachtig, ben ik nog steeds blij dat ik de overtuiging heb dat bepaalde zaken ten goede kunnen komen, zo ook die van Jaitsen Singh, waar minister Koenders plotsklaps ondersteuning heeft gegeven voor diens gratie aanvraag. Wat ook belangrijk is, zoals Astrid meldde op facebook, dat alle ‘likes’ geweldig zijn, maar dat er daadwerkelijk geld gestort dient te worden om Singh verder te helpen om zijn onschuld te bewijzen, en eventueel in hoger beroep te gaan. Klik op onderstaand ‘GEEF’ en je wordt naar de website gevoerd van PrisonLaw, waarin je op ‘DONEER NU’ klikt en daar geld kan storten, al dan niet anoniem. Die 31 jaar gevangenschap kunnen we niet wegnemen, maar we kunnen hem nog wel een gezegende oude dag bezorgen!

GEEF

De volle week van stagiere aktiviteiten bij The Financing Company voor kleinzoon Rico zit er op en maandag gaan we zijn brief ophalen, waarin zijn vorderingen vermeld staan. Spannend! Op onze morgentrips naar San Ramon, waar TFC gevestigd is, komen alle wereld aspecten aan de orde, zo ook aardbevingen. Er ging weer een lichtje voor hem op toen ik vermeldde dat aardbevingen hier net zoals het weer dagelijks vermeld worden:

clip_image003

Goed om te weten, hoewel wij, als oude stomp Californiers, er nog amper aandacht aan besteden! Ook Bo-Peter bracht deels bij ons zijn week door, pendelend tussen Alamo, San Francisco en Mountain View waar een aantal van zijn wekzaamheden plaats vonden. Vergat ik bijna nog te vermelden dat hij de week daarvoor op een beurs in Ierland stond, en wie bracht hem daar een bezoek?

clip_image004

Juist, Prins Constantijn! Ook hij viel voor Bo-Peter’s commercieele vaardigheden. We gaan er een lekker ontspannen dagje van maken, eerst met de kleinzoon naar ‘Spectre’ op het grote scherm, daarna vanavond met ons drietjes lekker ‘Jappen’, oftewel weer eens met stokjes eten. Even lekker het wereldleed van ons af laten glijden. Dan gaan we dat fris en vrolijk maandag weer aanpakken. Zoals ik graag mag zeggen; “wanneer je niet bang bent voor wat je droomt, dan droom je niet groot genoeg!”