Splijt AirBnB ons hechte gemeenschapje?

Onderstaand plaatje is momenteel hoe veel Amsterdammers tegen AirBnB aankijken: mensen die met hun rolkoffertje de straat instruinen om voor een paar dagen het huis van hun buurman/-vrouw te bezetten.

clip_image002

In nieuwbouwstraten of flatgebouwen zal het wellicht veel mensen worst zijn omdat ze elkaar sowieso niet kennen. Echter, in onze kleine arkengemeenschap, waarvan er 20 aangewezen zijn voor permanente bewoning, kennen we elkaar allemaal! Van haver tot gort is misschien wat teveel gezegd, maar wel zodanig dat ramen en deuren gerust opengelaten kunnen worden. Dat gaat natuurlijk drastisch veranderen wanneer mensen voor een dag of wat naast je komen wonen voor een lekker weekend uit. Laat staan wanneer 5 of 6 jongelui besluiten dat het party time is en met heavy metal of rap onze rust verstoren! De goeden niet te na gesproken hoor, maar zeker is dat niemand ze kent, ook de verhuurder niet. Oorzaak: de nieuwkomers die een ark hebben aangekocht als recreatie woning en de vaste bewoners niet kennen, laat staan waarom we hier wonen. Laten we hopen dat de rede zegeviert en we ons onbekommerde bestaan kunnen voortzetten. Voor het lekkere nog een AirBnB plaatje:

clip_image003

Gisteren heb ik bij de Hogeschool Rotterdam de boekpresentatie bijgewoond van Peter Ester:

clip_image004

Peter Ester is een Nederlands socioloog en politicus voor de ChristenUnie. Sinds 7 juni 2011 is hij lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal. In de Kamer houdt hij zich bezig met economische zaken, landbouw, sociale zaken en werkgelegenheid, financiën, infrastructuur, milieu en Koninkrijksrelaties. En buiten zijn professorale taak in Rotterdam ook zeer geinteresseerd in Silicon Valley, getuige dit tweede boek. Maar ook hoe we bepaalde onderdelen kunnen toepassen in Nederland zonder onze identiteit te verliezen. Van beide boeken heb ik het genoegen gesmaakt om voor bepaalde onderdelen aangever te mogen zijn. Daarnaast ook weer leuke interessante mensen ontmoet. Dan, bij thuiskomst, tref je buren Yvette en Leendert aan en onder het genot van een wijntje, toastje, pizzaatje en een balletje gehakt (dank Astrid) brengen we de wereldproblemen terug tot hun ware proportie. Woensdag mag ik zelf aantreden in Eindhoven voor het maandelijkse evenement Digital Wednesday:

clip_image005

Tussen een paar echte ICT rocksterren presenteer ik de “Do’s and don’ts” van zakendoen in Amerika. Niet zo’n sexy onderwerp in vergelijking met mijn college sprekers, maar wel zo noodzakelijk en ach, je vindt er altijd wel een aardig plaatje bij:

clip_image007

Uiteraard mag Jaitsen Singh niet ontbreken in de Luim. Al was het alleen maar omdat de sores begon in de negentiger jaren toen de mensen bij het consulaat generaal in Los Angeles zich geen bal van hem aantrokken getuige deze fax waarin aangekondigd wordt dat een voormalige werknemer van het consulaat niet benaderd zal worden:

clip_image009

“Expedient”: dit betekent ergens een eind aan maken voor het eigen gemak, alhoewel dat als immoreel aangemerkt kan worden. De advocaat deed in zijn radeloosheid een beroep op Vice Consul Rovekamp om een man (Singh) die volgens hem onschuldig was te helpen als landgenoot. Het gaat hier potentieel om leven of dood schreef hij. Iedere keer wanneer ik zoiets (weer) lees lopen de rillingen over m’n rug. Daarom moet dit ook levend worden gehouden ondanks de positieve houding van het huidige BuZa bewind. Dus we gooien de link er nog een keertje in omdat geld, net als pokon, de goede zaak deugd doet: https://www.geef.nl/nl/actie/maak-het-verschil-voor-jaitsen-singh/donateurs