Month: January 2016

De vrolijke versie. Gaan we meemaken dat Mark Rutte morgen, nadat hij bij Gov. Jerry Brown vandaan komt, regelrecht naar CMF Vacaville gaat om Jaitsen Singh op te halen. Komt mooi uit want Vacaville is halverwege Sacramento en San Francisco.

Zie je onze Minister-President al staan voor de gevangenispoort, met z’n roltong, al zingend “Singh comes home” ?!

Het zal in ieder geval de omgeving van dit trieste gevangenis-ziekenhuis opleuken! Ik heb in mijn vorige Luimen al omschreven hoe het aanvoelt om daar aan te komen, en daarna naar binnen te gaan.

Als senior adviseur heb ik een drietal tips voor Mark.

Tip 1: Jerry Brown kan heel geestig zijn; laat hem dan ook de leukste zijn!

En, het was ook echt leuk, ik schater niet zo maar.

Tip 2: zet hem naast een aantrekkelijke vrouw, er is vast wel iemand in de posse die daar aan voldoet:

Hij is wat onwennig in het begin, maar smelt gauw!

Tip 3: praat NOOIT over zijn relatie met Linda Ronstadt!

In een andere omgeving, toen ik hem eens introduceerde, maakte ik de faux pas om te melden dat ik indertijd best jaloers op hem was. Twee verschillende werelden, maar ze steunde hem enorm toen hij een gooi maakte naar het Presidentschap. Het predikaat Governor Moonbeam hielp hem indertijd niet over de streep. Even serieus nu! Mark, je moet nu echt je stinkende best doen om alle fouten goed te maken die de overheid de afgelopen 30 jaar gemaakt heeft. Ik heb gisteren nog even het Singh dossier doorgelezen om niet al te vrolijk en te optimistisch te zijn, maar het is soms bij de wilde konijnen af. En dan de kilheid van sommige van die ambtenaren die ons vaderland dienen, veelal een tweetal regels om maar van dat gezeur af te zijn. Of gewoonweg keihard ontkennen dat ze bepaalde toezeggingen gedaan hebben. Okay Mark, onze voormalige CG Hugo von Meijenfeldt heeft je genoeg ammunitie meegegeven om Brown te overtuigen, en dat kan je! Tijdens het debat over de Teevendeal was je op je paasbest (en deemoedig) en trad derhalve ook niet af. Bravo! Nu Singh vrij krijgen, Cisco, Tesla en facebook, die je o.a. gaat bezoeken, hebben hun hoofdkwartier al in Nederland, dus dat is meer een geval van toerisme. En daarom ben ik er van overtuigd dat jij en Jaitsen Singh op de maten van dit liedje swingend “Vacaville” verlaten (wel even op de tekst van ‘Louis Prima’ klikken):

Louis Prima – Sing,Sing,Sing (With a Swing

Is dat nou te veel gevraagd om een man te helpen die 32 jaar onschuldig vast zit? Go Mark, go like the wind. Be the wind!

Even een recapitulatie. Uit m’n column van 19 september 2015;

Jaitsen Singh: wat deze man doorgemaakt heeft valt met geen pen te beschrijven en zijn wilskracht houdt hem in leven. Deze man had al vrij kunnen zijn als hij bekend had, want dan valt er met de aanklager een deal te maken. Immers, dan heeft hij z’n dader te pakken. Jaitsen weigert dat, hij heeft het niet gedaan, dus bekent hij niet. Mede dankzij een negatieve brief van de NL overheid “we nemen hem niet terug” (daar kwam het op neer), werd zijn verhoor tot vrijlating negatief gehonoreerd en komt hij daar over drie jaar weer voor in aanmerking. Dan is hij 74, kan waarschijnlijk helemaal niet meer lopen, en uitgeblust.

Even uitleggen, omdat ik jullie anders verlies: het Ministerie van Buitenlandse Zaken (BuZa) zou april vorig jaar bij het Ministerie van Veiligheid en Justitie (V&J) lobbyen voor resocialisatie van gevangene Singh. Helaas lukte dat niet op dat moment omdat het Consulaat in San Francisco niet in staat was om BuZa in beweging te krijgen. PrisonLaw, eigenlijk de enige partij die Singh door dik en dun ondersteund heeft, wendt zich tot de Nationale Ombudsman. Ombudsman vraagt V&J om opheldering, waarna V&J naar BuZa wijst (wat een bekend gevoel!). BuZa, in het nauw vanwege kamervragen, meldt formeel dat ze Singh politiek gaan ondersteunen. Waar heeft dit toe geleid? Minister Koenders trekt een grote broek aan en stelt het gratieverzoek van Singh te ondersteunen. Geweldig toch?! Koenders gaat een brief naar Goeverneur Brown sturen. De volgende truc was bedacht; Minister Schultz bezoekt Californie in november en in haar slipstream zal Consul Generaal Hugo von Meijenfeldt persoonlijk de brief van Minister Koenders (overigens geschreven in San Francisco en ondertekend door Von Meijenfeldt) overhandigen. Helaas, er wordt geen passende datum gevonden en het bezoek gaat niet door. Eerste gemiste kans. Uit mijn blog van 15 november na mijn bijna wekelijkse bezoekje aan Singh:

Het gesprek gaat maar over een ding; het gratieverzoek aan Goeverneur Jerry Brown dat Consul Generaal Hugo von Meijenfeldt persoonlijk gaat overhandigen.

