Vorige week zondag bezochten we Singh, en voor het eerst troffen we hem neerslachtig aan, niet z’n vechtlustige zelf. Zelfs op de foto, die op zijn verzoek gemaakt werd, kon hij amper een glimlach er uit persen. Pas na de derde opname die mede gedetineerde “G”, de Georgier, gemaakt had, kreeg hij z’n lippen iets omhoog. Dat zijn dan net de momenten dat je hoopt dat hij niet een boodschap afgeeft van “dit is het”.
Tijdens ons gesprek, waarbij we de laatste mogelijkheden bespraken, meldde hij een brief ontvangen te hebben van Senior Consulair Medewerker Marco van Vemden om een nieuwe contactpersoon aan te wijzen. Verbazing alom. Maar, na al die maanden met de overheid ‘geworsteld’ te hebben (Consulaat, Ambassade, Buitenlandse Zaken) voel ik me inmiddels als een soort Peter R. de Vries. Singh beloofde een en ander aan me te sturen, hetgeen ik gisteren (vrijdag) ontving. Aha, nieuwe vertragingstactiek!
Singh had aan de zijkant reeds een groot vraagteken geplaatst omdat hij mij nimmer als contactpersoon geschrapt heeft. Laten we voor de duidelijkheid even qua data de feiten onder elkaar zetten: Deze brief is van 16 februari. Kijk nu even naar de Luim van vorige week en je ziet dat het dezelfde dag is dat Van Vemden mijn e-mail ontvangen heeft waarin ik om opheldering vraag. 19 februari antwoord hij me per e-mail het volgende: “Hierbij bevestig ik de goede ontvangst van onderstaand email bericht. We zijn zoals gebruikelijk met de zaak bezig, en je zult zo spoedig mogelijk van ons horen.” Kijk, dat is nog eens gluiperig! Hij schrijft niet dat ik geen contactpersoon ben, zoals hij aan Singh meldt, maar dat ik zo spoedig mogelijk iets te horen krijg. Hij weet dat het 4-5 dagen duurt voordat Singh de brief in zijn bezit krijgt, en dat het minstens evenveel dagen kost voor Singh om een brief te retourneren. Uiteraard hoor ik, zoals gebruikelijk, helemaal niets meer. Dat van 12 januari klopt, Singh en ik hadden even helemaal genoeg van elkaar. Het gevangeniswezen gaat je af en toe niet in de koude kleren zitten. Echter…..in onderstaande e-mail herstel ik de relatie omdat ik donders goed begrijp dat Singh na alle loze overheidsbeloften af en toe stoom af moet blazen. Hijzelf ook! Nu even opletten!
CC Renee Jones Rachel Imamkhan Hugo Von Meijenfeldt Marco-van Vemden Astrid Laanen – Gruter
Feb 4 at 11:31 AM
Dames en Heren,
Na bijgaande excuusbrief te hebben ontvangen van Jaitsen Singh, hebben we besloten de hand over het hart te wrijven en zal ik wederom als contactpersoon voor hem fungeren.
Gelieve daar goede nota van te nemen.
Hoogachtend,
Peter Laanen
Dat is nota bene 12 dagen voordat de Senior Consulair Medewerker zijn brief schrijft aan Singh! Waarschijnlijk krijgen we nu te horen dat hij net die e-mail gemist heeft, hetgeen niet ongebruikelijk is bij de overheid. Laten we de cast die hier een rol in speelt even op rij zetten, waarbij ik Koning Willem Alexander maar buiten beschouwing laat, er van uitgaand dat hij de brief van Singh nimmer onder ogen heeft gekregen. Dan hebben we allereerst Minister President Mark Rutte, die hoogst waarschijnlijk nimmer de smeekbrief van Singh’s zoon Surender aan Goeverneur Brown overhandigd heeft, laat staan de zaak Singh aangekaart heeft.
