Het ontzet van Leiden eindigde 3 oktober 1574 toen de Geuzen de dijken doorgestoken hadden, waarna de Spanjaarden de benen namen. Daags daarna voeren ze op hun platbodems Leiden binnen om voedsel uit te delen aan de hongerige bevolking. En nu hebben de Geuzen van Janssen een Covid-19 goedgekeurd vaccin ontwikkeld. In Leiden! En nu gaan m’n gedachten een eigen leven leiden want Janssen is een onderdeel van Johnson & Johnson. Een heerlijk beeld doemt in m’n hersenpan op:
“We did it”, oh wat zijn ze blij! Mooi is ook het volgende: Astrid en ik gingen donderdag op weg naar kleinzoon Rico, in Leiden, om hem een nieuwe stofzuiger te brengen voor z’n 21e verjaardag. Een stofzuiger?! Ja, want Rico had even daarvoor met zijn vriendin een uiterst genoeglijk appartementje aldaar gescoord. Een Spaanse vriendin, die werkt bij….tromgeroffel…..Johnson & Johnson. Dat was het laatste stukje van de cirkel. Niet te vergeten dat onze eindbestemming die dag zoon Rick was. Op miraculeuze wijze heb ik het gepresteerd om twee zonen op dezelfde dag geboren te zien worden. Wel 16 jaar na elkaar. Broer Rob en ik waren blij dat Sparta een zwaarbevochten driepunter wegsleepte uit Venlo. Niet mooi, wel lekker. Jammer dat Rob 10 minuten voor tijd terug moest racen naar Culemborg vanwege de avondklok. Het gemis van een schot van Fortes op de binnenkant van de paal moest hij ‘live’ ontberen, alsmede een miraculeuze redding van doelman Okoye. Schijnt spannender te zijn op de radio. Mr. J.J. van Dort, u weet wel, meende nog een snerende app te sturen met de mededeling “fraai ingeschoten”. Inderdaad, we wonnen door een eigen doelpunt van VVV, maar zoals ik onze jurist en Feyenoord fan terugschreef; “een gegeven paard…..”. En daarmee was de rood witte kous af. Gisterenavond onze maandelijkse concertavond met de Groeneveldjes voortgezet met de Bee Gees. ‘One night only’ was hun enige ‘live’ concert in 1997, het jaar dat ze in de Rock and Roll Hall of Fame ingewijd werden. Het concert speelde zich af in het fameuze MGM Grand in Las Vegas. Heerlijke nostalgia, zeker omdat we er ook geweest zijn (ander evenement). Wetend dat alleen Barry Gibb nog in leven is van het drietal, die nu overigens zingt als een kraai, is het nog meer genieten van de talloze hits die met name Barry geschreven heeft. Een traantje wegpinken wanneer ze een virtueel duet zingen met hun te vroeg overleden (drugs) jongste broer Andy, en genieten van de schoonheid van Olivia Newton-John. Blijft een aanrader. Voorts dobberen we de maand uit conform de adviezen en geboden van het pret duo Rutte/de Jonge. Slotakkoord met Tinley, als symbool van inspiratie, die overigens hoognodig een kappersbeurt nodig had (wie niet?).
Tevens zijn de flonkerende ogen in haar lentetooi een symbool voor betere tijden die eraan komen.
Wanneer rond Pasen de terrasjes weer open mogen, krijgen we allemaal dat lentegevoel. Neemt niet weg dat we vooralsnog voorzichtig moeten blijven, want anders is Leiden in last. Met ‘Uit de Amerikaanse school geklapt’ 102 stormen we a.s. woensdag 2003 binnen, en dan hebben we het over een ander lijden. Maar wel spannend!
