Vandaag, 11 maart 2016, is mijn oudste zoon Rick 50 geworden. S.v.p. nu geen berekeningen gaan maken! Een moment om bij stil te staan met een pictorial en luchthartig kommentaar. Spoedig na zijn geboorte konstateerden moeder Colette en ik dat we hier te maken hadden met een hoogbegaafd jongmens. In ieder geval was zijn hoge voorhoofd een gunstig voorteken.
Nederig als Rick is, bedekte hij in de eerste 2 decennia van zijn leven zijn voorhoofd met zijn weelderige lokken. Uiteindelijk werd daar naderhand een natuurlijk einde aan gemaakt.
Hij groeide op als lekkere kwajongen en van water kon hij geen genoeg krijgen. Hier met vriendje Marco de Boon en de vaders…….ach wellicht waar vaders het beste in zijn.
Uiteraard moest er ook bij tijd en wijle geloosd worden, hetgeen Rick zonder gene uitvoerde.
Ook de Sint Nicolaasviering ging niet ongemerkt aan hem voorbij.
Maar het liefste was hij toch op het strand waar hij vol zelfvertrouwen de camera inkeek. Laten we eerlijk zijn, daar zit toch een rasverkoper in spe ons aan te staren!
In eerste instantie dachten wij dat hij wellicht in de turnsport terecht zou komen, en hoewel dat niet helemaal is uitgekomen, komt een begrip als de balans vinden hem niet vreemd voor.
Hulpvaardig is hij vanaf dag een geweest. Viel zijn zusje, dan was hij er als de kippen bij om haar overeind te helpen, of ze nou wilde of niet!
Vanaf het moment dat hij van het campingleven begon te genieten, ontwikkelde zich bij hem reeds de gewoonte iets in z’n handen te houden wat vloeibaars kon bevatten.
Ook poseren kon hij als de beste, nadat hij een foto van de kleine Deense zeemeermin had gezien vroeg hij om als kleine Nederlandse zeemeerman vastgelegd te worden. Een eigenschap die hem in zijn cariere geen windeieren zou leggen.
Een ding is zeker, zijn liefde voor muziek begon reeds op zeer jeugdige leeftijd.
Ook is Rick altijd een trendsetter geweest, toen het begrip ‘Photo Bomber’ nog in geen velden of wegen te bekennen was, voerde Rick het reeds in de perfectie uit. Hier bij de bruiloft van Oom Rob en Tante Mariette.
Sportiviteit staat ook hoog bij hem in het vaandel. Rick poseert hier zeer tevreden als geslaagde deelnemer aan de avondvierdaagse.
Omdat mensen maar vragen bleven stellen over zijn hoogbegaafdheid, begon hij een hoed te dragen. Hier de primeur tijdens een vakantie in Duitsland op de boerderij.
Had ik al gemeld dat Rick veel van strand en zee hield?
En van een Rock ‘n’ Roll feessie is-tie ook niet vies!
En sportief tot op het bot! Hier in Multi Function’s zaalvoetbalteam.
V.l.n.r. boezemvriend Niek Bos, de oude tijger, Ricky zelf, Jaap Leyssenaar. Zittend: Peter Driehuis, Martin Corsten (oude cabaretvriend van de oude tijger) en Oom Rob Laanen. Onverslaanbaar! Multifunctioneel mogen we hem best noemen, hier een optreden in Belgie onder zijn artistennaam ‘The Rick’.
Uiteraard had het vaderland deze duizendpoot in het leger nodig.
En niet verwonderlijk dat iemand met zo’n mate van verantwoordelijkheid voertuigcommandant werd (rechts).
We rossen nu even door naar een wat recenter verleden, anders gaat de trouwe lezer/kijker van deze pictorial het geduld verliezen. Uiteindelijk zijn de eerste 20 jaren of zo bepalend voor de rest van jouw leven, zo ook bij Rick. Hoewel, opgegroeid in Rotterdam-Zuid is hij tot afschuw van z’n vader (Sparta Piet) Feyenoord fan geworden, waarbij hem soms heel nare kado’s overhandigd worden.
Naar een afsluiting toewerkend kunnen wij constateren dat Rick tevreden door het leven kruist waarbij de rechterhand nimmer een glas heeft laten vallen!
Oops, hier volledig relaxed in zijn onderkomen in Beinsdorp blijkt hij ook over een linkerhand te beschikken. Kan zijn dat het ingegeven wordt door zijn instinct vanwege de naast hem gezeten gast.
Deze kant van Rick mag zeker niet ontbreken; de zorgende en liefhebbende vader.
Rick is een familieman en heeft door de jaren heen, ondanks alle perikelen die er nu eenmaal in families voorkomen, de band met al z’n broers goed onderhouden. Een oudste broer waardig!
Ja, het mag gezegd, van feessies is Rick niet vies. Hier met stiefje.
Maar wat wil je wanneer iemand zijn eigen kroeg aan huis heeft!
Ondanks zijn sportieve inslag is Rick’s lichaamstaal omgekeerd evenredig aan zijn ‘pooltable’ prestaties. Zijn bijnaam werd de ‘King of the Scratch’.
De kinderen nam hij mee naar Amerika om ze zodoende wat meer van deze aarde mee te geven. Hier met Rico bij de ingang van de Pixar filmstudio in Emeryville, Californie.
Met Felix werd de Ride of the Ducks in San Francisco aangegaan.
Hoog in de lucht met Felix en broer/piloot Kaj mag Rick ook het hoogste woord hebben.
Uiteraard kunnen dit soort broers van tijd tot tijd je als een ‘paard in de gang’ verrassen!
Maar uiteindelijk wil deze pictorial weergeven hoeveel we van Rick houden, en daarbij de hoop uitspreken dat dit nog maar vele jaren mag voortduren met partner Liesbeth aan z’n zijde! Van harte Rick, van iedereen die je liefheeft.