Gaat CG Hugo von Meijenfeldt San Francisco met een mega verrassing verlaten?

Jaitsen Singh praat 2 uur lang op me in om ‘alstublieft’ met Hugo mee te gaan. ‘U kent hem Peter’. Ik beloof hem Hugo vandaag te bellen. Na ruim twee uur ga ik uitgewrongen en met een hug voor Jaitsen de gevangenis uit, en de zon in. Tijdens een klein uur rijden naar huis gonzen de gedachten door mijn hoofd. Zou hij na 31 jaar gevangenis als geschenk voor zijn 71e verjaardag volgende maand het mooiste kado van z’n leven krijgen? Geef hem gratie Goeverneur Brown, de man heeft meer dan genoeg geleden en is bovendien onschuldig!

Von Meijenfeldt is niet in staat om Goeverneur Brown te bezoeken en persoonlijk de brief te overhandigen en schrijft mij het volgende:

“Brown zag tot zijn spijt geen mogelijkheid mij lijfelijk de hand te drukken, maar heeft de ondersteuningsbrief voor de gratie wel persoonlijk door zijn PA in zijn handen gedrukt gekregen en weet inmiddels hoe zwaar dit door de Nederlandse regering wordt opgepakt.”

Tweede gemiste kans. 25 december, het is kerstmis, schrijft Von Meijenfeldt het volgende aan Singh:

“Het meest krachtige signaal zou afkomstig zijn van onze minister-president Marc Rutte. Hij is van plan 31 januari 2016 in San Francisco aan te komen en op die dag of vlak daarna een ontmoeting te hebben met governor Jerry Brown. Inmiddels zijn de signalen van het Governor’s Office dat de ontmoeting doorgaat positief. Er staan heel wat onderwerpen op de agenda, maar ik ben er in geslaagd ook uw zaak op de agenda te krijgen. Een belangrijk aandachtspunt was nog wel het gevaar dat de governor bij het definitief maken van uw Parole request gelijk uw Gratieverzoek zou afwijzen. Die datum ligt namelijk vroeg in januari. Inmiddels ligt er een brief van Ambassadeur Schuwer uit Washington bij Governor Brown om de besluitvorming over beide zaken op te schorten tot de ontmoeting met onze Minister-President Rutte. Op deze manier denk ik er alles aan gedaan te hebben wat in mijn macht ligt uw zaak tot op het hoogste niveau te bepleiten.”

Ook deze brief wordt, als gebruikelijk, door Sr. Consulair Medewerker Marco van Vemden naar Singh gestuurd. Marco is al zo’n kleine 20 jaar bekend met de zaak Singh (ook vanuit zijn consulaire periode in Los Angeles) en kent hem waarschijnlijk van haver tot gort. Okay…….tromgeroffel, gaat het onze Minister-President lukken om Singh vrij te krijgen?

Rutte gaat voor de grootste vis, daar ben ik na het laatste schrijven van Von Meijenfeldt van overtuigd. Toch?! Eigenlijk ben ik best benieuwd hoe ze daar in Las Vegas op zouden wedden. Is drie keer echt scheepsrecht of blijft Singh achter met de grootste kater uit zijn gevangenis leven. We weten het binnen twee weken; allemaal duimen, bidden of wat je geloof ingeeft. Ik heb het Tinley gevraagd, maar die was er niet zo zeker van. In ieder geval een leuk plaatje ter afsluiting van een serieus relaas.

Bowie’s lichaam was nog warm toen Patricia Paay de wereld toevertrouwde dat ze seks bedreven had met de bewierookte Engelsman. Mede met het oog op de gevorderde leeftijd van Paay, en veel artiesten uit haar tijd, kunnen we nog het een en ander verwachten uit haar Gouden Gids van bedgangers. Na de ‘B’ van Bowie komt de ‘C’. Wie staat er op de rol? Glen Campbell, denk ik. Zal wel country style geweest zijn; de koe bij de horens vatten. Die andere ‘C’ is te jong; Curry. Oh nee, dat weet iedereen al, was een Curry/Paay reality show. Bowie’s song van 45 jaar geleden moet haar in gedachten hebben gehad; “Queen Bitch”. Een imago om trots op te zijn:

