Er is er een jarig, hoera, hoe…..wat?

We zijn weer een jaar verder en vandaag wordt Jaitsen Singh dus 72. Een mooie leeftijd, zij het dat je dat niet in een Amerikaanse gevangenis wilt doorbrengen. Nu in Vacaville, daarvoor in de door Johnny Cash bezongen en beruchte gevangenissen San Quentin en Folsom. Mijn hoop is gevestigd (korte termijn) op de hoorzitting die BuZa bij moet wonen bij de Nationale Ombudsman. Ze moeten zich realiseren dat wellicht een telefoontje van Minister Koenders naar Gouverneur Brown in Californie gratie voor Singh kan betekenen en behoorlijk wat missers van BuZa ongedaan kan maken. Laten ze onderstaande grafiek over hoe burgers denken over de overheid eens een positieve duw naar de groene kant geven.

clip_image002

Een bedrijf zou met dergelijke cijfers failliet gaan….. Er rest ons slechts de hoop dat een van die mensen bij BuZa, ingedachtig de kerstgedachte, zich daadwerkelijk in gaat zetten voor Singh en dat hij de kleine resterende portie van zijn leven met zijn enige zoon door kan brengen. Ook zijn zus Sieta, die in Nederland woont, is gaarne bereid hem op te vangen. Kom op BuZa, neem eens een heldenrol op je. Voor ons is ook een spannend jaar afgelopen, en ik moet zeggen dat we ons heerlijk gestetteld hebben in Loosdrecht. Ons buurtje is top, met geweldige buren, hongerige eenden en zwanen voor de (water) deur, en zelfs de langdurige mist heeft wel iets. Zeker wanneer je niet de deur uit hoeft! We beseffen dat we ons bevoorrecht mogen voelen, hetgeen onze inzet voor Singh versterkt omdat iedereen recht heeft op een stukje geluk. En, voordat ik sentimenteel ga worden, hoop ik dat onderstaand plaatje alles goed weergeeft; voor elk wat wils, maar liefde in de kern!

clip_image004