Rutte werd menigmaal door de pers en de tweede kamer op leugentjes betrapt, hetgeen hij al giechelend afdeed en onder het tapijt veegde, danwel door het boetekleed aan te trekken. Dan krijgen we Minister van Buitenlandse Zaken Bert Koenders die zich volmondig achter het gratieverzoek ter ondersteuning van Singh zet en vervolgens zijn zetbaas in San Francisco, CG Hugo von Meijenfeldt, een brief als zodanig laat formuleren. Heeft daarna Singh waarschijnlijk resoluut uit z’n geheugen verwijderd.
Volgens de media een echte ijdeltuit. Next in line is de hoogste ambtenaar bij Buitenlandse Zaken, Secretaris-Generaal Renee Jones-Bos.
.jpg&bvm=bv.116274245,d.cGc&psig=AFQjCNHPcOgYYSWOwwnoVGuQG3BYYJk_ew&ust=1457280555521378 "clip_image007")
Haar heb ik leren kennen toen zij ambassadeur voor Nederland was in de Verenigde Staten. Geweldig mens, waar ik eigenlijk m’n hoop op gevestigd had omdat zij de enige in het rijtje is dat qua integriteit heel hoog scoort. Na een receptie bij haar in Washington, DC, kon ik het niet laten om in mijn Luim van 4 april 2009 te schrijven hoe charmant en intelligent ze was. Ook bij latere bezoeken toonde ze zich als een echt ‘Mensch’. Helaas heeft ze zich in de zaak Singh afzijdig gehouden. Wellicht was ze te veel bezig met haar nieuwe ambassadeurschap, later dit jaar in Moskou. Dan komen we op Consul Generaal Hugo von Meijenfeldt die 1 december j.l. zijn ambtsperiode (vrijwillig?) afbrak en terugkeerde naar ‘Den Haag’.
Wellicht is hij degene die qua intenties het echt goed meende, doch zoveel hoop bij Singh teweeg bracht (“ik ga persoonlijk een en ander bij de Goeverneur brengen”, “ik neem Singh mee in het vliegtuig”) dat het niet kunnen invullen van die ‘beloftes’ Singh tot wanhoop bracht. Nimmer is hij er in geslaagd om Goeverneur Brown persoonlijk te ontmoeten in de zaak Singh. Beetje te grote broek aangetrokken, of een verkeerde snaar geraakt! De man die het meeste met Singh te maken heeft gehad is Senior Consulair Medewerker Marco van Vemden. Immers, hij was reeds bij de zaak Singh betrokken in 1989, toen het consulaat nog in Los Angeles gevestigd was, en heeft hem waarschijnlijk, zij het onregelmatig, het meest bezocht.
Zijn rol kan als wazig beschouwd worden, heeft hij de belangen van Singh naar behoren vertegenwoordigd met de juiste documentatie, of zorgde hij er voor dat Buitenlandse Zaken zich kon beschermen in de pers middels bepaalde informatie? De toekomst zal het leren. Overigens kan je op alle links bovenstaand klikken, en kan je het e-mail adres van de genoemde personen opslaan en hen aanschrijven wanneer je net zo verontwaardigd bent als ik. Komen we op een raadselachtige e-mail partij; DCV-CA. Voor zover ik het kan bekijken schuilt daar de poets- en afremploeg van Buitenlands Zaken achter, net zoiets als bij Curling:
Daar staan zenuwachtige mensen als Thessa Martens of Remco van Wijngaarden je te woord nadat een woedende minister of staatssecretaris hen uitgekafferd heeft vanwege pers- of tweede kamervragen. Hondenbaan lijkt me, maar ze misbruiken een aardig woord van Singh om aan te tonen dat Buitenlandse zaken het zo goed doet. Ze moesten eens weten hoe het daar achter de tralies toegaat! Kortom; poetsen en afremmen! Nu nog even een happy end:
Net zoals we Sparta nooit in de steek hebben gelaten, blijven we strijden voor Singh; ga naar www.prisonlaw.nl en geef gul om Singh niet in de gevangenis te laten sterven!