Gisteren in een kroeg afscheid genomen van een van de eerste sound instructors van Ex’pression College, Dave Bell. De nieuwe eigenaren van Ex’pression hebben bedacht dat iedereen die les geeft een Master’s Degree moet hebben. Oftewel hun masterplan om zoveel mogelijk duurdere leraren het pand uit te jagen. Een sound instructor met een Master’s Degree; die kan nooit veel ervaring hebben opgedaan. Buiten de bitterheid heerste er ook veel warmte met betrekking tot de gouden eerste jaren van Ex’pression en dat uitte zich ook in een van de foto’s die van de groep gemaakt werd:

Midden achter, met het droevige gezicht, Dave Bell, die op z’n 65e te horen kreeg dat hij overbodig was geworden, een jaar voor zijn officieele pensioenleeftijd. Sociale jongens die nieuwe eigenaren. Dave was aan boord toen Ex’pression’s eerste klas van start ging, 11 januari 1999. Dit jaar is het 18 jaar geleden dat wijlen Eckart Wintzen me belde om een handje te helpen met de oprichting van toen Ex’pression Center for New Media. Samen met Gary Platt bouwden we iets moois waar veel studenten afstudeerden en prijzen op velerlei gebied wegsleepten, met als hoogtepunt de Oscar van Alex Henning in 2012 voor de visuele effecten van de film “Hugo”.

Zonder Master’s degree……. Nog eentje; begin 2000 moesten wij Jack Douglas inhuren als lab instructor (niet als leraar dus) omdat hij zelfs geen Bachelor’s degree had! Jack Douglas: Producer voor John Lennon, Cheap Trick, Aerosmith, Supertramp, om er maar een paar te noemen.

Jack omringd door de heren van Aerosmith. Jack hield van de studenten, en zij waren dol op hem. U begrijpt het, zoals ik vele malen aangehaald heb:

Voor Gary en mij, twee derde van het illustere oprichterstrio, was het een zoet/zure avond, veel schouderklopjes, verhalen over die goeie ouwe tijd, enzovoort, maar het kon de bitterheid niet wegspoelen van het gegeven dat een unieke school verworden is tot een ordinaire diplomafabriek.     Toch nog even poseren:

Yee Ju was onze eerste aangetrokken commercieele kracht in 1998 en gaf er de brui aan in 2005. Gary is de trotse eigenaar van de Happy Note studio in Berkeley. Thuisgekomen waar een overenthousiaste Tinley me begroette, de realiteit van de dag; Astrid’s ambulance werd na 12 uur sappelen (van 08 tot 20 uur) weer op de weg gecommandeerd, heteen betekende dat ze rond 11 uur uitgeput thuis kwam. Ja, daar stond ik natuurlijk met een kleintje Scotch voor haar klaar, maar vanochtend om 04.00 ging de wekker weer zodat ze haar 05.00 – 17.00 shift kon beginnen. Wat een kanjer! In ieder geval is het grote aftellen begonnen, eind april komt ze in Nederland aan en tekent ze, mede namens mij, de definitieve overdracht van ons nieuwe onderkomen, en overdracht van geld, dat wel! Ik blijf hier nog een week of wat om de laatste details af te kaarten, maar meer nog om Astrid niet voor de voeten te lopen tijdens de kleine aanpassingen aan onze watervilla. Kortom; in het grote geheel genomen bestempelen we ons als zeer bevoorrecht.

Vandaag (vrijdag) ben ik een voorzichtig beginnetje aan het maken met deze Luim. Reden? Zaterdag schuif ik aan bij de traditionele Heerenlunch die gehouden wordt bij Chef Chu’s in Los Altos.

Ah, hoor ik jullie zeggen, toe maar, een Chinees restaurant; Laanen gaat op chic. Echter, dit is het neusje van de (wok) zalm wanneer het op Chinese restaurants aankomt. Onderstaand enige figuren die er ook mogen komen wanneer wij schitteren door afwezigheid.

We hebben dat rotjoch van een Bieber laten royeren nadat hij vorig jaar onze Heerentafel had besmeurd met ‘sweet and sour’ saus. Normaal gesproken vindt onze lunch plaats tussen Kerst en Oud en Nieuw. Vanwege mijn verblijf in de Lage Landen, en het feit dat wij daar mei a.s. ook terugkeren, heeft men het verplaatst naar zaterdag. Ik voel me derhalve zeer vereerd. Marnix Dillenius, een van de senior Heeren (ouder dan ik dus), die bij Chef Chu kind aan huis is, verzorgt alle gangen, hetgeen uitmondt in een ware fijnproeverij. Dat we ook een weinig drinken mag geen naam hebben. Ondertussen vraag ik me af waar al het mannelijke Laanentuig uithangt. Even turven: Ivar is met vriendinnetje Natalia, Italiaanse dus, in Turijn en heeft het zo naar z’n zin dat hij onderstaande foto stuurde.

