Mooie vorst en mooie dooi

Heerlijk toch dat het zo fantastisch dooide dat we niet net als in die goeie ouwe tijd opgescheept werden met wekenlange smerige langzaam smeltende sneeuwhopen. En zowel tijdens de vorst als de dooi gebeurde leuke dingen. Komen er plotsklaps twee schaatsers aan de deur (we wonen aan het water). Zegt de man, “eens een zwager, altijd een zwager”. Hoe leuk is dat? Jonge (toen) zwager uit m’n eerste huwelijk die we zeker 15 jaar niet gezien hebben. Grote verhalen, ook al omdat hij een fan was van m’n voetbalcapriolen en hier en daar wel eens een paar voetbalschoenen aan de strijkstok bleef hangen. Of een fraai paars basketbalshirt uit mijn Amerikaanse leger periode. Bij het afscheid hebben we afgesproken om de intervallen qua bezoek wat te bekorten. En dan de burenhulp in os buurtje. Astrid merkte dat de ark van onze Amerikaans/Nederlandse vriendin Mariska, die ons in juni komt verblijden met haar permanente aanwezigheid, enigszins schuin in het ijs hing. Bleek een lekkend kraantje behoorlijk wat water in de loopruimte bijeen gedruppeld te hebben. Geen sinecure, maar binnen een mum van tijd stonden drie buurmannen met een waterstofzuiger (pomp) in slagorde om de ark van kapseizen te behoeden.

Gered! Helden, dat zijn het! Nu wil het geval dat deze semi pensionado, tussen z’n broddel geschrijf door, bij tijd en wijle jonge bedrijven helpt die de avontuurlijke overtocht naar de V.S. willen maken. Voor een eerst oriëntatie is het dan mooi dat er lokale Nederlanders in Californië zijn die de helpende hand willen reiken. Nu heeft m’n beste vriend aldaar, Fred van Buiten, de achterwacht rond episch center Menlo Park opgeroepen een Denk Tank te vormen om zodoende meer kennis bijeen te brengen. En voorwaar, massaal hebben de uitverkorenen zich aangemeld. Om aan te geven hoe blij ik daarmee ben, en om Fred te eren, onderstaand een foto hoe blij hij was toen hij ’n zeldzaam partijtje aan de pool table van me won:

Echt, blijer is niet mogelijk wanneer je van me wint! Fred gaat volgende week met de eerste jeugdige entrepreneurs spreken, en aan de hand daarvan schakelt hij een lid van de Denk Tank in. Gisteren heeft de schouwing plaatsgevonden van ons dak. We gaan er 13 zonnepanelen opleggen en om diverse redenen zijn Astrid en ik er ontzettend blij mee. Nu nog even wat te narren hebben. Ja toch?! Dat bezoek van één persoon per dag gebod is natuurlijk zottenpraat, en wordt massaal gebroken. Voorbeeld: morgen komt zoon Ivar zijn ouders (Astrid en ik) bezoeken. Andersom mag niet. Buiten dat het natuurlijk ridicuul is, maakt hij gebruik van bus en spoor om bij station Breukelen te geraken. Aldaar wacht één zijner beminde ouders op hem ter verdere transportatie. Bezoeken wij hem; één rit van huis tot huis, ik bedoel maar. Ter afsluiting: gebruik je gezonde verstand, luister niet naar al die samenzwerende Corona roeptoeters, en weet dat a.s. woensdag, gelijk een Zwitsers uurwerk, #99 van ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ digitaal gelanceerd wordt. Ja, ja, er zijn nog meer zekerheden in dit leven buiten de dood en de belasting!