Wat ik altijd zo leuk vond aan de Suske en Wiske albums waren de korte titels zoals ‘De Brullende Berg’ en ‘De Malle Mergpijp’, maar ‘De Brallende Consul Generaal’ ontbrak nog. Na het lezen van de Gerrit “Gerbert” Kunst uitlatingen op ‘Sprout’ van 24 januari moest ik me eerst even achter m’n oor krabben, even slikken, en even nadenken hoe hier over te schrijven. Ik had me immers voorgenomen om aan dit mens geen aandacht meer te besteden.
Gerrit “Gerbert” Kunst in vol ornaat
Maar ja, wanneer ik dan lees dat meneer schaamteloos poneert, en ik citeer: “Nederlandse startups die in Silicon Valley willen groeien, kunnen sinds vorig jaar een beroep doen op ‘Holland in the Valley’, een netwerk van Nederlandse en Amerikaanse ondernemers (mentoren) en contacten bij universiteiten, corporates en overheden.”, dan denk ik het volgende: ‘Holland in the Valley’ was al een factor mid 2013 bij het afzwaaien van Consul Generaal Bart van Bolhuis. Mijn bijdrage van o.a. ‘Do’s and don’ts’ stond zelfs nog in 2017 op de oude site, terwijl ik mid 2014 afgezwaaid ben. Even van man tot man: in wezen, Gerrit, heb je ‘Holland in the Valley’ laten verwelken alvorens het vorig jaar als een gift aan Minister Sigrid Kaag te schenken. Onder druk oude wijn in nieuwe zakken dus! Gerrit vervolgt: “nieuw zijn ook de startup liaison officers……”, daarvan lijkt het profiel wel heel erg op dat van de Chief Reps van de NBSO, toen die nog vanuit de zakenwereld gerekruteerd werden en grotere zelfstandigheid hadden. Maar dat geeft allemaal niet, Gerrit, wanneer je maar eens besefte dat voor jouw tijd er enorm aan de weg is getimmerd, en je derhalve ook wel eens wat krediet aan je voorgangers kunt geven. Al jouw andere narigheden (o.a. Singh, mijn zoon) heb ik je inmiddels vergeven, we zullen maar zeggen dat het wat onbeholpen was, afwijkend van mijn eerdere mening die meer naar machtswellust neigde. Maar probeer dat brallen achterwege te laten, er zijn immers teveel mensen die de feiten kennen. In eerste instantie dacht ik aan deze strip van Dilbert:
Misschien sla ik daar de plank mis en wil je alleen maar de B.V. Nederland verkopen. Wellicht was die ‘Slapjanus’ award die je verdiende ook wat over de top. Zand erover. Misschien maakt het je een beter mens. Dat Los Angeles 10 jaar na sluiting van het consulaat wegens incompetentie eindelijk een NBSO krijgt, kan jou niet aangewreven worden. Bij deze gevrijwaard. Het moest me even van het hart, je kunt niet alles ongecorrigeerd de revue laten passeren! Broer Rob en ik gaan vanmiddag naar één van onze zeldzame uit wedstrijden: FC Twente – Sparta. Familie gerelateerd, dat wel, dus we blijven in Tukkerland slapen. Gaat gezellig worden, zeker wanneer Sparta, net als mijn teer beminde, een hattrick scoort! Wablief? Omdat baby’s komen wanneer ze willen, had ze op enig moment de zorg voor maar liefs drie baby’s. De gedachte alleen benauwt me al. Zo niet Astrid, koeltjes rondde ze de hattrick af. Topper! Woensdag wederom ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ in de digitale brievenbus. #44. Deze serie heet ‘The Ex’pression Years’, logisch vervolg is natuurlijk ‘De Consulaat Jaren’. Verleidelijk, dat wel!