‘Zonder woorden’ stond er vroeger onder dergelijke plaatjes. Volgens mij is hij aan het afkoelen! Kaj en Eric sturen mij vanuit ski oord Solden korte filmpjes waarbij ze hartelijk elkaars valpartijen van kommentaar voorzien. Maar zo te zien zijn ze aan het eind van de dag weer helemaal verbroederd.

Bo-Peter zit in Den Haag te becijferen hoe hij, na aftrek van de 20.000 Euri studiebeurs van de gerenommeerde Johns Hopkins Universiteit, de rest van de kosten financiert om zijn volgende Master’s binnen te slepen. Hij gaat Laanen-theBrand verder optuigen! Alleroudste zoon Rick bereidt zich voor op een nieuwe carriere bij Orange en loopt zich warm in Beinsdorp, om precies te zijn in zijn eigen kroeg, de Beinse Zot.

Kortom, iedereen is op zijn eigen wijze onder de pannen, hetgeen me toch weer even brengt op die paar fantastische weken die we in Nederland hebben doorgebracht, met als hoogtepunt de Astrid ‘50’ party. Allereerst dank voor de warmte die we ontvingen van alle familieleden en vrienden. Dank aan onze speciale gasten die waren in komen vliegen van Californie, Portugal en Engeland. Speciale dank valt ten deel aan JJJohns die een country gastoptreden verzorgde dat alle aanwezigen op de been bracht.

Natuurlijk mag zijn gade Marja hier links naast Astrid, die de techniek verzorgde, bij deze ook hartelijk bedankt worden.

Het stralende feestvarken zelf was zo te zien zeer verguld met de fiets die ze als kado kreeg van de mama, haar zussen en de jongens van de koude kant. Het roze mandje voorop maakte het geheel af.

Vooruit dan maar, hier zijn de zussen en de mama vereeuwigd met Astrid, ook mijn dank voor de lieve en leuke kerstkado’s en de snoeperijen.

Afsluitend de Laanen mannen, en inderdaad er ontbreken nog een paar neefjes, maar ik kan me zo voorstellen dat we voordat dit decennium over is we nog een Laanen reunie beleggen.

Eigenlijk had ik nog wat kwijt gewild over mijn lezing bij de Kamer van Koophandel in Amsterdam, waar ik een mevrouw iets hoorde vertellen over de V.S. aan een man of 70, waarvan helemaal niets klopte. Nou ja, haar versie was niet onjuist, maar zo moet je het dan ook niet doen. Mijn punt; mensen willen luisteren over feiten inzake een land waar ze heen willen gaan, en dan komt er iets op tafel waardoor ze misleid worden. Wat betekent dit? Dat er voor mij nog een hoop werk aan de winkel is om mensen beter voor te bereiden VOOR ze de stap naar de V.S. maken. Werk voor een terugkerende ‘baby boomer’! Foxy Foxtrot grijpt z’n kansen!

Op veler verzoek onderstaand de tekst (melodie ‘Op een mooie Pinksterdag’) als gezongen door het trio de Young Laanens, alsmede de foto die beschikbaar is gesteld door hun management, The Brand Productions.

Op een mooie Kerstmisdag

50 jaar gelee

Ging de vlag uit toen Astrid was geboren (en) heel Vinkeveen was zeer tevree

Gingen sneeuwklokjes plukken, bootje varen, eindeloos

Kijk nou toch ze zit voorop, lekker te duimen, wat is papa groos

Vader was een mooie held, moeder was de haas

Astrid was een duidelijke mengeling van (een) verpleegster en ‘n baas

Ben je bang voor Astrid, Astrid bijt niet

Rietma zegt dat zij niet bijt

Op een mooie Kerstmisdag, met de kleine meid

Toen ons Astrid groter werd, schoonheid in de knop

Zou je tegen alle grote jongens willen zeggen "handen thuis en lazer op"

Heb u dat nou ook meneer, of u mevrouw

Precies als iedereen

Op een mooie Kerstmisdag

Laat ze je alleen

En dan kan ze zwanger zijn

Als ‘t haar behaagt

‘t Kan van die Rotterdammer zijn, die (zo) lekker leuk kan zijn

Maar niemand uit Den Haag

Toonpa kan gaan smeken en gaan preken tot hij purper ziet

Moeder zegt "pas op m’n kind, die kale bijt"

Ze luistert niet

Vader zingt het hoogste lied

Moeder die schiet vol

Astrid kreeg drie jongens met veel liefde, en werd ook (nog) een knappe bol

Riet wou dat ze nog een keer met (haar) Asje aan het handje lopen kon

Op een mooie Kerstmisdag samen in de zon

Op een mooie Kerstmisdag samen in de zon

Samen in de zon